THE ART OF THE BUCKET LIST

Ik wilde een beginnetje maken met een blogje China. En toenzag ik dat ik mijn Laatste Amerika verhaal niet gepost had. Beetje mosterd na de maaltijd maar voor de volledigheid wordtde laatste US blog dan maar de meteen het begin van de eersteChina blog.

USA RANCHO CUCAMONGA17 juli 2018

Van alles te regelen. Afzeggen credit cards, verzekeringen, verhuis regelen. Rocky z’n papieren en vaccinaties updaten. Huur opzeggen, goed uitmeten hoeveel keer je nog naar de yoga kunt zodat je niet teveel lessen koopt. etc. etc. En ook nog proberen zoveel mogelijk fun en bezoeken er in te krammen.

Allereerst krijgen wij a.s. zaterdag een afscheidsfeestjeaangeboden.Verder zit al in de pen: een avond schilderen bijPurple Easel, daar ga je met een groep naartoe, brengt je eigendrank en eten mee en dan ga je een schilderij maken. Ze hebbenverschillende thema’s en ik ga binnenkort met een stel Paint your Pet doen. Je moet een foto insturen en dan maken ze eenmal en ook als je geen superartiest bent schijnt het goed tekomen. Er schijnt veel alcohol meegenomen te worden dus dat helpt (of niet). We zullen zien. En voor iemand z’n 60e verjaardag naar Glen Ivy, dat is de Californische Zwaluwhoevezeg maar. Heb ik nog nooit gedaan hier. Ook dat zullen we zien.(Hmmm… niet mijn ding, te warm buiten en je moet overal in badpak, ook in het modderbad, dat doet je badpak geen goed). Wel lekker veggie eten. Maar ik ga toch liever in mijn eigensauna in Dinteloord lekker private).

Volgende week nog 2 dagen in de bergen logeren met een aantalyogis waar wij een mini yoga retreat zullen houden tijdens het full moon weekend. De vriendin die haar huis beschikbaar steltdie haar man is een paar dagen op een motortrip met vrienden en haar huis is enorm, dus 5 meiden passen daar met gemak in. Allemaal een eigen kamer en badkamer 2 op 2 . Was gezellig. Fallen Angel (yoga pose) geoefend. Ik heb hem nog niethelemaal onder de knie. Geen foto’s of op FB. J

De Party zaterdag 21 juli. Vrienden met een hoofdletter V; Patti & Vince. Voor mij hoefde het in eerste instantie niet zo nodigwant zoals gezegd, ik ben hier zelf nog tot 15 september en dan is een afscheidsfeestje wat voorbarig, want dan zie je iedereentoch nog weer tig keer voor je weggaat. Maar… Patti neemtgeen Nee als antwoord. Piet gaat de 29ste terug dus het is zijnafscheidsfeestje en jij blijft nog dus het is jouw Celebration party. Okay… :-). Dr was niks tegen in te brengen. Ik mocht niethelpen, niet bijdragen in de kosten en me nergens mee bemoeiennadat ik een lijstje had ingeleverd met mensen die ik uit wildenodigen. 50 max. (Ze heeft een groot huis). Dus zaterdag warenwij bij hen om 4:15 uur. De tuin was betafelt met gehuurdetafels, blauwe tafellakens, witte gerbera’s als deco. De catering: Mex tacos, sushi, kip, sla en desserts. Dat alles stond op de keuken counters. (ook Vegan schotels aangezien mijn yogi peeps vegan zijn). Nondedju mensen! Ik was vantevoren al verlegenmaar toen helemaal. Alhoewel, naderhand niet meer zo erg. Want Patti heeft er zo mogelijk nog meer van genoten dan Piet en ik. En ik heb voor haar verjaardag voor haar en Vince tickets gekocht van de Motown Musical in LA. Op 1 september. Ik ga ook mee, dus het fun mes snijdt hier weer aan twee kanten. En ik heb gezegd dat ik er zo graag naartoe wilde maar niet alleen :-).

Hiereenaanvullingop.Inmiddelsdie musicalgezien. Wow! WOW!Verhaaldedecarrierevan de Temptations. Holy ShitwateenEnergy op dattoneel.Allehitskwamenvoorbij.Geweldig!Heel dezaaldeedmee.

Leuk is dat ik had gezegd tegen iedereen dat ik de Vliet ietswilde Californi/Mexicaniseren met kleuren en dingen en zo en dat we dus van alles leuks hebben gekregen om dat te doen: Zoals mexicaanse kussentjes, margarita glazen, servetjes, placemats enz. enz. Ik hoop velen van jullie bij mij aan tafel tekrijgen met deze aankleding.

Ik had tegen iedereen gezegd: No Gifts! maar ze hebben nietgeluisterd.

Heb zelf nog een leuk kleurig kastje gescoord, kon ik niet latenstaan. Verder gaat er niet zoveel mee behalve de uitschuifbank, 2 stoelen die niet zoveel gebruikt zijn ter vervanging van de accent stoeltjes. die nu op de Vliet staan en die echt volledig op zijn. En een heerlijke luie stoel die boven naast de hometrainer komt testaan. Dan kan Rocky daar lekker inliggen als ik mij in het zweet trap. Heet een PAPASAN zo’n stoel. Je mag eigenlijk niksnieuws meenemen in je container, want anders koopt iedereenmaar zonder taxes te betalen. Ik zet het gewoon weg zonderlabeltje eraan en dan is het gebruikt. Net als Piet zijn BBQ waardie Beer op kan. Effe uitpakken. Geen haan die ernaar kraait.

Het is nou maandag en ik zit ff wat voor me uit te tikken, wildeeigenlijk nog wat gaan doen buiten, maar t’is te heet. bijna 45c. Maar even een batch macaronisaus gemaakt en nog wat laden doorgespit.

Moet nu wel een beetje uitkijken wat ik nog koop aan eten, zodat het wel opgaat. Piet gaat dus volgende week naar NL en begint 1/8 in Belgie met zn nieuwe baan. 3 koffers vol. 110 kg. Maximaal wat hij mee mag nemen. Net als toen we hiernaartoegingen maar dan omgekeerd. Als hij terugkomt in September dan neem ik zelf 3 koffers mee met mijn kleren en anderedingen om minimaal 6 weken door te kunnen. De rest gaat in de container.

Omdat wij hier in Amerika toch graag zijn en je nooit weet wathet leven brengt en omdat we er al zoveel tijd en energie in hebben gestoken, gaan we gewoon door met het proces omsteeds legaler in Amerika te kunnen wonen. We hebben nu al een voorlopige verblijfsvergunning en! een kaartje dat je hiermag werken, we gaan door voor de ultieme green card (misschien kom je dan ook wel makkelijker Canada in later :-). Goed, iets meer dan een jaar geleden moesten we weer zo’n medisch onderzoek doen voor dit gebeuren. Maand geledenkregen we allebei bericht dat de resultaten daarvan verlopenwaren. Vanwege regeringswijze, niet door ons! en dat als wijdoor wilden naar de volgende ronde, wij dit onderzoek weermoesten laten doen.

Hoppa! Weer 268 Dollar (de man!), 4 buisjes bloed (Ik zweer jedat ze in dit land een Secret Vampire Society hebben, hoeveelbloed ik hier al niet gegeven heb!), en weer testen op TB en overdraagbare ziekten. We zijn weer naar dezelfde plek geweestals vorige keer. Maar het onderzoek was strenger (Ook hiermerk je de huidige regeringsinvloed). Je mocht geen foto meersturen van je arm waar het TB krasje opgezet was, maar jemoest nu terugkomen tussen 11:22 am en 5.22 pm 2 dagen na krasje (vond ik toen al wel bijzonder van die foto, maar welmakkelijk, want het is toch weer 30 mile weg). Vandaag ben ik de uiteindelijke papieren van mezelf gaan ophalen en dit was ook anders dan de vorige keer. Vorige keer kreeg ik ze zo mee, nu moest ik er nog doorheengepraat worden door de arts. Die dus elke keer 268 dollar vangt voor zoiets. Het kantoor #101 (toch Orwell?) wordt gerund door de immer efficiente Kyra (zelfde als vorige keer), de dokter zit ergens anders. Vorige keerniks van die man meegekregen nu moest hij via Facetime met mij spreken en onderzoeken. Ik moest op een stoel voor eencomputer, komt de dokter in beeld, vraagt wat vragen; of ik mentaal in orde ben (ik heb geen grapje gemaakt), of ik geenziekten heb sinds vorige week (ook niet, hoop ik). Dan sluitKyra een stethoscoop aan op de computer en kan de dokter via haar en de computer naar mijn hart en longen luisteren. Bijzonder! Nou het was snel gedaan en ik ben goedgekeurd, en hij vroeg niet eens of ik 3 vingers zag ipv 2. Kyra zei: hij was erg snel vandaag. Dus ik zeg, heeft hij zeker Left Geswiped :-). Zij kon er wel om lachen. Aardige meid, haar man gaatbinnenkort uitgezonden worden naar Duitsland (army), hebkaartje gegeven, kom maar langs.

Maar toch: het is wat hè? Wij kunnen het betalen, maar je zalmaar een familie zijn en dan weer voor d’n kat z’n viool dat bedrag opnieuw moeten neertellen om dat hullie in de HS (Homeland Security) hun job niet doen.

Zo spreek ik ook vaak met Miguel van de Maintenance. Spaansoefenen. Hij heeft dus geen onaardige job hier, maar… moet er toch een job bij doen als pizza bezorger want… hij heeftdiabetes en kan anders zijn medicijnen niet betalen. Elke keersnoept hij een beetje van het medicijn af, zodat hij er net 2 x langer mee kan doen.Dat is toch ongehoord verschrikkelijk in dit land. Ook een van de grootste redenen waarom wij terug gaan. Je wilt hier niet op het plaatselijke healthcaresysteem komen tezitten. Ik weet het; In Nederland is het ook niet heilig maar daarheb je in ieder geval de basis die voor iedereen gelijk is.

Ik heb er persoonlijk geen last van, waarschijnlijk wordt het zelfs minder voor ons in Nederland, omdat wij nu zo’n goedpakket hebben en ze hier de rode loper voor je uitleggen als jezo rap van betalen bent als wij. Ook een beregoede tandarts en huisarts, die we allebei aanhouden voor als we hier gaan reizen. Hebben ze geen probleem mee. Je blijft toch minimaal 3 jaar in hun systeem en je kunt voor eeuwig aan je medische files. Voorik wegga doe ik nog even 1 kroon, die mij aangeraden werd daardie kies fout kan gaan binnen nu en een jaar. Kan het maarachter de rug hebben cq in de mond.

Piet trouwens, kreeg bij ophaling van zijn papieren nog een spuittegen de mazelen. Eigenlijk 2, maar de vervolgspuit krijgt hijdan in Nederland. Blijkbaar konden ze in zijn bloed zien dat hijte lang geleden ingeënt was daarvoor. T’is wat?! En Hoppa! weer 110 Dollartjes.

Rocky weegt een beetje maar kost een hoop. Naar de dierenartsgeweest om zijn inentingen uptodate te brengen en een health certificate aan te vragen dat een door de USDA approved dierenarts moet ondertekenen. Gelukkig is de hoofdarts van Terra Vista Animal Hospital – Dr. Weigand, USDA approved. Dus dat is in orde, ook meteen ff Rock z’n nageltjes latenknippen, normaal doen we dat zelf, maar alleen is dat een gedoe, het gaat wel maar met z’n tweeen gaat het beter. Kost 18;50 Dollartjes. Totaal bill voor dit geheel: 171,17 Hoppa!. Maandag10 september hebben we een afspraak bij de USDA in El Segundo (bij LA). Zal wel een hele dag kosten. Je kunt met hen alleen maar een afspraak maken 10 dagen of minder voor jeexacte vertrekdatum. Dus 5 september meteen gebeld en gelukkig mocht ik zeggen dat 10 september ons zou schikken. Alle formulieren mee en degene (ik) die de begeleider is van het beestje op papier, en dan maar hopen dat we daar een stempelkrijgen en de papieren direkt mee naar huis kunnen nemen. Voorde zekerheid (staat in de papieren) moet ik een aan mijzelfgerichte FedEx envelop meenemen voor als ze het overnight moeten terugsturen. (32 dollar). Er werd wel 3 x gezegd bij het maken van de afspraak, dat je je huisdier NIET mee moestnemen. Wel een credit card…

De kat van 6 miljoen J Deze afspraak viel alles mee. Er zat welzo’n irritant machtsmisbruikertje achter de balie, die waarschijnlijk gestraald was voor een betere baan en het nou op ons en anderen uit zat te vreten. Maar I killed him with kindness en maakte excessieve complimenten over zijnbehulpvaardigheid en kennis van zaken en na 1 uur 10 minutenstonden wij weer buiten.

Tussendoor nog een aantal plannen voor de komende 6 weken in m’n eentje alleen. Eerst morgen een verrassingsafscheidsdiner voor Piet van z’n crew hier in California. (Hij heeft er al eengehad in Atlanta). Dan gaan we zaterdag naar het strand terafsluiting voor Piet in CA (als het weer meezit… HA HA). Door mijn project laden opschonen ben ik ver heen. Simpel verhuizenzo. Ik ben wel voor downsizen persoonlijk. Maar, het wordtwel tijd om uit dit appartement te vertrekken, want met name het tapijt is aan het instorten (We konden vorig jaar nieuw krijgencontractueel gezien, maar ik had geen goesting om heel de boelleeg te slepen. Het zal wel. Nu zit er op de overgang slaapkamer/ gang een scheur waar ik al 3 x met mijn teen in ben blijvenhangen en daardoor bijna mijn nek brak, dus nu zit daar Duct Tape op. (Geleerd van Dwayne Johnson — uit de film Skyscrape!). Kan dus weer veilig de overstap slaapkamer - gang maken, maar het ziet er niet uit natuurlijk. (ik heb er eenhanddoekje in beetje vergelijkbare tapijtkleur overheengelegd).

Piet zei nog gisteren, we hebben nog wat cash in de kluis voorrampen, of ie dat mee zou nemen. Nou nee, doe maar niet want je weet nooit. We hebben de Big One nog niet gehad, laat hijnou aub please niet komen in mijn laatste 6 weken hier! Maar jeweet maar nooit, en dan is het handig om cash te hebben, credit card zal niet werken en Trump komt niet helpen want die heefteen pesthekel aan California . Water hebben we nog zat staan en kattenvoer ook. dus we zingen het uit. Ook zonder Big One, want ik heb nog veel lunches en dinners gepland staan.

(Toevallig vorige week 28 augustus een 4.4 beving gehad, die was wel heftig. Eerste een soort van geluid of er eenvrachtwagen door het huis kwam, en toen golfde alles. Rocky pletterde van zijn poezentrapjesding af. Het was rond 7.30 pm en hij heeft verder de hele avond en nacht bij mij gelegen

Zojuist haalde ik een mandje leeg, zit daar een Recluse Spider in. Groot, Giftig. Ik denk ik pleur hem buiten over de balkonreling maar hij kroop eruit voor ik buiten was. Snelletegenwoordigheid van geest; - terwijl ik hard gilde - heb ik het fotoboek over Obama (ong. 2 kg) op hem gepleurt). Hij (spin) is dood. Piet heeft het net gecheckt. Thank you Barack!! Zou dat op iemand anders ook werken? Ik zweer je trouwens dat die man (T) een guy crash heeft op Obama, hij heeft het er altijd over.

Vandaag woensdag 25 juli, ga ik voor de laatste keer naar yoga in Claremont. (Ik zit op 3 locaties, voor de broodnodigevariatie). Mijn pakket daar is op, op woensdag geeft Ty daar eenhele fijne les om 10 uur, dus die pak ik nog even mee. Dan hebik nog 8 lessen in mijn bestand bij The Yoga Unit in Rancho, dus daar moet ik er toch nog een paar bijkopen. Vind ik wel de gezelligste lokatie en ik kan er op de fiets naartoe en er is eenPoke Place naast, neem ik vaak lunch mee. Supervers en gezond. Rocky is ook fan, vooral van de tonijn. Ty en Tiff gaanin Augustus samen een part-time studio beginnen. Startten op de 20ste dus daar pak ik er nog een paar van mee, en dan even kijken hoe ik dat in Nederland ga aanvliegen.

26 juli 2018(Het iseenklerezooimet data indezeblog, sorry,hinkstapmaareenbeetje)

Afscheidsdiner was gezellig, grappig zo’n groot team in vergelijk met nul mensen 5 jaar geleden. Het was geregeld bijzo’n BBQ tent. Er ging veel vlees doorheen. Piet z’n opvolger - in Rancho en Fontana althans, want ze hebben zijn baanopgesplitst in 3 delen. Piet z’n opvolger dus, komt uit India en is vegetarisch. Ze hadden voor hem een vegetarische hamburger gemaakt. Mijn yoga club krijg je daar trouwens met geen stoknaar binnen in die BBQ tent :-). Ik vind het wel lekker, maar het is wel Erg Veel Vlees. Piet kreeg een paar leuke speeches voorzijn kiezen, een hele mooie paperweight met inscriptie voor op z’n bureau in Belgie als aandenken en 2 Enorme Cookies. (Geenidee hoe dat nou komt, in Moerdijk kreeg ie een grote pot snoep:-)

Zaterdag28 juli 2018

Vandaag gaan we nog even naar de Beach. Wel leuk voor Piet z’n laatste dag. We gaan zoals altijd rond 10 uur weg. Dan zijnwe er rond elven, lekker mensen kijken, boekje lezen, lunch meeen dan rond 4 uur weer terug naar Rancho voordat het verkeernog heftiger wordt. Dit is voor ons een goed schema. Kunnenwe ’s morgens nog even zwemmen en gezellig met Rocky op het balkon.

Vreselijk gelachen nog voor we naar het strand gingen. Ik gingnog ff mijn baantjes trekken. Komt zo’n gozertje van een jaar of 14 met een elektrisch skateboard langs het zwembad suizen, (mag helemaal niet natuurlijk, gelukkig zag Lenny hem niet), ’t gozertje was niet zo bedreven nog en duikelt met dat ding en al zo de pool in. Het gaf geen stroom gelukkig dus ik ben nietgeëlektrocuteerd en hij had zelf ook niks. Het ding deed het nietmeer. Z’n vader zou erg kwaad worden zei hij. Ik zei; nikszeggen, laten drogen en dan doet hij het gewoon niet meer, weetjij veel hoe dat komt.

Trouwens sommige mensen zijn op zo’n skateboard geborenlijkt het wel. Met name in de beach cities. Die lui stoppen nieteens voor een trapje en hup zeilen zo vanaf de stoep het zebrapad over, naar rechts, naar links, geen probleem. Oh watwil ik toch soms gewoon maar een uurtje kunnen ruilen, voelenhoe dat voelt als je dat kunt.

Op het strand vandaag was het wat aan de bewolkte kant maar ’s avonds bij thuiskomst hebben we toch allebei een roodverbrandhoofd. Dat is goed om in België te beginnen.

Vrijdag hebben we nog het een en ander aan bankzakenafgehandeld in persoon. Dat duurde ook weer op z’n Amerikaans erg erg lang. Bureaucratie is hier wel een ding hoor. Ze willen echt terug naar de Confederate Flag Tijd lijkt het wel.

Zondag29 juli 2018

Vroeg wakker dus we gaan nog maar ff gezellig buiten de deurontbijten bij Denny’s, Piet heeft 110 kg. aan bagage bij zich :-). Bijna al zijn kleren, hij moet toch 6 weken vooruit. Hoeft hij nietzoveel te wassen / strijken, want het zal best druk wordenmeteen met de nieuwe baan en alles en iedereen leren kennen.

Als Piet weg is ga ik lekker nog ff fietsen. In geval van melancholie; Ga Iets Doen! Bij thuiskomst heb ik 2 berichtenvan vrienden of ik vanavond wil komen eten, dus ik kies er 1 en vraag de andere of ik morgen of overmorgen mag komen.

Woensdag1augustus

Wij hebben sinds kort een eekhoorn in onze boom voor het balkonnetje. Althans ik had hem nog niet eerder gezien. Zatlaatst buiten in het donker stil een boekje te lezen en toen liep ie over de reling, tjoep, zo de boom in. Rocky heeft hem nu ookopgemerkt en de eekhoorn hem en die pest hem bij het leven, Rocky zit een beetje geërgerd te wezen. Gottegot dat wordt echtwat op de Vliet.

Hij (Rocky) is ook echt bedreven geworden in het vangen van Japanese Beetles or June Bugs. Beide namen slaan nergens op. 1. Zijn ze niet Japans en 2. Zie je ze alleen in JuLi met een L en de eerste week van augustus. Ze doen in principe niks, zijnongeveer zo groot als een dop van een fles van en blind. Ze vliegen wat zoemend de wereld als een soort mini helikoptertje. Hebben de neiging om met hun pootjes - die weerhaakjeshebben - in je haar vast te komen te zitten. Ze zijn bijkansonverwoestbaar.

Ik help ons Rock met vangen, want als er eentje voorbijvliegt en je mikt op hem en raakt hem, palm naar beneden (net als bijtafeltennis zeg maar) dan valt hij op de grond, die Beetle en kanRock als teamlid nr. 2 hem vangen en naar binnen sjouwen, ik doe dan de hordeur dicht. Ze worden dan weggezet in Piet z’n badkamer.En, dan is ie er eigenlijk wel klaar mee, want ze doenniet bijster veel. Soms heb je er eentje bij die binnen weer gaatvliegzoemen en dan is het dolle pret, maar meestal zitten ze eenbeetje suf in de badkamer en dan breng ik de oogst van overdag’s avonds weer naar buiten en dan vliegen ze weer vrolijk door. Weet niet wat het nut is van deze beestjes in de het grote geheelvan het universum. Maar Rocky beleeft er plezier aan. Nog eenweek dan zijn ze weer net zo ineens verdwenen als dat zeverschenen.

Verdorie, vandaag was ‘krijg laatste kroon dag’, ben net weerthuis, pingt Dawn, die vriendin die zo lekker Jambalaya maakt, dat ze dat vandaag heeft gemaakt, of ik mee kom genieten. Gaatniet lukken, dikke lip. Heb bij de Vietnamese Pho kippensoepgehaald en drink zometeen een glas chardonnay met een rietje. Ik krijg morgen een tupperware bakje Jambalaya.

Zaterdag4augustus,

Gezellig gelunched en nog bijgekletst met mijn lerares Spaanshier in Rancho. Zij kon niet op ons feestje komen want ze zatmet haar familie in China. Haar oudste zoon had daar eenkennismaking van een internationale opleiding waar hij naartoegaat volgend jaar en ging daarvoor een week naar Beijing. Ze hebben daar meteen een familie vakantie aan vastgeknoopt. Mensen naar mijn hart. Zij, Nuria is Mexicaanse, en haar man Keith is een Canadees. Zij denken er ernstig over om met het gezin naar Canada te verhuizen.

Zondag5augustus.

Vandaag komt een gast die ik ken van de Special Olympics bijmij langs. (precies 3 jaar geleden zegt Facebook, watGEWELDIG was dat toch). Hij (Vannandaniel Chor), in het kortVAN geheten, kon ook niet op mijn feestje komen, want hij zatin Korea. (Het is weer een internationaal stuk aan het wordenhè?. Nou ja, ik zeg in het kort, maar Van is heel erg lang, en dan bedoel ik ook heel erg lang. Ik gok 2m10 ongeveer. Zal het straks eens vragen cq nameten. Hij was erg handig op de Spelenvooral voor het nemen van foto’s van beroemdheden die langskwamen zoals bijvoorbeeld Michelle Obama. Hij hield zijnIphone altijd boven de menigte en schoot zo de mooiste plaatjes. Van komt eigenlijk niet voor mij, maar speciaal om kennis temaken met Rocky. Hij is groot fan op Facebook. Ik hoop dat Rocky zijn beste pootjes voorzet.

Vankomtmet deMetrolinkdusik ga hem zooppikkenbijhet station. Na de Rockykennismakingzalik hemtrakterenopeenlekkerelunch. IkdenkvandaagbijdeVietnamees, Van isvegetariër. En danhebikzelfhetetenvoorvandaagookweerondercontrole.

Je moet het wel gezellig houden in je eentje natuurlijk. Ben blijdat ik deze afspraak had staan, want vannacht niet zo goednieuws gehad over een lieve vriendin in Nederland. Dan is het hier tot een godvergeten eind weg.

WegaaneensnaardeMetrolink. Hoop dat Vaneenbeetjein hetKevertjepast.Hijpastinderdaadmaarnet. Wehaddenelkaarechtheel langnietgezien,maarzoalsdatgaatmetzulkemensen, enalsjemaarregelmatigsocial media contacthebt, danpakjehetmeteenweerop.Eerstgezelligkennisgemaaktmet Rocky endaarnalekkergaanlunchenin Victoria Gardens. Ikhebhemgetrakteerd, wanthijis net metzijncarrièrebegonnenenheeftnognietveeltemakken.Hijwerktalssocialmedewerkerbijeenjeugddetentieinstelling.Voorlopignogalslaagbetaaldetrainee.MaarVankennendezaldatbinnenkortwelsnelbeterworden. Na de lunch nog evennaarOntario Mills, wanthijwildenog even outletshoppen. Wedenkenerover(zoookUrsula, Lorrie en Hector),omons inteschrijvenvoorde Special Olympics in AbuDabi.Omdatwe al DLwarenin LAkrijgjeprefereerinschrijving. Het is inmaart2019.Klinktwelaanlokkelijk,maarwijgaanin April alnaarChina.Misschienbeetjekortopmekaar. Ikzaleenscontactopnemenmet de Surinameploegleidingof dieueberhauptwelgaan.Vondikweleenleukegroep. AnderswordtjebijNederlandingedeeld. Dan benjeweerdeelvaneengroteregroepDL’s. Ikvonddatlosse,Surinaamsewelleuk, en hetfeitdat ik inmijneentjelekkervanalleskonregelen. Wezulleneenskijken.InschrijvenmoetvooreindNovember,dusikhebnog even detijd.(Note;Nietgedaandus, wastevlakbijChina trip enjemoestde reiszelfbetalen,konBruinnietmeertrekken).

Ik ga binnenkort nog een afspraak maken met ene Vincent die auto’s poetst. Het heet Car Detailing eigenlijk en het mag geenpoetsen heten eigenlijk. Vincent heeft de auto van Piet gedaanvoordat hij wegging en die (auto) ziet er gewoon nieuwgekochtuit. Zowel buiten als binnen. Doe ik ook nog even, voor ze op de boot gaan. Komt ’t Kevertje schoon Nederland binnen.

Vincent,dieoverigensVictorheeten dat pasaanheteindevan dedagzei,toenik hem al deheledagVincent hadgenoemd,isgeweesten ‘tKevertjeisalsnieuw! En in de wasgezeten waterproofgemaakt. Piet isookin contact metonzevasteBob de BuilderJaccoomeenCarpoort/Parkingplaatstemakenop deVlietdijk. Dathijeenbeetjedroog enuitde windstaat.(Ginghetnietworden,geenvergunningvan de Dijkgraaf).

Piet heeft overigens een prima beginweek in Nederland/Belgiëgehad, zowel privé als zakelijk. Zijn nieuwe locaties hebbenprima mensen die Piet al een heel welkom en goed gevoelgaven. Das goed, dan hebben we een goede keus gemaakt.

En lekker weer natuurlijk, dan valt dat niet zo hard tegen als jevan hier komt. Hou het nog ff tot oktober vast mensen. Met afen toe een buitje voor het gras en de koeien en zo. Zou ik zeerop prijs stellen. Hier wordt het volgende week weer 45 graden, met 0 kans op regen. In Noord Cali is de noodtoestandafgekondigd vanwege de branden. De grootste ooit. Ook hier in Rancho is de lucht roestbruin en je kunt de rook ruiken, terwijlhet toch nog een heel eind weg is.

Dinsdag 9 augustus,

Vandaag ga ik lunchen bij Patti in Upland. Zij kent een leuktentje waar ze heerlijke salades hebben. Dus we gaan maar weereens wat nieuws uitproberen. Vandaag bericht uit Nederland dat er een Poke Place is geopend in Bergen op Zoom. Mijn favorietelunch.

Ik ga eerst zwemmen want het is al weer lekker heet. Gisterenkon ik om 8.30 de reling van het zwembad al niet meeraanraken. Gloeiend heet! De lucht is vandaag rood en rookgekleurd, de de Holy Fire brand bij Riverside, zo’n 25 mile / 40 km. bij ons vandaan.

Je kunt het ook goed ruiken en bij Patti aangekomen, die er zo’n 15 km. dichterbij zit dan ik, zit alles onder het fijn as dat uit de lucht komt vallen. We besluiten dan ook maar om bij Molly’s binnen te gaan zitten. Te warm, te rokerig buiten en asdeeltjes. Bleuh.

Inderdaad een hele lekkere, hele grote salade besteld. Ik kreeghem zelfs niet helemaal op en heb hem geboxt meegenomenvoor ’s avonds. Heb nog een stukje koude kip over et voilà, we zijn weer onder de pannen.

Trouwens dat boxen van eten is ook een interessant concept. Mijn mening is dat De Gemiddelde Amerikaan niet tevreden is als hij / zij geen eten over kan houden aan het eind van het etentje. Dan wordt je in hun beleving, gevoelsmatig tekortgedaan. Een vriendin zegt dat dit uit de Grote Depressievoortkomt, toen er niet genoeg te eten was en daarna de restaurants zoveel serveerden dat je het niet meer opkon.

Het blijft een ding. Ik probeer nooit meer dan de helft, hoogstens 2/3 op te eten wat alles wat op mijn bord komt. En na 5 jaar durf ik zeggen dat we het redelijk onder controle hebbenweten te houden. Niet perfect altijd en er is ruimte voorverbetering cq afslanking maar het had veel fouter kunnenaflopen, zeg maar.

Zaterdag 11 September.

Ben vroeg wakker, dus nu het nog niet zo godvergeten heet is, ff dekbed en kattenbak verschonen, beginnen we allebei fris aanhet weekend.

Dan is het nog pas 7 uur dus ik besluit maar naar de yoga van 8 uur te gaan. Das Poweryoga level 2. Ruim boven mijn kunnenmaar niemand zit daarmee en dan is het daarna zo lekker om het zwembad in te duiken. Ben dus om 10 uur mijn energie voor de dag al ruim kwijt. Dat is wel een ding als het zo heet is, want jedoet na 11 geen ruk meer buiten. Alleen in die hete bak stappenis al een ding. Dus maar wachten tot eind middag als het weereen beetje afgekoeld is. Gelukkig is alles tot laat open. Vanavond ga ik naar de film met Joe en Jenny (Sicario – erg veel geweld maar wel een heel goed verhaal).

Overdag krijg ik nog een berichtje van Nieda of ik zin heb ommee te gaan naar een concert van Ed Sheeran. Zij is enorm fan mede omdat zij beide zeer roodharig zijn, dat schept een band. Ze zoekt iemand om mee te gaan. Hij treedt op in de Rose Bowl in Pasadena volgende week zaterdag 18 augustus. Ik wist het niet. Of meer specifiek, ik heb niet gekeken wat er nog kwam / komt, want ik had eigenlijk al besloten dat het er niet meer inzataangezien Piet al weg is. Kijk zo moet je dus niet denken. Want Pasadena is maar 40 mijl weg en dat vind ik nog wel leuk om terijden, dus allee laten we Ed dan nog maar even meepikkenvolgende week. Kaartjes waren niet eens zo duur.

En! de afgelopen keer toen we in Hollywood waren om On Your Feet (leven Gloria Estefan) te zien (GeWelDig!) zat ik met mijnbuurman te praten over een Motown voorstelling die in LA draait. Nou zijn Patti en Vince daar weer groot fan van, dus ik heb kaartjes gekocht voor 3 personen als dank voor de party en Patti’s verjaardag op 1 september, dus op 1 september gaan wijdaarnaartoe en rijdt Vince.

Teresa is nog bezig om kaartjes te krijgen om een opname van de Ellen Degeneres Show bij te wonen, maar ik denk niet meerdat dat lukt, want dat zou op 10 September zijn eventueel en dan hoop ik een afspraak te hebben met de USDA in LA om Rocky zijn papieren te laten valideren.

Zondag 12 Augustus had ik 2 x mazzel. Morgen komt Barbara een dag bij mij om te lunchen en loungen aan de Pool en ernstigover politiek te praten. Dus ik heb bedacht een heerlijke saladete maken met gerookte zalm te koop bij Sam’s Club. Sam’s Club is net zoiets als Costco en in Nederland de Sligro. Je moeteen kaart hebben en dan kun je erop los shoppen. Bij Sam’s Club hebben ze echt vurrukkulukke, overheerlijke gerooktezalm. Zit vacuüm verpakt en we nemen altijd een paar pakjesmee op vakantie. Dan heb je altijd wat achter de hand als je het niet meer weet qua eten. Sla erbij en een stukje brood en je bent gesteld. Of door de spaghetti mixen met wat bechamelsaus en ruccola sla eronder. Dus ik erom. Ik weet dat mijn Sam’s Club card ergens in Augustus afloopt dus ik dacht…met een beetjegeluk… En niet alleen was hij nog geldig… bij de kassa vraagtde mevrouw: Wilt u uw cash rewards inleveren. Ik denk, ja maardoen hè? Waarschijnlijk laatste keer dat ik hier kom. En dachtdat zal wel een paar dollar zijn. Is het; 130! Dollar. Dus zalmvoor niks gescoord en ik doe de rest van de maand gratis boodschappen. Ook hier geldt; niet teveel inslaan, want het moetop of zo goed als. Ik kan ook natuurlijk iets bij Sam’s kopen watik totaal niet nodig heb. Zoals een set met hele leuke mexicaansuitziende bowls of een Crockpot?

2e mazzel; Ik dacht ik haal een lekker gebakje voor morgen bijde koffie. Men stelt dit altijd zeer op prijs. Is volkomen on-Amerikaans. Het is of lunch of een party maar als je bij iemandkomt op een niet eten tijd, dan krijg je een glas water. Koffie; daar gaan we voor naar de Starbucks, maar thuis zetten met ietserbij? Dat doen we niet. Wow! Ik leg dan altijd het concept GEZELLIG uit. Het blijft niet te vertalen. En het koekje bij de koffie (1tje hè :-).

Dietaartjesdusdiehaalikbijde Paris Bakery op dehoek. Gerund dooreenVietnamesefamiliedie in Paris hettaartjesvakheeftgestudeerdenuitgeoefend.Anderetakheefthet Pho Restaurant en TinamijnNail personhoortookbijdiefamilie, dieboerengoed. Ikdachtlaatikzenoumaarhalendietaartjes(Zondag),kanikmorgenochtendnoglekkerzwemmenvoordatBarbaankomt.Hangtereenbriefjeopdeurbijde Paris Bakery datzevanaf6/8ommaandagengeslotenzijn. Had iktochmooizondergezelligtaartjebijdekoffiegezeten(Lemon Tart en Fruit Tart vanieder2,kanzekiezen).Noukunjenogwelergensanderstaartjeskopennatuurlijkalzoujedatom3uur’snachtswillendoen,maardezetaartjeszijntoevalligmijnfavoriet, enzezienerookZoMooiUit!

Zaterdag18augustus,

Wat hebben wij deze week nog meer gedaan? Nou vanmorgennipt verloren met een spelletje Wordfeud. En dat had nietgehoeven! Ik legde een woord weg en drukte per ongeluk op het definitieve knopje, en ik had een beter woord gekund. En aangezien dit spelletje op de millimeter liep, heb ik daardoorverloren. SHIT zei ik ook heel hard toen ik op dat knopje drukte. En prompt deden de buren de balkondeur dicht.

Gisteren heb ik mijn medische file opgehaald bij San Antonio Medical Center. Ik had bedacht dat ik dit eerst moest melden en dat men dat dat (hopelijk) in orde ging brengen en dat ik dan weer terug moest komen om de file op te halen of zo iets. Maarhet ging supermakkeljik.

BijSan Antoniohebik deafgelopenjarenmijnjaarlijksemammolatendoen. (deeerste2jaarhebik dat nog in Nederlandgedaan,maardat was zovervelendomelkekeeralsjetochmaar2wekendaarbentooknog al diemedischedingentelatendoen),dusmaarhier.Supertentdat San AntonioHospital.Nietdatjeervaakwiltzijnmaaralsjetochmoet.Zeerklantvriendelijk.

Dus ik gisteren om die file en 10 mins. later sta ik er weer meebuiten. ID laten zien, ze maakten direct een CD’tje en de mevrouw van de Radiologie kende zelfs mijn voornaam nog (Er staat wel Connie met IE op de CD, maar een kniesoor…) Noudat viel weer mee dus. Toch nog wel ruim tijd verloren toen ik buiten kwam. Want ik had niet opgelet op de parkeerplaats. Blijft een ding hier hoor, kun je niet licht mee omspringen, altijdopletten. San Antonio heeft namelijk 2 hele groteparkeerplaatsen die precies op elkaar lijken maar dan gespiegeldzeg maar. En ook 2 ingangen die precies op elkaar lijken. Nouwas ik dus door ingang 1 naar binnen gegaan en door uitgang 2 naar buiten. Niet opgelet.

Geen auto, dezelfde vakken, dezelfde bomen. Op schreden terugnaar de ingang waar ik net uitkwam en weer proberen. Niks. Ik denk, zal die auto toch niet gejat zijn op de valreep.

Een hele aardige man die een auto stond uit laden met stomerijspul voor het ziekenhuis zag mij stuntelen en kwam mijeven helpen. Legde mij uit van die andere uitgang en liep zelfsmet me mee. (Ik straal dat uit hoor, dat ik dat niet snap). Kevertje stond gewoon waar hij neergezet was. Dank u wel! Meneer!

Nou is het dus wel jammer dat ik het Kevertje net volgetanktheb. Hoe zit dat? Nou als ie op transport gaat in de container moet de tank in het rood staan. Nou heb ik gisteren nog even getankt want er stonden wat ritten op de rit. Zoals naar Pasadena en Claremont en zo. Is er gisteren besloten dat we toch met eenandere auto naar Ed Sheeran in Pasadena gaan vanavond, want gisteren op de yoga kwamen we erachter dat er nog tweemensen gaan die we kennen. En dat past dus niet lekker in het Kevertje (achterin beetje krap). En poolen is wel zo gezellig en goed voor het millieu. Ik rijdt hem niet meer leeg. Moet Piet hem maar even uitsifonnen en overtuffen in de auto van Joe of zo.

Ben benieuwd naar het concert. Mijn favoriete concerten tot nu toe:

Charles Aznavour, Jason Mraz, James Taylor met Bonnie Raitt, en met stip op 1. Ringo Star met zijn All Star band in Theater de Greek in Hollywood. (1 van de eerste concerten, op 1. Vanwege de geweldige sfeer).

Zo dat was weer een belevenis zeg. The Rose Bowl in Pasadena is enorm groot, gaan zo’n 100000 mensen in. We haddenvantevoren bekeken hoe we het gingen aanpakken met parkerenen zo. Piet en ik zijn er 2 x geweest. 1 x voor een footballgameen 1 x voor een beurs.

Je kunt bij de het stadion parkeren op grote grasvelden, maar dat is een drama na afloop.

Je kunt ook in de Old Town van Pasadena zelf parkeren en dan met een shuttle naar het stadion. Wij besluiten dat te doen. Doors open om 5 pm, Concert begint om 7 PM met Snow Patrol en Anne-Marie als voorprogramma.

Rit erheen veel traffic. (we willen zo rond 3.30 in Pasadena aankomen. Het is maar 40 mile maar we doen er toch al weerbijna 2 uur over. Staat weer gewoon vast op eenzaterdagmiddag. Parkeren gaat zonder problemen. Ze zijn heel streng bij de Rose Bowl op wat je mee naar binnen mag nemen. Dus ik heb 1 creditcard, mijn rijbewijs, mijn telefoon en eenlippenstift in een ziploc zakje. Je mag een heel klein tasje meenaar binnen nemen maar alles wat ik heb is te groot. Veelmensen hebben een speciale Rose Bowl tas zien wij later. Doorzichtig plastic. En ze zijn echt heel streng, je komt er niet in met iets wat buiten de norm valt. Staat ook op grote schermen. Heb je toch wat bij je wat niet mag, dan kun je dat tegenbetaling in een locker wegsluiten. (20 dollar).Dus goed opletten. Bij de Hollywood Bowl en The Greek Theatre zijn ookrichtlijnen maar die zijn wat soepeler. Bij de Greek kun je bvhele picknickmanden meenemen.

Maar goed, liever streng met zo’n menigte dan dat er watopdoet.

Aangekomen in Pasadena nuttigen wij nog een dingetje bij eennieuw geopende vegan tent genaamd Sage. Ik neem calimari van kokosnoot. (Ziet er dus uit als calimari, maar is gefrituurdekokosnoot). Nieda neem een frietje van appels, Ty Vegan meatballs en Clarissa een vegan tostada. Clarissa is net terug uitAfrika en heeft daar met haar man de Kilimanjaro beklommen. Ze zijn net terug een paar dagen en zij heeft een fiksekeelontsteking. Aangezien ze net vakantie heeft gehad kan zemorgen (vandaag dus) geen sick day opnemen. Das jammer want ook zij was pas om 1.30 thuis vannacht. Ik zeg; Maar das ook niet fijn als je iedereen aansteekt op je werk, zegt zei: Maaktniet uit, ik werk op de afdeling infectuous diseases. Humor.

Concert was super. Groot entertainer die Ed. Goeie stem, lyrics, doet alles zelf, en houdt de sfeer er lekker in. Nieda en ik haddenVIP plekken. Geen idee vantevoren dat we die hadden. Prachtigeplekken en dr hoorde ook een heel buffet bij. Nou was die Kokosnoot Calimari wel gezond, maar geef mij maar een hot dog en die waren er ook. Het was wel heel heel erg warm. Om 11 uur was het nog 36 graden. We zaten onder een afdak en dat is super natuurlijk als de zon schijnt, maar als die onder is blijftde hitte ook lekker hangen. We waren allebei drijfnat. Zelfs mijnsneakers. Na het concert hebben we er ongeveer 1.5 uur over gedaan om terug naar de shuttle te komen. Want heel dat stadionloopt natuurlijk in 1 x uit en wij zaten bovenin. Dus toen wijbeneden kwamen stonden we in de rij achteraan. Ongeveer uurvoordat we door al die slinger slanger hekken bij de shuttles aankwamen, toen naar de auto en toen nog naar huis. Vandaardus pas om 1.30 thuis.

Nogwatdingetjesin delaatstedagen,zoalseenconcert in het park met deLachicafamilie(20 man).Iersemuziek,stikgezellig!

De Paint Your Pet fundraiser night, waar ik een prachtigschilderij van Rocky heb gemaakt (wel met hulp van Nieda, want ik krijg de oogjes niet goed. Zij wel want zij is soort van kunstschilder). De drank vloeide rijkelijk op deze avond. Je mocht nl. Zelf drank en eten meenemen.. Uebertje terug naarhuis genomen.

Nog een feestje bij Dawn & Dale met wat luitjes. Ook weergeslaagd!

Eenvoorlopigeafscheidslunchmet Ursula en Lorrie in Newport Beach.

Hebben we er alles uitgehaald wat erin zat? Ik denk het wel, de balans vindende zowel zakelijk als privé. Op naar een nieuwavontuur. Hoe doen wij het terug in Nederland zijnde inmiddelstoch wel half Californisch geworden. En hoe doet Nederland het met ons, en Belgie? Piet z’n Belgische Voice Mail Mevrouwklinkt in ieder geval heel vriendelijk.

The Art of The Bucket List = Elke keer een nieuwe maken alsde vorige gedaan is! Dus vandaag 10 April 2019 gaan wij naarChina – The Wild Side. Panda’s kijken en golden monkey aapjesen watervallen en de Chinese Muur en het Terra Cotta leger en ???? Culinair zit het ook goed in elkaar. Ik heb al contact met onze gids op Facebook. Brad Josephs. Zit wel goed. Geen ideeof we bereik hebben in China. Daar mag natuurlijk niks qua Social Media. Maar we hebben een VPN dingetje op de computers gezet, dus we zien wel. Ik zal iig doorbloggen en het dan wellicht net als deze een beetje later moeten posten J

BIG COUNTRY #2

WEDNESDAY JULY 4TH 2018

Happy 4th! Maar even in het Engels beginnen, want the 4th of July is toch wel de grootste feestdag in de US.
Independence pence Day. Viering van de Declaration of Independence on July 4, 1776. Als je die datum neemt als de geboorte van de Verenigde Staten van Amerika zijn ze dus nu 242 jaar oud.

Ik hoop dat ze volgend jaar nog steeds 4th of July kunnen vieren… of anders misschien een Russische feestdag? De halve regering is daar nou toch op bezoek en Trump gaat een one-on-one hebben met Putin zonder iemand erbij. Dan zullen ze die nieuwe feestdag ongetwijfeld ook bespreken.

Nou, nou, niet te sombertjes maar, de zon schijnt, ik ben al wezen zwemmen en 6 van de 8 beschikbare tafeltjes met parasol aan het Del Mar zwembad zijn reeds geconfisceerd, De stoelen behanddoekt, gevulde koelboxen staan op de grond, tafeltjes bedekt met rood/wit/blauwe bordjes en servetten. Een persoon (allemaal mannen valt mij op) met Iphone als bewaker aan zo’n tafeltje. om te zorgen dat het afgebakende territorium niet gekaapt wordt. Ja, je moet er vroeg bij zijn op de 4th of July.

Het is nou onze vijfde vierde juli hier in de US. Vandaag gaan we straks in de middag naar Arrowhead. Vriendin Keri woont daar sinds kort permanent met husband Scott in een huis aan het meer. Schijnt vanmiddag hele mooie airshow gegeven te worden en daarna, als het donker is, vuurwerk. Zij zorgen voor de onvermijdelijke Feestdag BBQ. Gezellig en niet zo’n gekkenhuis, want huis heeft een deck met uitzicht over het meer, dus prive vuurwerkvoorstelling. Vorig jaar hadden wij bedacht naar het strand te gaan, maar dat werd niks, want er was om 10 uur al geen parkeerplek meer te vinden. Dus deze uitnodiging is met blijheid aangenomen. A.s zaterdag gaan we wel naar het strand, want het gaat richting 40c.

Eerst lekker gezwommen vanmorgen en ik bedacht mij in de pool dat ik op dit moment mijn 12e nieuwe Speedo badpak aanheb sinds ik hier woon. Elk jaar in Maart is er bij de Costco een aanbieding van deze badpakken en dan koop ik er meteen 3. Want elke dag zwemmen in de chloor, daar wordt je lijf beter van maar je badpak niet.
Deze heb ik nu een maand aan, die gaat het net redden tot einde oefening hier.
(Ik heb nog andere hoor, die beetje leuk zijn voor aan het strand, ik heb nog nooit zoveel badpakken gehad in mijn leven),

——————————————————————————————————————————————-
Verder met waar ik gebleven was op onze Criss/Cross Country US reis:

DINSDAG 19 JUNI 2018

We staan nu in Washington State. Gisteren vanuit Montana door Idaho gereden. Dat klinkt ver maar Idaho, daar pakten we alleen maar een puntje van mee, dus je rijdt er even in en er dan weer uit zeg maar.
Toch leuk om een foto te maken van de State Welcome Sign voor op je FB pagina.
De campground waarop we nu staan is werkelijk prachtig! Spring Canyon Campground aan Lake Roosevelt. Hele mooie plek met een fabeltastisch uitzicht. Omdat we gisteren een uur gewonnen hebben – we zitten nu weer op Pacific Timezone - waren we om 6 uur al uit de veren. Koppie thee en meteen maar even de Nature Trail doen die direct aan de camping ligt. Leuk stukje omhoog en door rul zand weer naar beneden. Tip: grijp je niet vast aan een Prickly Pear Cactus als je een beetje dreigt uit te glijden. Ze bijten terug.

Nog even doorgelopen naar het nabijgelegen stuwmeer en dan weer retour camping voor een ontbijtje. Voor Rocky onderweg een paar zeemeeuwveren gescoord en zijn dagdagelijkse hoeveelheid prairiepluimen. We hebben begin trip wat kattengras in een bakje gekocht bij Petsmart, maar dat is ver op. En prairiepluimen zijn leuker en lekkerder blijkbaar, hij is er gek op en gaat door de dagelijkese pluimen rap heen, maar er groeien er hier genoeg dus no problema.
Vandaag richting North Cascade National Park in Washington. Ook nog nooit geweest.

WOENSDAG 20 JUNI

Cascade National Park is wederom de moeite waard. Prachtpark met vergezichten, watervallen, meren. Washington vind ik trouwens toch een hele mooie staat. 2 jaar geleden geweest (eerste grote trip voor Rocky). Die bossen hier zijn net van die sprookjesbossen uit de Efteling. Varens, hoge bomen van verschillende merken, waar van dat zachte fluweel mos op groeit, 100 kleuren groen.
Vanmorgen bij de camping liepen er konijnen rond. Best grote, ik denk half huiskonijn/half beetje wild. Rocky zat ernaar te kijken vanuit het keukenraampje maar leek niet bijster geinteresseerd. Ze zijn significant groter dan hij. Gaat nog wat worden op de Vliet, want het is een schijterd eerste klas. Hij moet er niet zoveel van hebben, van de Big Outdoors. Bij ons op schoot en niet te ver weg is prima. Misschien wel goed, want we willen hem toch een binnenkat laten blijven, das wel handiger voor als we hem willen blijven meenemen op kampeertochten. Met ons Daisy had dit nooit gelukt.

Vandaag is het plan om, na de Cascade Scenic Route, gereden te hebben, Seattle in te gaan en even kort langs vriendin Debbie te wippen. Lunchje of vroeg diner daar en dan door naar de kust. Het lukt qua tijd en we zijn nou toch in de buurt, en je gaat mekaar een hele tijd niet meer zien. In Rancho staat de camper straks dus die peeps kom je vanzelf weer tegen als je op tijd afspraken maakt tegen de tijd dat je weer hier op vakantie gaat, maar in Seattle kom je natuurlijk niet zomaar elke keer. Rocky is ook gek op haar dus dat gaat vast gezellig worden.

DONDERDAG 21 JUNI

Vanmorgen ruw ontwaakt, meer hierover. Wij staan op een supergrote camping. Handige plek om langs Debbie te gaan. Je kunt maar een plekje hebben. Zoveel keus aan campings is er vaak niet in grote steden.
Het bezoek was Beregezellig. Ze heeft een leuk appartement midden in town maar toch rustig. Groter dan het onze in Rancho. Dit was een kort bezoekje maar ik ga ergens volgend jaar nog een weekje terug om Seattle eens goed te bekijken. Leuke, liberale stad. Lekker bijgekletst, fish & chips gegeten aan de haven. Rocky kreeg een pluim uit de tuin (heeft tie inmiddels alweer naar de eeuwige jachtvelden geholpen). En wij kregen versgebakken bananenbrood mee voor onderweg. Kijk je moet je vrienden goed uitzoeken :-)

Vanmorgen dus, om 7 uur Ruw ontwaakt. Gaat er zo’n bel als van de mevrouw van Ferris Bueller of die assistant van de headmistress van Grease en daarna. HIDIHO CAMPERS!! kei en KEIHARD , zo’n rondrijwagentje met een speaker op het dak. Ik zweer het je. De boodschap was dat check out time 10 am is. Rocky schoot meteen in de gordijnen en ik stond ook stijf van schrik onder de douche.

Was een pretparkcamping. Supergroot en druk. Moeten ze natuurlijk wel goed de wind eronder houden. Maar we hadden een okay plekje om niet te ver uit de buurt te zijn na bezoek. Tijdens rit naar en van Debbie hebben we nog half Seattle gezien. Joh, moet ik even zeggen dat Piet wel kan rijden hoor. Steil die straten daar! en druk! en dan met een camper. Kudoos en petje af. En een Leuk! Petje, want hij heeft een nieuwe gescoord in een park. Legergroen met een kolibrie patch erop aan de voorkant. Stoer edoch schattig. Absoluut 100% approved door de Fab 5 van QE!

Stond Piet vanmorgen nog even over het meer te staren voor we vertrokken komt er een Bald Eagle overvliegen. Helaas zijn Iphone niet in de aanslag.

Nou zijn we net ingetrokken op een camping in Port Angeles. Stadje aan de oceaan gelegen op een schiereiland. Voor morgen een Whalewatching tour geboekt. Daar kun je echt geen genoeg van krijgen; van whalewatchen. Ik voel altijd een connectie als ik ze zie. We hebben op de camping een mooie plek in de schaduw, dus ik heb net een taxi geregeld (geen Ubers hier) om van camping naar punt bootvertrek te gaan. Kan Rock gewoon lekker hier blijven in de camper onder de boom met de airco aan, want je weet nooit of je ergens waar je naartoe gaat in de schaduw kunt parkeren, of dat het wel veilig is. En we zijn toch wel zo’n 6 / 7 uur weg. Iedereen blij.

Weer een geweldige dag gehad. Net bij het terug aanleggen in de haven begon het te regenen. Verder heel de dag droog met een flauw zonnetje. Goed voor ons en voor de achterblijver in de camper.
Diverse bultrugwalvissen gezien, dus de dag was weer goed besteed. Eigenlijk wilden we in het stadje blijven eten, maar bij aankomst om 3.30 hebben we nog geen trek. (Aan boord voor lunch een ferme hotdog op). Dus we pakken een taxi terug naar “huis”. We hadden ook hele aardige mensen aan”ons” tafeltje. Boot gaat zo’n 80 man op. Je spullen kun je wegleggen onder een tafeltje, en heel menselijk altijd, blijft dat zo’n beetje je “eigen” tafeltje, verder loop je lekker rond op het dek en binnen. Tenminste bij deze trip. Wij hebben ook al een aantal keren zo’n walvisspottocht gedaan met een Zodiac, dat is een beetje avontuurlijker. Je kunt dichterbij de walvissen komen. Maar je zit in het open en zeewater is koud en dat spuit welig over je heen. Fijn is om dat in Hawaii te doen, goeie temperatuur. Ook een keer gedaan in Canada. Dan moet je echt wel waterdicht verpakt zitten (krijg je zo’n oranje zeilpak aan) en kom je blauw van de kou terug. Met een boot als vandaag is het luxer, warmer, toilet aan boord en hot dogs en soep.
Aardige tafelburen dus. Frank & Sue. Gepensioneerde leraren. Reislustige types en ze zijn neergestreken hier in Port Angeles als thuisbasis. FVVFGFVQ1``CDAqza/.ÂÔ;’UOIJKYKOU;’I8-P087UGKHFIOL’

Ik moest ff stoppen want Rocky vond het nodig om zich ermee te bemoeien en ook een stukkie te tikken. (Ik heb 1 regel laten staan).

Piet vraagt op een gegeven moment, terwijl wij onze hotdog aan het nuttigen waren om de fles water die in zijn rugzak zit, die onder de tafel staat. Zeg maar beetje onder onze tafelbuur Frank tegenover mij. Ik pak eerst Frank zijn knietjes en daarna pak ik de waterfles uit Frank zijn rugzag ipv de fles uit de rugzak van Piet. Oeps!. Aardige mensen dus. Frank zei van geen van beide akties iets.

Wederom prachtige fotoos gemaakt van walvisstaarten. Blij terug naar de camper, waar Rocky ook weer happy is dat wij er weer zijn. Hij is supermakkelijk hoor, als we maar een paar keer per dag een grashalm voor zijn neusje houden en hem lekker laten springen en als hij af en toe aan z’n lijntje naar buiten kan. Is ie gelukkig. En verder snurkt hij tijdens het rijden in zijn bench of op mijn of Piet’s voeten, degene die niet aan het rijden is.

Vandaag zijn we terechtgekomen op een grappige camping. We wilden gaan staan in een State Park aan de kust. Vol. Bordje gezien met Kali Hana Campground. Ik even gegoogled en geyelpt wat het was. Mixed berichten met name wat vreemde, uiteenlopende posts over de eigenares (rangede van superaardig, tot volkomen gestoord) . Dus maar even zelf naar binnen en kijken. Zo! Echt een geweldig leuk mens. Gevorderde leeftijd, geheel gekleed in Roze Bling Bling en lekker van den tongriem gesneden, daarom die mixed berichten denk ik. Uitgesproken types mag je of je mag ze niet. Ze heeft plek, zoek maar uit, wij blijven. Dit weekend is er in Newport (waar we aan de buitenrand staan), een Piraten Festival, daar gaan we morgen eens kijken. Vanavond eten we een hamburgertje uit de vriezer en klaargemaakt op de gril, dan gaan we morgen uitgebreid lunchen in Newport. Seafood! We zijn tig Oesterfarms voorbijgekomen het laatste kwartier en we zitten aan de Pacific Ocean, dus morgen Seafoodlunch!! Yoghurtje voor ontbijt. We hebben een plan. Moet culinair goedkomen.

Naast ons staan permanente bewoners van deze camping. Die kwamen net aanrijden en ze hebben twee vervaarlijk uitziende honden bij zich. Dus Rock meteen naar binnen dachten wij. Edoch ze kwamen even persoonlijk melden dat de honden katten gewend waren en dat er niks te vrezen was. Idd liggen ze nu aan een lijn, die hondjes (Buren hebben dat gedaan voor onze gemoedsrust, maar was qua honden was eigenlijk niet nodig - ik vond het wel fijn). Ze zitten vredig voor zich uit te staren (de honden). Ik verduidelijk dit aangezien een vriendin zei dat ik daar meer specifiek in moet zijn qua schrijven. De buurman zit ook lekker voor zich uit te staren met een biertje. Scene is set, right folks? Rocky is nog buiten en geeft er geen aandacht aan . Die ene hond van hun zit nou naar een vogel te blafhappen en de man (met biertje) naast hem roept:
SHUT YOUR PIEHOLE BUSTER! MAMMIE WILL BE BACK SOON. ;-) Goeie lui lijkt mij.

De Seafood lunch in Newport is volledig in het water gevallen. Ik had als voorbereidend werk geyogaat in de camper en een proteinshake gedronken en Piet had het gehouden bij een banaantje als ontbijt. Eerst Newport in waar het inderdaad barst van de als Piraten verkleed volk. Veel tentjes met eten, maar niks met Seafood waar wij naar op zoek waren. Ja; Fish & Chips, maar wij denken; Kreeft & Oesters.
Niet getreurd, dan gaan we gewoon naar het volgende dorp. Hoera! voor Google want in het volgende stadje zit een tentje dat niet sjiek is maar de beste oesters van het Westelijk Halfrond schijnt te hebben. Wij stoppen het in de GPS. Aldaar aangekomen en parkeerplekje gevonden, Rocky zijn middaghapje gegeven en vol verwachting klopt ons hart. Het tentje zit stikkesvol. Goed teken altijd. De eigenaar (blijkt later) staat het eea uit te leggen aan een andere tafel. Draait zich om en loopt ons straal voorbij. Na een aantal pogingen kan ik zeggen: Table for 2 please, hij zegt: zoek maar wat uit. Ik: kunnen we ook buiten zitten? (daar staan ook tafels) hij: jawel maar daar serveer ik niet en ik heb pas over 30 mins. tijd voor jullie. Okay... De kaartinhoud zag er hoopvol uit, de reviews op Yelp ook. Komt een oudere dame binnen. Heeft ook moeite s’ mans’ aandacht te krijgen. Maar kan uiteindelijk duidelijk maken dat zij buiten staat met haar invalide dochter die niet in zo’n tuinkuipje stoel kan zitten (en ook niet op het trapje naar binnen omhoog kan), of ze een stoel van binnen mee mag nemen. De man loopt gewoon weg. Iemand anders (gast) brengt voor haar een stoel naar buiten. We zitten nog een paar minuten, maar eigenlijk heb ik het al gehad, goed eten of niet; ik gun zo iemand mijn klandizie niet.

Wij weg. Ik heb nog van alles in de koelkast staan, dan eten we we wel op een mooi plekkie langs de kant. Maar 1.5 uur verder nog niks. En niet van “das. Geen mooi plekje” Nee, je kon gewoon nergens stoppen. We beginnen toch wel trek te krijgen nu. Maar ik kan ook niet al rijdende een lunch maken, dus maar een snoepje uit het bakje naast ons. Volgend dorp. Weer niks. En! Erger 2 tankstations die geen Diesel verkopen en dat nuttigt ons campertje. Iedereen honger,behalve Rocky want die had zijn middaglunch al op. Eindelijk een tankstation met diesel gevonden, werkte die pomp precies weer met zo’n card die wij niet hebben (Zo een als vroeger van GE bij de Texaco waar je lid van moest zijn). Het wordt nijpend. Diesel is uiteindelijk gevonden Seafoodlunch (bijna diner) niet. Eerste de beste beetje okay camping uitgezocht en daar het laastste blik Cassoulet – van de 6 in Frankrijk gekochtte - opengetrokken.

Morgen hernieuwde seafoodlunchpoging.

Naast ons staan mensen die een jaar aan het trekken zijn met de RV. Wow. Wil ik ook! Wel bedenk ik me hierbij, hoe moet dat nou met je haar? 1. Zoveel kappers zijn wij onderweg niet tegengekomen en 2. Je kunt niet zomaar willekeuriig iedereen je haar laten kleuren en knippen. Ik ben net voordat we weggingen naar de kapper geweest, 5 weken is toch wel max bereik. Piet kan met zo’n tondeuseding. Ik ga daar eens serieus over nadenken. Of laten groeien en grijs? Ik kijk nu elke keer op Yelp als we door een stad komen naar kappers. Voorbereiding is het halve werk en regeren is vooruitzien. Je wilt toch een beetje fatsoenlijk de wereld doortrekken.

Vandaag is de lunch buitengemeen uitstekend goedgekomen. We wilden eigenlijk in onze dagbestemmingsplaats een restaurantje opzoeken, maar ongeveer een uur voordat we daar zouden aankomen kwamen we een Fish Market plek tegen gelegen aan de weg, waar je vis kon kopen en ook kon eten. Druk! Leuke tafeltjes buiten. Grote borden met Crab, Oyster, etc aangeprezen. Giga aardige mensen en Druk! De oesters kwamen zo vanuit de zee op je bord zeg maar. Voordat ze in je maag kwamen hadden ze nog niet eens de kans om te beseffen dat ze niet meer in de Pacific zaten.
Ik 2 oyster shooters vooraf (Dat zijn rauwe, in een dressing naar keuze). Ik hou van simpel, beetje azijn erop ben ik blij. Dit waren me toch joekels. En Lekker! Piet is niet van de oesters die nam een clam chowder vooraf. Daarna allebei een halve Dungeness Crab met Garlic frietjes. Zo lekker! Heb even de plaats genoteerd in mijn FB lijn zodat we hier nog een keer naartoe kunnen, Ooit. Uurtje verder leuke campground gevonden met uitzicht op de Pacific. En heel de nacht oceaangeluid.
We hebben nog 4 dagen, en nog ongeveer 1100 mile naar huis. Das redelijk te doen zonder al teveel uren te maken. Dus eerst vanmorgen een lekkere strandwandeling gemaakt, de raampjes van het campertje gezeemd, zelf een douchje gepakt, nog even de ontbijtspullen opruimen en Rocky moespelen en dan gaan we weer een eindje verder. Ik hoop dat we weer zo’n crabtentje tegenkomen.

DINSDAG 26 JUNI

Wel veel restaurants gezien onderweg maar toch besloten om zojuist een vers gegrilde rozemarijn/garlic kip van Safeway mee te nemen. Die gaat het zometeen worden met sla. We zijn zojuist een leuke campground opgereden. Ireland RV park. Nice Spot met wederom uitzicht op de Oceaan. Bij het oprijden stond aangegeven dat je eerst een plek moest pakken en dan 2 blokken North bij Gold Creek Inn kon gaan betalen. Aldus gedaan. Piet schuift campertje uit en sluit alles aan en ik loop even terug voor de betaling.
Bij teruglopen zo gelachen.

Scene: Hoofdstraat van klein stadje. Windkracht 10 vanuit zee. Je waait uit je hemd. Klein busje stopt langs de kant van de weg. Net voor mij. Berijder stapt uit en iemand in de back schuift de zijkant open. Berijder roept: Shut the F….king door. Te laat: 10 miljoen stukjes piepschuim waaien over straat. Ik lag dubbel. Zeg ik tegen die mannen. Had je dat ergens voor nodig. Yes. F..k Yeah, zegt tie. En toen moest hij ook lachen. Jammer van het milleu wel maar hij deed het niet met opzet. Viel trouwens ook op dat op de weg hiernaartoe er geen stukje vuil op de weg lag. Wel om de 2 mile of zo een gele zak met afval dus ze houden het hier goed bij. Hebben ze weer wat te doen met al dat ontsnapte piepschuim.

Vandaag na een kleine beachwalk voor het ontbijt, later nog een hikeje meegepakt. We kwamen langs de Dunes of Oregon. 2 jaar geleden hebben we ook stuk kust Washington en Oregon meegepakt, maar toen zijn we eerder afgeslagen richting California want we hadden maar 2.5 week. Nu rijden we heel de kustlijn van Oregon af. Zo Prachtig!. Heel erg ruig en woest met veel baaien en enorme super duinen. Iets of wat veel hoger dan die in Nederland. Stond een hike aangegeven. Die maar even doen.
Het kost wat moeite om de looproute te vinden. Wij denken een paaltje te zien bovenop een duin. Hoog! En je glijdt telkens naar beneden door dat zand. Wel een paaltje maar we zijn weer terug terug bij af beginbordje hike. Hernieuwde poging lukt als we ons eerst even orienteren vanaf een hoog viewpunt. Als je eenmaal in het zand loopt overzie je het niet meer zo.
Zwaar lopen ook. Ik mag straks mijn halve kip zonder schuldgevoel opeten. Al ben ik net wel door het picknicktafelbankje gezakt. Maar dat bankje was ernstig gammel. Het bankje andere kant tafel lijkt okay. Daar zit ik nu op. Wel tegen de zon intikken.

Prachtige hike, die duinhike. Door zoals Piet het noemde – een mini klimaatje – Eerst zand…. Veel zand. Dan bos, daarna the Beach. Je mocht op de beach alleen maar op bepaalde stukken komen. De rest was afgezet met touwen omdat daar vogels aan het broeden zijn. En geen mens tegengekomen he?! Geen mens.

We gaan eens aan de kip. Morgen verder.
Ps; er staat hier een vuurtorentje voor onze camper met allemaal Rocks met boodschappen erop. Ik zal er morgen eentje namens Rocky wegleggen. Gedaan. Met business card, misschien krijgt hij er weer een fb vriend bij op z’n eigen pagina.


Donderdag 28 JUNI

We staan op een camping in Redwoods National Park, park met van die Enorme bomen. Je voelt je daar altijd heel klein. Ik weet niet wat ik nou de mooiste scenery vind: Oceaan, Bos, Bergen, Graslands of steden als San Francisco waar we straks weer doorheenrijden.

Hier op de camping stond een River Trail aangegeven met een lengte van 350 yards. Ik dacht das leuk om even te doen voor het ontbijt. Wat is per slot 350 yards? (0.32 km). Maar nooit iets aannemen en Assumption is the mother of al f-ups, zei iemand bij GE altijd)…. Joh! Steil!!! naar beneden, het laatste stukje voor de river, daar hing zelfs met een touw, waar je je aan vast kon klampen om dat het zo gvergetensteil was. Dat laatste stukje heb ik gelaten voor wat het was en ben weer naar boven getogen. Ik had m’n warme trainingsbroek aangehouden want het was nog best een beetje kil tussen die bomen toen ik uit de camper ging. Nou die broek kon meteen in de wasmand.

Gistermiddag een prachtige wandeling gemaakt door Noordkant Redwoods voordat we een camping opzochten. Hier kan je weer ‘s middags lopen want je loopt lekker in de schaduw. We liepen net als door die duinen weer helemaal alleen! Anders dan vorig jaar in Glacier National Park waar we een keertje gefilehiked hebben. Daar is niks aan. Maar toen moesten we wegens werk in het hoogseizoen op vakantie en dan gaat natuurlijk de hele wereld tegelijkertijd. Nu is het een beetje aan het beginnen, de grote trek, maar we ontsnappen net aan de grote drukte.

Gisteren op de hike dacht Piet dat hij een beer hoorde. (Er zijn hier zwarte beren, geen grizzly’s). Nou dan vind ik het toch minder als er geen andere mensen in de buurt zijn, ben ik toch niet happig op, zij (beren) op mij denk ik dan. Oh, Happy Days! toen ik op onze eerste trips nog superonbevangen door de wouden liep. Wel verstandelijk wist dat ze er waren, maar nog niet op diep basic emotioneel level had meegemaakt hoe scary zo’n beer van heel dichtbij is. En die eland die ons toen rakelings voorbijschoot in Alaska met een babytje. Je kunt beter op een slapende beer stappen dan een moedermoose zo dichtbij hebben. Wij waren superenthousiast maar de ranger aan wie wij het later vertelden is waarschijnlijk nog ontzet en vol ongeloof dat wij geen schade hebben opgelopen. Alaska was dat. Gaan we nog eens heencamperen als we nog meer tijd hebben als nu.

Nu hebben we altijd bearspray bij ons als we gaan lopen maar hebben het nog nooit hoeven te gebruiken. Ik heb ook standaard een berenbel aan mijn rugzak hangen. Die kan erg irriteren als je door de supermarkt loopt.

Live beren zien is en blijft toch een geweldige ervaring. Laatst op het strand zagen we supergave berenpootafdrukken. (Zie FB). Daar lopen ze rond om mossels te zoeken. En in de lente kun je ze ook gewoon zien aan de kant van de weg in Canada (Grizzly’s) waar ze paardenbloemen zitten te eten. Hebben wij zomaar meegemaakt. Je weet echt nooit wanneer je wildlife ziet. Denk die Bald Eagle aan dat meer op die pretparkcamping. Of toen we een keer langs een meertje bij een stadje reden (andere trip) en daar staat ineens een eland in dat meer. Je moet er gewoon altijd op bedacht zijn.
Vooral vanuit de bescherming van je campertje vind ik het super om zicht op het grotere wild mee te maken.

Zometeen willen we even wat miles maken en proberen achter San Francisco te eindigen. We willen morgenmiddag (vrijdag) weer thuis aankomen zodat we nog heel het weekend hebben om campertje te wassen en uit te mesten en te bedenken wat we erin laten en wat niet.

Vandaag, 28 juni is Rocky zijn 2e adoptie verjaardag (dag dat ik hem vond op het fietspad), dus we zullen daar een taartje op nuttigen.

Vrijdag 29 juni. Weer thuis in Rancho Cucamonga. Het laatste stuk vanuit Redwoods Park even doorgereden, want we wilden het liefst voor de spits begint thuis zijn. Anders sta je zo weer 2/3 uur stil. Meteen als je het park uitrijdt en weer op de Californische Freeway terechtkomt zie je het verschil. Hoe leuk het ook wonen is in Callifornie, de wegen zijn echt de slechtste van het hele land. Niet alleen druk, druk, druk, maar zo slecht onderhouden. Echt kraters erin. Ik heb nu ook pijn in mijn rug. Wordt weer tijd voor een Infrastructure Week van de regering. Alhoewel; elke keer als ze die hier afkondigen gebeuren er in die week weer de meest vreselijke dingen. Jammer dat ze geen tijd hebben om wat aan verbetering te doen maar zich concentreren op elkaar af te maken.

Gisteren dus op tijd thuis. RV leeghalen en wassen en bedenken wat we hier laten en wat we meenemen. Ik maak vast een mandje met hiking spullen voor China volgend jaar. 2 goede sets handdoekken en beddengoed gaan in de RV. En het bestek van de keuken hier in het appartement ruil ik om met het bestek van de camper of neem ik mee naar Nl, weet ik nog niet. Het is leuk, vrolijk gekleurd bestek. Ik wil op de Vliet een beetje Mexicaanse / CA sfeer brengen, met leuke Mex plantenpotten waar mijn plumerias in stonden. De plumerias (die ik 5 jaar geleden in San Diego heb gekregen, zijn inmiddels naar een nieuw tehuis.) Patti & Vince hebben ze geadopteerd en inmiddels ook al in de volle grond gezet. Potten neem ik mee naar de Vliet, we gaan eens bij de Intratuin kijken voor iets leuks. Alles wat ik straks niet meeneem en nog goed is gaat naar het Refugee Center hier in de buurt waar ik volunteer.

Morgen doen we ook weer met een paar mee aan een protestmars. Ik weet niet of het zoden aan de dijk zet maar dan heb ik iig het gevoel dat ik iets doe. Heb me ook ingeschreven om eventueel nog wat te kunnen betekenen om kinderen met ouders te kunnen verenigen. Beetje Spaans is beter dan geen Spaans en aangezien ik toch straks een hele maand alleen ben. Er zijn door particulieren goede initiatieven opgezet. De regering doet niks… En aangezien het opruimen der laden voorspoedig verloopt. Een aantal officiele dingen kun je toch pas op het laatste nippertje regelen.
Dat we hier toch kwamen met 3 koffers en een paar vooruitgestuurde dozen! En nou heb je weer een overvolle garage. Tussen garage en garbage zit maar 1 letter verschil… Ik heb verdorie 2 kerstbomen en we zijn maar 1 x hier thuis geweest met de kerst. T’is een afwijking.

Bij het doorkijken van de post thuis, zit er een verrassing bij. Een bedankkaartje van Jill Wine-Banks. US National beroemd / bekendheid. Haar ken ik via de Indivisible beweging. Een klassevrouw. Was nauw betrokken bij het blootleggen van de Watergate affaire als special prosecuter en is nu een luide en waardevolle stem bij alles wat er hier aan de hand is. Haar handelsmerk - buiten haar intelligentie en zeer rake meningen die niet onder stoelen of banken gestoken worden - zijn de broches die ze draagt. Die broches slaan vaak op de waan van de dag / situatie. Ik heb haar mijn Nederlandse Bevrijdingsdag speldje gestuurd, en kreeg daar een persoonlijk, handgeschreven bedankkaartje voor. Dat zijn goeie Mensen. Die gaan de wereld redden.

Nou dat was het weer voor deze keer. We hebben 6000+ miles = 9000+ km gereden in 4 weken.
Partir c’est mourir een peu. Zal mijn campertje missen, en nog veel meer.

(Piet is bezig met de foto selectie).

BIG COUNTRY #1

WEEK 1

ZATERDAG 2 JUNI 2018

Foto’s zie Facebook. En ik zal er later nog hier ook bijplakken als Piet een selectie heeft gemaakt uit de foto’s die hij met zijn camera heeft genomen.

——————————————————————————————————————————————-

Neem altijd, Altijd! een puimsteenblokje mee als je gaat kamperen. Ge wilt niet met van die campinghielen rondlopen. Vanavond zal ik eens een voetmasker nemen. Het is halftime, nog 2 weken te gaan. Dus: schoon dekbed, volledig verschoonde kattenbak en de meegenomen maskers (hand, voet en face) er eens opzetten.

Begonnen met het nieuwe blogje in South Dakota omdat een vriendin, die binnenkort in Canada gaat camperen, vroeg wat een goeie blogsite is, dacht ik: Laat ik ook weer eens. Lang geleden. Deze reis gaat het bloggen zeker waard zijn. Vorige trip hebben wij een US map gekocht die je op de
RV kan stickeren. De kaart is een mal en de staten plak je erin als je er geweest bent.
Regel is: We moeten er samen geweest zijn en ook iets gezien hebben. Dus landen op een vliegveld ergens en daar weer van vertrekken telt niet mee. Piet heeft meer staten dan ik vanwege werk, maar die tellen ook niet mee voor de stickermap.
Ik heb er nog een rol met sticker-poezenpootjes gekocht en elke staat waar Rocky geweest is krijgt een poezenpootjesticker ?. @hetblijfteenkind.

In maart hebben telden wij dat wij in ons US reisleven al in 21 staten zijn geweest en deze trip gaat ons over de helft tillen.

We hebben 4 weken! Dat is uniek, zeker in de US, maar het is zo gelegen, (wie zei dat ook alweer Toon of Wim of iemand anders, Paul van Vliet?) Het is dus zo gelegen, dat wij in September terugverhuizen naar Nederland. Dan hebben we hier in California precies 5 jaar gewoond.
Geweldige tijd! Plan is om elk jaar terug te gaan voor vakantie en vriendenbezoek en als het universum meewerkt nog zo’n 30 jaar na pensioen Piet.
(Onze vrienden Joe en Jenny gaan zorgen dat ons campertje goed blijft en gaan er ook lekker fun mee hebben, en wij dan weer elk jaar hier met wat extra tijd om weer iedereen gedag te zeggen totdat we dit semi full-time kunnen gaan doen).

Piet gaat in Augustus beginnen met zijn nieuwe baan bij DSV Belgie (we gaan weer wonen op de Vliet). Een leuke nieuwe uitdaging, alsook het weer gaan dragen van wat formelere kleding. Ik denk niet dat je in Belgie bij een klant kunt aankomen in je korte broek. California is natuurlijk wel het meest casual stuk van de US. Ik denk nog steeds “kan dit wel” als ik iets supercasuals aantrek maar dan kom ik buiten en dan denk ik “ik ben overdressed”.

Nu ik dit beginstukje zit te tikken, zijn we in South Dakota. Ook erg warm, maar heel vochtig. Dan is Californie toch beter. Lekker droog, je zweet nooit.

De Trip: Omdat we in September terug gaan naar Nederland (Piet al eerder, ik blijf een maand langer om de verhuis voor te bereiden en losse draadjes af te werken) hadden we bedacht nog even al Piet zijn vakantiedagen van dit jaar op te maken. Kunnen ze meteen op het werk alle vragen opschrijven tijdens zijn afwezigheid. Mount Rushmore stond super op mijn lijstje, maar het is een klere-eind weg, dus in de normale 2 weken vakantie lukt dat niet. Je kan wel heen, maar niet komt niet op tijd terug.

2 juni vertrek uit Rancho, met een volgeladen RV en onze pussycat Rocky. (Het is toch zo’n schatje).
Dus: California startpunt... Arizona, New Mexico, Texas, Oklahoma, Kansas, Nebraska,
... South Dakota (waar we nu zitten), Montana, Idaho, Washington, Oregan, California.

Allejezus mensen, wat een land is dit. Ik heb het al vaak gezegd, maar… WAT EEN LAND IS DIT! Geweldig! Je kunt blijven rijden. Er komt geen eind aan. Zoveel moois, en zoveel mensen met zoveel dingen te vertellen. Kom ze weer allemaal tegen.

We hadden gisteren een superaardige buurman. Ken. Die stond op de camping met zo’n enorme RV met een vrachtwagentrekker ervoor. Hij dronk een hele dag alleen maar koffie. Maar einde dag merkte je toch dat er iets anders in bij die koffie moest zitten. Hele aardige man. En zwaar Anti Trump. Dan zit je al goed bij mij. We hebben een avond ruim aan wereldverbetering gedaan. Ik met wijn en hij met koffie.

We hebben de eerste dagen even een beetje moeten doorrijden want, zoals gezegd, Mount Rushmore is echt een eind weg, en we willen het liefst terugrijden langs de kustlijn. Dat is langer dan via Yellowstone, dat kan ook als we niet genoeg tijd hebben. (Of beide, misschien nog een heel klein stukje Yellowstone meepikken). Dus daarom de eerste week wat meer miles maken en overal maar 1 nachtje blijven. En als het lukt misschien nog even langs vriendin Debbie, die kortgeleden van Rancho naar Seattle/Washington is gegaan.

Arizona door, New Mexico in. Blijf me ook verbazen dat elke staat toch ook echt weer anders is en oogt.
Bloedjeheet hier en nog! (kan bijna niet, maar toch) droger dan in California. Bij doorrijden en bezoek aan Albuquerque had ik echt het gevoel dat we in Mexico waren. Vanuit New Mexico, Texas in. Groot, weids, veel graan, volgende dag Oklahoma, en daarna Kansas. Overal 1 dag en doorheen rijden, dus die staten moeten misschien nog eens apart langer gedaan worden. Maar tijdens het doorheenrijden zie je ook heel veel. Nebraska: Het blijft heet maar veel vochtiger nu wat toch niet zo lekker is.
Nou en vrijdag 9 juni komen we dus aan in South Dakota. Ik wist het niet, ik zweer het je, dat het hier zo mooi is. Prairies als in een western. Badlands National Park; alsof je door een 3D puzzle rijdt.

Hardstikke veel stadjes zo uit een Wild West 1880 folder getrokken lijken. Eindeloze rechte wegen en een landschap van wuivend gras dat eindeloos groen doorgolft.
Badlands national park, waar we dus nu zitten is echt Ongekend Mooi. We besluiten dan ook hier 2 nachten te bljven. Want we willen de scenic route door het park helemaal rijden en ook nog een hike doen. En dan is het niet fijn omdat allemaal in 1 dag te proppen en ‘s-avonds nog een camping te moeten zoeken. Dus een fijne campground (met zwembad), lekker voor 2 dagen gepakt. Dit is tot nu toe de beste camping die we gehad hebben. Vanaf New Mexico overigens is er wel een gebrek aan campings met schaduw. Dan ben je toch blij dat je airconditioning hebt. Die tentenkampen die ze willen gaan opzetten dat is die streek waar wij ook doorheen zijn gekomen. 40+ dus. De hitte daar komt als een moker over je heen. Verder niet te veel politiek in deze blog. Ik heb het gescheiden inmiddels. FB en IG zoveel mogelijk fun. Twitter voor de politiek. En veel met mensen praten. Mensen die het nu nog niet willen zien/horen die gaan het nooit zien of horen.

In de Badlands staat geen enkele boom want het is superarme grond. Daarom heet het ook; The Badlands. De kolonisten die zich daar settleden, waren of zo weer weg, of leden honger. De homesteads hier werden ook wel Starvation Patches genoemd. Er groeit gras, en dat is het dan. De bisons, geiten en prairiehondjes daarentegen gedijen er goed op. Ben ook blij dat we in deze periode hier zijn,want de kleuren van het groene gras, tegen de rood/gele bergen en de blauwe lucht zijn onvoorstelbaar mooi. Ik wilde dat ik kon wat Vincent kon. Maar de Iphone geeft het gelukkig ook heel aardig weer. (Ik heb weer Cloud moeten bijkopen, ben inmiddels eigenaar van een hele wolkenpartij).

Ook nog een hike gedaan, maar dat werd geen sukses. Je moest nl. Eerst een giga stuk omhoog, zo steil dat je bijna achteroverkukelde. Nou kan ik dat conditioneel wel aan maar als je opzij keek zag je AFFFGROOOND, DIEP!. En je moest dat stuk in omgekeerde richting aan het eind weer terug. Er kwam een heel fit stel langs op weg naar beneden en zij zag het al niet zitten. Naar boven ging nog zei ze maar naar beneden... wij zijn op de helft omgedraait. Dood en doodeng. Op onze trip in maart ook zoiets gedaan, was het wel waard qua view en zo. Maar toen had ik nog een aardige Canadees voor me, die me tegenhield als het mis dreigde te gaan en Piet achter me die mijn rugzak vast had in geval van slip. Maar op deze helling was ik op mezelf aangewezen. Verstand zei; Niet Doen!
Die Canadees in Antelope Canyon ben ik nog! Dankbaar.
Hoera trouwens voor alle Canadezen! Zat gisteren nog tegen iemand te vertellen dat we na 9/11 bij GE nog 1 persoon van onze checklist reisenden niet konden vinden en die bleek toen naar Canada gereroute te zijn. Kreeg ik info over na 18 uur. Dan zit je in de piepzak over iemand hoor. Hij werd in Canada ontvangen door locale mensen, bed, breakfast, alles gratis en met liefde. Vrienden voor het leven. Hoera! Voor Canada nogmaals.
En Trudeau is ook een liefie eh? Ik ben het roerend met Robert DeNiro eens!

Zit ik net in een chat met een vriendin in NL. Die is lekker aan de BBQ’en in een hele mooie tuin. Dat noopt mij even te melden dat Piet tijdens Memorial Sale Weekend een hele grote BBQ heeft gekocht. Met superkorting. Wou hij al jaren, maar hij past niet op het balkon in Rancho natuurlijk. Er was een Memorial Day aanbieding en hij heeft er zo eentje gescored. Wij zullen als de weergoden het blieven en/of als ik een leuk afdakje heb dit gevaarte met jullie delen. Er kan een Bison op.

Krijg ik ook net een Twitter van Tavo (vriend uit Mexico, weet je nog mijn gids in Puebla), die twittert mij een filmpje van onze Minister President Rutte (? AUB GEEN! Nare opmerking, je weet pas wat je niet meer hebt als je het niet meer hebt. Je snapt het.)
Dat filmpje dus vind iedereen hier geweldig, want ik heb het onder Amerikanen gedeeld.
Of ie niet eens de vloer kan komen aanvegen met jeweetwel. Pak hem bij de pootjes en de mop zit er al standaard op. Wat een Ass is die man he? Oorlog met Canada, Rusland bij de G7 terug, Kim JU prijzen en zeggen dat zijn volk gek op hem is? Soort van Gulag archipel daar. Als je een goed boek over NK wilt lezen is Nothing to Envy van Barbara Derwick een aanrader. Interessant dat ik dat boek een paar jaar geleden kocht op het vliegveld van Beijing. Verhalen van gewone NKoreanen die naar SK zijn gevlucht. Aanrader.

Enniewee Piet heeft geinvesteerd in een abonnement per maand van Sirius XM (TV alle zenders), voor in het campertje. Dus we kunnen bijblijven met het nieuws, want per dag flitst het voorbij. En met een Netflix stickie kun je ook nog Netflix kijken (als je WIFI bereik hebt). Dat lukt overigens aardig tot nu toe, want er zijn prachtige parken maar niet zo enorm groot als bv. Yellowstone, zodat het Wifi bereik, niet in gevaar komt tot nu toe. We hebben zelfs al 2 afleveringen bekeken van de nieuw Queer Eye serie.

WEEK 2

Maandag 11 juni komen wij aan bij Mount Rushmore. Het Doel waar deze trip omheen is geweven. Dat is voorwaar niet tegengevallen. Echt imposant en heel veel dingen erom heen, zoals een museum en films / informatie hoe het gemaakt is. Voor de beeldhouwer Borglum was het zijn levenswerk. Natuurlijk ook films over de presidenten die hier weergegeven zijn. Super interessant hoe te zien hoe ze eerst een stuk rots wegblazen en dan die hoofden erin beeldhouwen. Hoog ook, moet je geen hoogtevrees hebben.

Daarna door naar het monument van Crazy Horse. Vond ik heel erg interessant. Ben hier weer wijzer geworden over de Native American geschiedenis.
Alleen het hoofd van Chief Crazy Horse is nog maar af. Er komt nog een paard onder. Dat gaat nog zeker een decennia duren of meer. Hopelijk komen we hier nog een keertje terug. Als het aan mij ligt wel. South Dakota is echt prachtig. Dat je dat toch niet weet? Een openbaring.

https://www.biography.com/people/crazy-horse-9261082

We plukken elke morgen van die prairiegrasprieten. Rocky is daar gek op! Om mee te spelen en op te knauwen. Het ventje doet het weer geweldig op deze trip. Benieuwd hoe het gaat in het vliegtuig. Is ook nog een heel gedoe om dat te regelen trouwens. Zal ik je nog eens verhalen. Hij kijkt ernaar uit om kennis te komen maken.

Dinsdag rijden we weer iets door en meteen al na het ontbijt rijden we Custer National Park in. Nou Ja! Wow! Meteen de eerste miles; bisons, herten, prairiehondjes en we zijn nog niet eens uitgestapt.
We zijn op weg naar een beginpunt van een hike die ons wel aardig lijkt (bij aankomst in een park krijg je altijd van die folders waar van alles interessants instaat). Maar als we bij dat beginpunt aankomen lezen we op een groot waarschuwingsbord wat er allemaal fout kan gaan op die hike. Je bent verplicht om je in te schrijven bij het begin, en je weer af te melden als je weer veilig terugbent. Er stond o.a.: Ratelslangen, veel door water waden, poison ivy. Wij bedachten maar een andere hike op te zoeken.

Even doorgereden komen wij aan bij Wind Cave National Monument. Bij het visitor center zien we nog een aantal leuke hikes aangegeven staan, maar ook dat er tours door de grot gegeven worden met een gids. Maar doen natuurlijk. 3 opties. 1; Makkelijk, 2; Middel, 3; Kruipen door gangeskes. Het gaat # 2 worden. Heel eind naar beneden met trappies (Ik denk altijd: Waarom DOE! Ik dit? Maar meestal is het de moeite wel waard. En nu kan het nog. Zometeen even yoga doen in de RV, want mijn rug is beetje stram van het gebogen lopen. We gingen met een lift terug omhoog, dat was wel fijn.

—To many of the Lakota people, Wind Cave is the sacred site in their oral creation story; this is where the Pte Oyate -- Buffalo Nation/People -- emerged from inside Mother Earth and became Ikce Wicasa -- Common People. “In a way, the cave is a metaphor. ... "But many Lakota believe that site is Wind Cave."—

Volgende morgen vroeg een prairiehike gedaan. Beter om dat meteen maar ‘s morgens te doen. Je bent wel van plan om dat te doen als je op de dagbestemmingplek bent aangekomen, edoch het is veuls te warm. Nu ik dit zit te tikken staan we op een camping in Theodore Roosevelt National Park waar geen electrische aansluiting is, dus ik zit binnen met het aggregraat aan zodat we de RV even koel krijgen voordat we naar buiten gaan. 34 graden en supervochtig. (daarom is het zo groen) dus je begrijpt; middaghikes gaan het hier niet worden. Als je overigens last van hooikoorts hebt moet je niet! Naar South & North Dakota gaan in deze periode. Na de hike rijden wij door naar Theodore Roosevelt National Park. Roosevelt is hier geboren. Zijn familie had een farm die aan beide kanten van de LIttle Missouri River lag. Dit was een van de eerste gebieden die Roosevelt aanmerkte als beschermd National Park. Wat geweldig toch dat ze dat gedaan hebben! Dankbaar! Alle presidenten (tot voor T althans) hebben parken bijgevoegd en de bescherming van bestaande verhoogd cq in tact gehouden.

Roosevelt Park is ook weer prachtig. We nemen de Scenic route erdoorheen en pakken vast een plekje op de campground in het park (first come – first serve). Weten we zeker dat we terecht kunnen. Altijd leuk een plek in het park. Je hebt dan wel geen stroom en water maar met een volle tank en de generator kom je een heel eind. We pakken een envelopje om onze plaats te reserveren. Daar zit een strookje aan dat vul je in met je naam en gegevens camper en dat hang je aan het clipje op het paaltje bij je plek. De envelop daar stop je het bedrag in wat je schuldig bent (in dit geval 14$) en die envelop stop je dan weer in een busje bij de ingang. Een Park Ranger checkt elke avond of je er wel legaal staat.

We pakken eerst een lunchje op onze plek en gaan dan de scenic route doen door het park. We blijven binnen want het is al 100F – bijna 40c.
Prachtig! Park. Als we terug op de camping zijn is het inmiddels 104F en al 4 uur. Het koelt niet af. We zitten hier in een vallei. Op een camping als deze mag je generator alleen op bepaalde uren laten draaien. Logisch, ding maakt een teringherrie. ‘S-nachts mag hij zeker niet aan dus als het niet afkoelt gaat dat vannacht geen lekkere slaapnacht worden. We kijken elkaar aan en we nemen een snel besluit om te vertrekken naar koelere gebieden cq een campground met stroom op te zoeken, zodat de airco kan blijven draaien. Jammer van die 14 dollar, maar we hebben lekker gelunched op de plek. Als we een paar uur doorkarren, pakken we een camping met full hook-up, zodat we vannacht lekker slapen.

We willen via een prachtige route naar een stukje Yellowstone rijden waar we nog nooit geweest zijn op doorroute naar de kust.
We zijn blij dat we dit besluit genomen hebben want 3 uur later staan we op een best wel okay campground aan de North Dakota / Montana grens. Stukje koeler al, stroom. We hebben niet veel trek meer dus ik maak een kippensoepje uit blik met animal crackers ?. Leuke oude baas (84) is van de camping. Zijn vrouw is naar Virginia omdat hun zoon afzwaait uit de Navy. Hij kan het duidelijk alleen niet aan. Ik had een berichtje achtergelaten op zijn voicemail dat we eraan kwamen, maar hij belde niet terug terwijl dat wel op het bandje stond dat ik kreeg. Toen we aankwamen was er gelukkig nog plek maar toen we goed en wel geinstalleerd en helemaal aangesloten waren kwam hij weer terug en vroeg me: Are you the lady that called?
Ja? Oh dan moet je eigenlijk naar plek 10, maar ik heb daar net een roadworker op gezet en die wordt kwaad als ie wegmoet. Mijn vrouw regelt dat veel beter. Ze is al een week weg en er klopt geen f… meer van (in het Engels dus). Ik stikte al bijna. Hij zegt: 10 is beter want op 2 (de plek waar we staan) valt de stroom wel eens uit. Ik: We blijven wel staan. No problem ? De stroom is idd uitgevallen maar net nadat ik de volgende morgen de croissants van Trader Joe uit de oven had gehaald. KARMA! Heb ik die aardige man weer ellende bespaard. Die croissants van TJ zijn trouwens supergoed. Bijna echte Franse.
Je hebt ze in de vriezer, moeten 6-7 uur rijzen (‘s- nachts dus), dan 20 mins in de oven. Yummie.
Enige is dat je er wel aan moet denken ze uit de vriezer te halen als je ze de volgende ochtend wilt nuttigen. En! Niet vergeten ze tijdens het rijzen in een een kastje of in de microwave te zetten, want Rocky is gek op het deeg.

VRIJDAG 15 JUNI

MONTANA in. Piet heeft een leuke route bedacht om ook nog dat stukje Yellowstone mee te pakken waar we nog niet eerder waren. Gaan we een dagje doorbrengen. Hopelijk beren op de weg!
Prachtige rit, maar halfweg op de berg mogen we niet verder omdat er plots een blizzard is opgestoken met heul veul sneeuw. Ongekend toch? Dat je gisteren in 40 graden zit en de dag erna zelfde tijd op 0.
Wij weer terug naar beneden. Prachtige route echt waar. Geen spijt van. Beneden in het dorp. (Ga morgen ff zoeken welk dorp, want we komen er weer doorheen). Stoppen we op een parking om te kijken hoe we nu moeten gaan om te komen waar we naartoe willen. Staat nog een auto. Komt de man uit die auto naar ons toe of wij hulp nodig hebben met de weg. Hij woont daar en had meegekregen van die sneeuwstorm, dus hij kwam ons even helpen. Mensen ik geef de US niet op hoor. Er zijn hier zoveel aardige behulpzame mensen.
Dus wij ons verhaal gedaan. Hij, die man, gaat zijn huis verkopen om full time met zijn RV op stap te gaan. Wij wilden dus over de freeway naar Yellowstone gaan rijden maar hij geeft ons een tip om via Cody te gaan. Niet om, mooie route en altijd open. Veel leuker dan de Freeway. En dat hadden we zelf niet geweten.

Aangezien het nu nog minimaal 3 uur is naar Yellowstone en Piet die berg tot op de helft nou 2 x heeft gereden naar boven en beneden met! Sneeuwstorm (ik durf dat niet). pakken we een camping vlakbij dat stadje. Eentje met full hookup.

Prima plek. Met verwarmd zwembad. Ik ga ff kijken want ik heb al een hele dag op mijn kont gezeten dus wat beweging is wel lekker. Er zwemt een fitte jongen, beetje typische zwemstijl. Na 2 baantjes (althans onder mijn toezicht) hijgt hij even uit en legt hij een enorme (en ik bedoel enorme) steen op de kant. 15 kg. Minimaal. Dus ik vraag….
Nou; hij is een professional snowboarder en hij had een competitie op die berg waar wij net afkwamen en hij kweekt sterke beenspieren daarom zwemt hij met een steen van 15 kg. (Minimaal) in zijn handen. Naast ons op de camping staat nog zo’n gozer. Ik hou u op de hoogte.


ZATERDAG 16 JUNI

YELLOWSTONE in via de Westkant. Dit park is zo immens groot. We zijn er nu al 3 x geweest. Je komt er niet op uitgekeken. Op mijn lijstje staat nog om hier een keer in de winter naartoe te gaan met Natural Habitat reizen om wolven te zien.
Prachtige rit. En onze wens om naar iets koeler te gaan is supergoed vervuld. Beetje te. Koud en veel regen. ? Thoughts become Things.

ZONDAG 17 juni.

Gisteren op een camping terecht gekomen net buiten het park. De camping die we wilden in het park was vol. Deze kost 75 $ per nacht. Afzetters. Maar ik snap het want als je niet meer in het park terecht kunt moet je wat. En Yellowstone is het drukste park van de US. Daarom boeken we altijd vooraf als we echt weten dat we in parken willen staan op bepaalde data.

Vanmorgen weer vroeg vertrokken uiteindelijke bestemming Terug naar de Kust.
Ik moest een sleutel inleveren bij de front office, kon het niet precies vinden en dacht dat een lodge de front office was. Lag een mat met Welcome voor de deur en de deur stond open.
Maar toen ik binnenliep zat er een Aziatische meneer te ontbijten aan tafel. Hij keek verstoord en verschrikt. Sorry! Was een huurhuisje ?

Nog 2 weken. Joepie de Poepie!!

Oh en al een paar dagen op dezelfde timezone. Fijn want ik werd gek van dat uur vooruit en dan weer achteruit en weer terug omgekeerd en! Ik wil toch ff ‘s avonds Rachel Maddow luisteren op de radio. Maar ik heb haar ook op de podcast dus de volgende dag kan ook. Heb al uitgevonden hoe het in Nederland te volgen. Het zal en moet goed aflopen.

Namaste Allen — Deel 2 volgt. xxxooo

————————————————————-

LA LA LAND...

27 april 2017

Ha! vandaag Level 58 bereikt! Hoezee, Hoera! Ik doe niet meer aan leeftijden maar aan levels. Klinkt veel aangenamer. Ben vanmorgen de dag begonnen om 6 uur met het kijken en luisteren naar het interview met Willem-Alexander met Wilfried de Jong. Dankzij een aangeraden door een vriendin en door mij gekocht Appje kan ik nu dit soort zaken hier op het Ipadje bekijken. Ik vind het een bijzonder oprecht en vriendelijk persoon die WA! Nou heb ik natuurlijk altijd al een zwak voor hem gehad, Hij is per slot op mijn 8e verjaardag geboren als 1e Kroningszoon, en ik heb hem altijd een beetje als een soort van Ere-Neef beschouwd. Bekijk met gepaste trots zijn verrichtingen, heb enthousiast naar hem gezwaaid toen hij een tribune verder met zijn familie naast ons zat op de Olympische Spelen in London. Kortom we hebben een band. Nog steeds jammer dat toen hij Koning werd wij net emigreerden en de vrije feestdag op onze buik konden schrijven. Maar wij doen wel weer 4th of July en zo.

Ik vond het dus een heel goed interview. Leuk dat stukje over van Kooten en de Bie. WA heeft inderdaad een beetje Haags accent. Hoor ik nu pas. Zeg weet je dat van Kooten ooit eens bij / op mij heeft gebabysit? Althans dat heeft mijn moeder mij verteld dus het zal wel waar wezen. Ik ga eens wat stukjes terugkijken van hen op You Tube.

Ik weet niet hoeveel koningsgezinden er onder mijn lezers zitten (wel veel Oranjevierders volgens mij), maar volgens mij mogen en moeten wij blij zijn met ons Koningshuis. Zoals je daar ook kunt hebben, Kim Jung Lul, Putin, Le Pen (ff duimen voor zondag) en -breek me de verjaardagsbek niet open- Zijne Gestoordheid Trump.

Zo dat is er ook weer uit. Na het interview bekeken te hebben, ontbijtje. Ik ben alleen vandaag want Piet heeft een Leadership meeting op het hoofdkantoor in Atlanta Georgia. Dus alleen, maar om in het koningsjargon te blijven niet eenzaam. (Volgens mij was het Eenzaam maar Niet Alleen in de beroemde Wilhelmina woorden, maar goed enige dichterlijke vrijheid moet kunnen).

Allereerst moest ik vanmorgen naar de dierenarts. Eigenlijk had ik de afspraak gisteren om 4.50 maar dat liep logistiek mis. Ik zal het uitleggen.

Met Rocky is het goed hoor. Maar het leek of ie een soort van oorprobleem heeft. Hij zit alsmaar aan z’n kleine zwarte oortjes te krabben. Dus ik heb dat een weekje aangezien en toch maar weer even de beurs en de telefoon getrokken en een afspraak gemaakt.

Woensdag 4.50 dus. Maar ik kon ’t Kevertje niet gebruiken die middag. Wat deed erop? Nou 2 weken geleden had ’t Kevertje een onvrijwillige ontmoeting met onze garagedeur en dat kwam omdat ik een keukenbrandje had gehad. Hetgeen weer uitleg behoeft: Het is dus zo gelegen…3 weken geleden ging ik Coquilles st. Jacques bakken voor in een salade; schoot de vlam in de pan. Halve meter hoog. Nou (Piet) gelukkig tegenwoordigheid van geest; Deksel erop. Filter van de afzuigkap zwart en naar de knoppen, en een kastje met wat schoeiplekken. Niemand gewond en de coquilles smaakten nog prima. Eigenlijk beter dan anders, maar; Don’t try this at home! zou ik zeggen.

Allee, ik dit gemeld bij Del Mar Front Office en aan onze verzekering. De verzekering kwam meteen met 2 man aan de telefoon (een Schade en daarna een Liability (aansprakelijkheid) persoon), dat ze het leuk vonden dat ze eens met ons konden kennismaken. Toch weer een bijzonder Californische benadering… Maar dat hoefde niet, want de onvolprezen Lenny (hoofd maintenance weetjewel), heeft een nieuwe filter besteld, en had nog zo’n kastje liggen, dus de boel is weer in orde voor, pak hem beet, 50 Dollar hetgeen binnen je 500 dollar rampen-deposit is die je moet betalen bij je eerste huurmaand. Dus een paar dagen na het fikje kom ik thuis aanrijden en wil ik de garage in. Roept Lenny vanuit de maintenance garage aan de overkant dat de filter er is, ik kijk om en TJAKKA! Prijs! Het was niet supererg, het houtje aan de zijkant van de garage zat zo weer op z’n plek. Kwamen ze meteen maken. Maar ’t Kevertje had een flinke schaafwond rechtsvoor. Piet kreeg het ver weggepoetst, een paar krassen bleven echt lelijk. Dus naar de VW garage en vandaar naar hun eigen schadebedrijf verderop. Daar namen ze de schade op. 950 Dollar en 3 dagen Kevertje kwijt. Veel geld en het is heel onhandig hier, 3 dagen geen auto. (Ze hadden in de wachtkamer overigens een popcornmachine staan, rook erg lekker). Die 950 dollar was toch meer dan we hadden gedacht, dus maar even met de verzekering checken. Maar toen had ik mazzel, want ik meldde de autopech op de yoga en iemand wist een mannetje. Die moest ik maar eens bellen. Ene Brian. Ik gebeld, foto van de schade gestuurd en Brian verwees mij door naar Chris: zijn Bumper Guy. Nou en gisteren Kwam Chris dus, Zag en Overwon! Hij had bedacht dat het ong. 250 Dollar en 2 uur werk zou zijn. En dat klopte allebei. En! Chris kwam gewoon aan huis. Met een SUV vol spullen en een spuittentje. Geweldig toch! Hartstikke aardige vent ook. Zijn bedrijf heet Aztec Airbrush. Hij spuit ook van die auto’s met hele schilderijen erop. Mijn Kevertje staat weer mooi eendelig metallic blauw te wezen.

Maar… Chris had niet gemeld dat je er 12 uur niet mee mocht rijden (stof). En ik moest dus naar de dierenarts die middag. Op de fiets met Rocky gaat dat niet meer, dus verzet naar vanochtend. Het zijn niet z’n oortjes, het zou een voedselallergie kunnen zijn. Gaan we alleen maar over op droogvoer een maand. HOPPA!: dat was weer 120 Dollar. Maar ja, je houdt van zo’n beestje, Niet :-) !?

Ik zat deze week al eerder bij de dierenarts maar dat was met een vriendin. Debbie. Zij was bij mij thuis nadat ze haar kat Sheba had weggebracht die s’ morgens ineens ziek was geworden. Ze werd toen ze bij mij was gebeld dat het heel erg slecht ging en of ze kon komen om haar nog even te aaien. Ben ik maar even meegegaan. Acute Pancreatitis. 7 jaar was Sheba. Echt een drama!

Ik had overigens nog een huishoudelijk accident. Afgelopen zondag. Was lekker weer, ik was ’s-morgens gaan zwemmen en heb daarna een beetje aan het zwembad gehangen. Piet moest nog het een en ander aan presentatie in elkaar draaien voor zijn meeting, dus die zat dat lekker te doen met Rocky naast hem op de printer. Daarna gedoucht, aangekleed en samen even de stad in. We hadden niet echt veel plannen, want ik was nogal verkouden. Ik had mijn badpak uitgespoeld en in de wasbak gelegd. Toen we thuiskwamen wat voor de TV gelummeld, glaasje wijn erbij. Gaat ineens de bel. Piet naar beneden, komt naar boven met 3 mannen van de maintenance. Die waren gebeld door de buren van nr. 403 dat er water door het plafond van hun garage kwam. Staat onze badkamer dus helemaal blank plus een stuk van de slaapkamer. Als zij het niet gezien hadden en wij nog een uur niet daar waren gekomen. OMG! Dus opmoppen met handdoeken en zo’n droger weggezet via maintenance om de zooi weer droog te blazen. Thank God! it’s California, want in NL droogt dat nooit meer. Mijn badpak had het gootje verstopt en de kraan was een stukkie open blijven staan. (Ken je dat liedje van Annie MG nog? zo van; Meneer de Haan heeft de kraan open laten staan.?) Al met al viel het nog mee. Een stuk ondertapijt was niet meer te redden en dat hebben ze gisteren al vervangen. Hebben ze en passant ook nog even de loop schoongemaakt, dus het ziet weer tip top uit. We gaan er maar van uit dat dit het is voor deze maand. Komt in 3-voud toch dat soort dingen.

Ik ben net een stuk gaan fietsen en om 6 uur komt iemand mij ophalen die met andere iemanden iets geregeld heeft voor mijn verjaardag. De geheimzinnigheid druipt van de communicatie naar mij toe af. Ik zal mij leutig aankleden en zien wat er opdoet.

Lekker gefietst. Kwam nog een homeless mevrouw tegen op het fietspad, ze zat op een kratje voor een tentje even praatje gemaakt. Ze heet Ellis, woont sinds 3 jaar op straat, heeft 3 tanden. Ik zal eens informeren bij een aantal mensen die in de voedselverstrekking en zo zitten die ik ken of zij bekend is. Ik vroeg of ik haar wat geld mocht geven voor een paar lunches. Dat mocht.

Hier willen ze de Meals op Wheels schrappen voor arme ouderen, en de tax voor rijke engerds…

Maar er is nog hoop, Bill O’Reilly is van het FOX nieuws kanaal afgegooid omdat hij een sexual predator is (Ongetwijfeld met medeneming van een aantal miljoenen). Een aantal Republikeinse Senatoren gaan heel voorzichtig wat -zij het milde- kritiek krijgen op Trump, en de ophokplicht voor kippen in Nederland is opgeheven! Las ik in het BN dat ik af en toe opensla op de Ipad. Dat was fijn voor die kipjes net voor de pasen.

Over kipjes (en organisch) gesproken: Toen Piet laatst op een zaterdag onverwacht moest werken en ik eigenlijk geen plannen had, zag ik toevallig voorbijkomen dat er in Rancho die dag een gebeuren was over bijen, met een farmers’ market erbij. Leek me wel gezellig of even te gaan kijken. Het heette “Don’t Kill my Buzz” (Mensen er op attent blijven maken dat bijen wel een beetje belangrijk zijn voor ons ook, zeker in een land waar ze nog volop Round-Up verkopen en global warming een fabeltje is blijkbaar) Het was even zoeken waar ik zijn moest. Maar gelukkig zag ik uit een auto wat mensen uitstappen waaronder een mevrouw geheel verkleed als BIJ. Daar moest ik wezen. Mensen, ik ben niet meer bijgekomen. Ik meteen een praatje natuurlijk, dat ik zocht naar waar ik zijn moest en dat ik wist dat ik goed zat omdat ik haar zag lopen, en of ik een foto mocht maken van haar omdat ze er zo gaaf uitzag. Ze had er werk van gemaakt hoor! Tot en met geel/zwarte valse wimpers met dauwdruppel diamantjes erop. FF zoeken of ik de foto nog kan vinden dan stop ik hem erbij.

Ik ga toch maar Game of Thrones kijken. Ben ik nog niet aan begonnen omdat het misschien TE spannend is. Maar ik moet iets rustigers hebben dan het dagelijkse (politieke)nieuws hier. Ik kan het niet meer aan: Vanaf November vorig jaar eerst de presidents verkiezing die nogal al anders afliep dan verwacht, daarna die enorm spannende Superbowl, ijzingwekkend (terwijl ik helemaal niks heb met Baseball), en daarna de Oscars met de aankondiging van de verkeerde winnaar… Pooh pooh, nou nou. Laat die Russen maar schuiven jongens! Wel grappig dat een en ander aan informatie uit Nederlandse Intelligence kringen komt. Ha! Er komt wel steeds meer naar boven, dus ik heb ook hier goeie hoop op een enorme klapper zodat heel deze regering instort voor ze ons met z’n allen in WW3 storten. Eind mei komt er weer een nieuwe serie House of Cards, ongetwijfeld erg tam nu vergeleken met de New Reality.

Zie het anti-semitisme. oplaaien hier. Maar je ziet ook heel veel mensen juist het tegenover gestelde extra benadrukken en helpen cq protesteren. De protestbewegingen Rise & Resist schieten hier de grond uit. Vorige week met een stel naar de film The Zookeepers’ Wife geweest. Nou dat is janken! mensen. Waard om te gaan zien! Dan weet je ook direct weer waarom je bij 4 & 5 mei toch even heel erg stil moet blijven staan. En waarom het absoluut niet / nooit goed te praten is als mensen opmerkingen maken zoals Sean Spicer dat deed over de Holocaust. Hoeveel excuses je ook maakt.

Enniewee, wij hebben onze voorlopige Green Card binnen - die overigens niet Groen is -. Dat ging van een leien dakje. We hadden een afspraak om 8 uur in Pasadena om onze vingerafdrukken daar achter te laten. Dus wij daarnaartoe, we zijn er om 7.45 en rekenen op een verloren morgen cq dag. Wie schetst onze verbazing als wij om 8.30 geheel gedaan weer buiten bij de auto staan…. En een week later ligt de voorlopige Green Card in de bus. Soms valt het mee. Er staat op dat wij On Parole zijn :-). Voorlopig kunnen we weer even door.

Deze maand ben ik naar Carlsbad geweest. stadje aan de kust. Een vriendin van mij heeft daar een appartement, dus buiten dat het een zeer tof mens is, is het een goeie vriendin om te hebben. Haar man is Canadees en was in zijn jongere jaren ijshockey coach. Leuke 2 dagen gehad en lekker weer, dus het tintje is weer aan het terugkomen. Bij jullie is het ook lekker weer?! Hoop ik. Met pasen was het koud kreeg ik door. Kouder dan kerst. Maar dan was kerst lekker warm toch? Misschien moeten we de feestdagen aanpassen naar de weersomstandigheden in Nederland. Beetje flexibiliteit inbouwen.

Kerst hier was overigens zeer gezellig met Jolanda op bezoek. We zijn naar een Musical geweest; the King & I, naar de IJshocky, Getty Museum, het Vienna Nieuwjaarsconcert in LA, wezen High Teaen in Big Bear, waar nog sneeuw lag, en zo nog het een en ander aan gezelligs. De musical zat nog in ons abonnement pakket van het Pantages Theatre in Hollywood op 1e kerstdag. Gelukkig konden we er nog 1 kaartje bijkopen en nog op dezelfde rij ook. Piet zat naast andere mensen maar dat gaf niks want die waren ook heel gezellig. We hebben nog een paar voorstellingen te gaan. De laatste is in augustus; HAMILTON. Daar kijk ik echt naar uit. Zijn in heel de US geen kaartjes meer voor te krijgen en was ook 1 van de belangrijkste redenen dat ik dit abonnement heb genomen omdat Hamilton bij dat pakket voorstellingen zat. Van de week ben ik met Joe een vriend van ons naar The Bodyguard geweest. Piet moest plotseling op reis, Joe zijn vrouw zit in North Carolina dus wij zijn gezellig samen naar de voorstelling gegaan. Was enorm ongekend goed. Het was opening night van de serie voorstellingen en de hoofdrol werd deze avond gespeeld door Deborah Cox, een Canadese R&B zangeres die ook Grammy’s heeft gewonnen blijkbaar. Zo die kan zingen echt niet normaal! Genoten!

In Februari zijn Piet en ik samen een weekje naar Maui geweest. Wat een paradijs is dat toch. Zou ik best willen wonen, maar dat is niet te betalen. Rocky kon niet mee, maar ik heb iemand hier (Tammi en haar zoon Matthew), die graag en goed op hem passen en met hem spelen. Ze stuurden elke dag een berichtje met een foto dat het allemaal prima ging. Erg lief! Wel fijn dat hij zo makkelijk mee gaat in de RV want dat is en blijft onze preferentie qua vakantie.

Oh trouwens, in Carlsbad ook nog meegekeken naar een trouwerij, die plaats had op het complex. We moesten wel lachen vanaf ons balkon. Het was rond 6 uur s’avonds en dan koelt het flink af aan de Beach, ze wilden een sunset op de foto denk ik. De bruid had zo’n bloot jurkje aan en ze had het bloedkoud. Kon geen lachje af. Tig foto’s met familie, een strijkje op de achtergrond en daarna muziek uit een boombox. Gespeelde songs o.a. : All we are is Dust in the Wind en When I’m 64. Niet opbeurend zeg maar. Ik kreeg er op het balkon de slappe lach van. Hopelijk gaat het huwelijk beter dan de trouwerij.

Ook nog trouwens: Piet vliegt bijna altijd United Airlines in de US. Hij moet maar een cursus zelfverdediging gaan doen voor de volgende trip of niet en zich in elkaar laten slaan. Want ik hoor net op tv dat die dokter die ze met brute kracht afgevoerd hebben in dat vliegtuig een “niet openbaar” bedrag aan schadevergoeding heeft gekregen.

Environmental breaking news: we hebben we sinds kort een in-house watercooler/dispenser. Ik was die plastic rotzooi zat, je probeert wel zo weinig mogelijk plastic. Maar zonder water ga je hier niet de deur uit, en die plastic flesjes zijn zo leeg en je blijft ze maar wegpleuren (weliswaar in de recycle bak, maar of ze daarna inderdaad gerecycled worden??). Dus we hebben nu ieder onze eigen Camelbak Slurpbeker die we thuis vullen. Veel beter, hadden we veel eerder moeten doen, maar ja… Alleen vergeet ik die sluipbeker steeds ergens, of thuis, of in de auto, of in de yoga. Zal wel wennen. Tot nu toe is hij nog steeds weer thuisgekomen. Die watercoolmachine leasen wij (van de Costco), en ene Joe komt om de 2 weken langs zijn klanten om de lege flessen mee terug te nemen. Je zet ze gewoon aan de deur, en wat je leeg wegzet, zet hij vol weer terug. Betalen en zo gaat via internet. Hartstikke makkelijk en milieubewust. Doet me denken aan onze melkboer van (heel) vroeger. Ik doe in mijn camelbak ook vaak wat schijfjes citroen en/of komkommer. Lekker! Machine geeft ijskoud water en heeft een knopje voor warm water, dus de waterkoker is ook lekker snel op temperatuur.

Zo ik ga eens even douchen, zal ik jullie morgen vertellen wat vanavond heeft gebracht aan gezelligheid.

——

28 april 2017

Nou dat was me SUPER gezellig. Debbie kwam mij ophalen en we reden samen naar Keri’s huis in Rancho up on Daycreek. Toen wij daar aankwamen kwamen er nog een aantal auto’s voorrijden met vriendinnen erin. Iedereen had eten bij zich en Keri had drank ingeslagen (Veel!) Daarom kwam Debbie mij ophalen :-). We waren met z’n tienen. Ik kreeg een kroon op vanwege Koningsdag en dat ik Queen from the Netherlands was die avond. (Ha I wish, dat ik er zo uitzag als Max! Klassevrouw!)

Heerlijk eten, de wijn en andere drank vloeide rijkelijk en het werd laat: 12:30 voor een donderdag in de US is echt ongekend laat hoor. Een aantal hebben maar een Ubertje naar huis genomen, maar ik had mijn eigen -sober gebleven- chauffeuse. Hartstikke leuke cadeaus gekregen en een verjaardagstaart met een kaarsje erop met Happy Birthday singing. Dit alles vond plaats een prachtige tuin met fontein en palmbomen en later op de avond een geweldige zonsondergang. Wat wil een mens nog meer? Interessante discussies ook over de politiek en positive energy en zo. Het leukste cadeau vind ik een ingelijste foto die ze van mijn fiets hebben genomen die geparkeerd stond op z’n vaste plekje aan de reling van het trapje bij het Vietnamese Restaurant onder de Yoga studio met rozen op de achtergrond. Tammi heeft die foto genomen omdat ze altijd blij wordt als ze die fiets ziet staan. Ik zei net tegen Piet, die vandaag ook nog met een bos rozen kwam aanzetten, als ik 99 ben ergens in een bejaardentehuis of waar dan ook en ik weet het niet meer zo sjuust, als ik dan deze foto zie weet ik alles precies weer van hier.

We gaan er eens een eind aan breien want er komt zo een vriendin logeren. Zij woont in Hollywood, schrijft filmmuziek en geeft dit semester een masterclass in San Bernardino op de vrijdagmiddagen. Nou is het op zich niet zo’n eind rijden van SB naar Hollywood. Zeg maar 1.5 uur als het meezit, maar op vrijdagmiddag rond 5 uur wanneer haar klas eindigt zit het nooit mee en kun je er makkelijk 3 uur op rijden. Dus we hebben afgesproken dat zij op de vrijdagen bij ons komt logeren of eten. En als we evt. niet thuis zijn heeft ze de sleutel kan ze In ieder geval lekker een uurtje of zo aan het zwembad gaan liggen en dan om 7 uur of zo gaan rijden.

Verdere plannen dit jaarhangen een beetje af van Piet, want die heeft het superdruk. We zouden volgende week 2 weken op vakantie gaan naar Glacier National Parc, maar dat lukte niet vanwege belangrijk klantenbezoek in de eerste week, dus we hebben moeten terug schroeven naar 1 week en dan naar dichterbij locatie. Vrienden raadden ons aan naar Mammoth te gaan. Is zo’n 5 uur rijden, dus dat is te doen voor een week. Ligt redelijk hoog maar is nu al bijna ijs- en sneewvrij en je kunt er op forel vissen. Patti vangt altijd enorm daar. Dus wij hebben ons allebei een hengeltje aangeschaft en een visvergunning en ik heb reeds optimistisch een forelbakschaal gekocht bij Bed Bath & Beyond met een 20% kortingsbon.

In de politiek zitten er een hoop pakketjes schroot met een dun laagje chroom maar de mensen die ik persoonlijk ken zijn echt wel een soort van helemaal Okay! En die kennen ook weer een hoop Okay mensen! Dus het komt vast wel goed in LA LA LAND!

EL PAPA OR LA PAPA...

En dat maakt een enorm verschil in het Spaans en zeker in een land waar 98% van de bevolking katholiek is: EL PAPA is zijne Heiligheid de Paus en LA PAPAis een aardappel. En zo is dat met heel veel woorden in het Spaans. Niet alleen met gebruik van El of La (mannelijk of vrouwelijk), maar ook de klemtoon leggen of uitspraak kan een wereld van verschil maken. Aan de ene kant ben ik zekerder geworden met Spaans kleppen omdat ik nu veel meer woorden ken en de zinsconstructies snap, maar anderzijds durf ik mijn mond niet meer open te doen omdat ik nu terdege besef wat een vreselijke dingen ik kan zeggen zonder het te beseffen. Allee, we lullen gewoon door en gooien er immer een glimlach bij in de strijd, zodat men weet dat ik het in de Spaanse grondhouding goed meen.

Ik klink wel redelijk authentiek, want mijn uitspraak is goed. Geen eigendunk, want dat vond iedereen op de opleiding. Nou is het voor Amerikanen en Canadezen (dat was de samenstelling van de studenten deze weken plus mijzelf zijnde Hollandse kaaskop met Californisch tintje), ook heel moeilijk, want zij kunnen de R niet lekker rollen en de G-sound zoals in Scheveningen gaat het ook niet worden. Ik heb dit voordeel ruim uitgebuit ter verbloeming van onkunde op het gebied van de Verbos Irregulares, de Futuro, de Imperativo Preterit, en meer van dat soort grammaticale diepzinnigheden.

Dat mijn uitspraak goed is, is geen ijdele opschepperij mijnerzijds trouwens. Het volgende voorbeeld ter bewijs: Mijn conversatiegids Gustavo (23, student Franse taal en literatuur, slimme en geweldig gezellige gast), liet mij altijd alles hardop lezen. In al de kerken en musea hebben ze van die borden weetjewel, waarop uitgelegd staat hoe het zit. Vaak alleen in het Spaans, soms ook in met Frans of Engels erbij. Ik moest dus van Gustavo altijd alles hardop in het Spaans oplezen inclusief de jaartallen (en dan niet 1, 6, 7, 3 maar zestienhonderddrieenzeventig en Espagnol). En net zo vaak tot ik het in goed klinkend de mond uit had gekregen. Nou, dat helpt! Na een paar dagen plop je het er zonder problemen uit. En! ga je er ook wat meer gevoel inleggen. Net als voorlezen of toneelspelen zeg maar. Dus bij een bezoek aan het Museo de Revolucion (zeer! interessant, kogelgaten zitten nog in de muren), gaf ik blijkbaar een goede voorstelling weg, Gustavo stond een beetje opzij, ik stond mijn verhaal te doen en achter mij staat een groepje mensen (had ik niet gezien). Ik draai me om en ik krijg een TIP (20 pesos). Tavo viel om van het lachen. Ik heb het teruggegeven en uitgelegd dat ik stond te oefenen. Het was een leuk verhaal voor de medestudenten. De uitspraak, die is goed dus! De Verbos Irregularos daarentegen… Phew! De tegenwoordige tijd gaat aardig maar de Verleden en Toekomstige tijd blijven lastig. Ik denk dat ik maar in de TT blijf, dat is is sowieso een goede instelling en erg Zen.

Hieronder een paar van die uitspraak oefeningen die wij er op de morgens tussendoor kregen Buiten nuttig ook goed voor de broodnodige vrolijke noot.

Tres tristes tigres triscaban trigo en un trigal.

Un tigre, dos tigres, tres tigres trigaban en un trigal.

¿Qué tigre trigaba más?

Todos trigaban igual.

—

Pancha plancha con cuatro planchas.

¿Con cuántas planchas Pancha plancha?

—

Nou nog eentje dan…

El cielo esta parangaricutirimicuarizado

¿Quién lo desparangaricutirimicuarizara?

El desparangaricutirimicuarizador que lo desparangaricutirimicuarize,

buen desparangaricutirimicuarizador será.

Ik wilde al een hele tijd een Total Immersion Spaanse cursus doen. Had al diverse mogelijkheden onderzocht, waaronder ook locaties in Chili en Peru en ben uiteindelijk uitgekomen op Instituut Si Puebla in Puebla Mexico. Waarom de cursus; nou het wilde niet echt opschieten met Spaanse les, want als ik niet op reis was had mijn lerares vakantie en als ik thuis was was het weer zomersluiting bij hen. Luxe probleem, maar ik leerde niet bij. Zelfstudie wilde ook niet vlotten door diverse afleidende factoren, waarvan Rocky de grootste was.

Dus Si Puebla zou het worden, goede recensies op het web en van iemand die ik ken van Chaffey College die er zelf geweest is. Ook wel een beetje in de buurt nog. 3.5 uur vliegen is okay. Nog even een tijdframe vinden. Je kunt van 2 tot 9 weken boeken. Ik ga voor 2, want dat lijkt me wel voldoende om te beginnen. Ik hoef niet zozeer vloeiend terug te komen, maar wil meer een boost on zelf verder op te bouwen. Ik ben inmiddels goed bevriend met een gepensioneerde lerares Spaans, die in ruil voor lunch en playtime met Rocky, mij 1 a 2x per week Spaanse bijspijkerles wil geven. Goeie deal; voor mij en Rocky. (En ook voor Piet want haar hobby is koekies bakken).

2 weken gevonden, waarin we niks hebben en Piet niet hoeft te reizen (katdienst), en geboekt. Je kunt -naast de duur van de cursus- kiezen voor privé-les of klassikaal (ik kies voor klassikaal) en voor hotel of bij een gastgezin (ik kies voor gastgezin). Als je dan toch uit je comfortzone bungeejumpt dan maar in 1 x goed.

Tegen de tijd dat ik weg moet heb ik toch wel effe iets van Oh My God! Maar het is geboekt, non-refundable ticket, dus Hup, Vamos!

Ik vertrek op zondag 4 december, Piet brengt me naar LA. Geen bijzonderheden. Visa voor Mexico krijg je bij inchecken. Vlucht vertrekt op tijd en komt ook netjes op tijd aan in Mexico City. Goh! al de 2e x dit jaar dat ik daar ben. Ik heb met het instituut geregeld dat iemand mij bij aankomst op Mexico City Airport opwacht en samen met mij met een shuttlebus naar Puebla rijdt. Dat vond ik wel veiliger.

Terug zien we wel weer. Voorbij de douane staat er inderdaad een jonge gast met een bord

Si Puebla. Hojo! Samen met hem kaartje gaan kopen voor de bus. Er gaat om het half uur een shuttle van Mexico City Airport naar Puebla. De rit is ongeveer 1.5 tot 2 uur afhankelijk van het verkeer. Voordat je in de bus stapt wordt, net als op het vliegveld, al je bagage en jijzelf gecheckt, van iedereen wordt een foto genomen en er is gewapende beveiliging en permanente video op name aan boord van de bus. Waarom? Allemaal toeristen, met paspoorten en dure spullen. Dus als iemand op die bus wat onderneemt heeft tie meteen de hoofdprijs.

Dit is de enige keer in mijn 2 weken hier dat ik iets gemerkt heb van extra beveiliging. Puebla staat bekend als 1 van de veiligste steden van Mexico. Elke dag liep ik gewoon zelf van en naar school en door de stad, (hierover later meer) behalve ’s avonds laat, maar dat doe je in Amsterdam ook niet.

Rit naar Puebla zonder problemen. Bij aankomst belde mijn begeleider (Pablo) met mijn Iphone (hij was zn oplader vergeten) mijn gastfamilie, die mij bij het busstation kwamen ophalen. Het was inmiddels 11:30 pm want Mexico loopt 2 uur voor op LA. Ik had al min of meer "kennisgemaakt" met mijn gastfamilie”moeder”; Maria del Carmen Herrera Ulloa, via Facebook. Zo te zien een aardige vrouw. De school had verteld dat zij en haar dochter Xotichl mijn gastgezin zijn, dus ik meteen opzoeken en vriendschapsverzoek sturen. Zij accepteerde nadat ik haar een intro email gestuurd had (email en alle gegevens kreeg ik van de secretaresse van de school -Rosi, een hele goeie, je kent het type wel :-) in mijn beste Spaans. Daarna zaten we op FB en konden we mekaar een beetje bekijken op internet.

Zij heeft 2 hondjes zie ik. (Later kom ik erachter dat er 3 hondjes zijn).

Tien minuutjes wachten en daar komt mijn volgende pickup aanrijden. Carmen en haar dochter. Handje schudden, koffer inladen en dan naar de endbestemming. Okay, ben benieuwd...

Het is natuurlijk pikdonker en bij aankomst kan ik niet zien waar ik terecht ben gekomen qua buitenkant. Binnenkant huis eerste indruk is goed. Ik krijg nog een koppie thee en ff kort gesprekje. Ze hebben nul! Engels dus hè! En dan naar mijn verblijf. Nou dat valt me alleszins niet tegen. In de garage is opstapje naar een trap; eerste trap...8 treden... overloopje... 8 treden. Een beetje weinig licht, dus ik telde vanaf dag 1 altijd. Direct achter tree 8 van de 2e trap is een deur(vooral naar beneden OPPASSEN!, geen enkele overgang deur / trap). Achter de deur, een zitkamertje met een bank en studeertafel en burostoel, rechts een slaapkamer met 2 1-persoonsbedden en aan de zijkant een badkamer met wastafel en douche. En, zo blijkt later, altijd (min 1 dag) heet water als het jou bliefde. (Dat had niet iedereen namelijk.) volgens mij zat ik goed.

Het was inmiddels 12:30. Ik had van Pablo een envelop gekregen met info voor de volgende dag en daarin stond dat ik om 8:30 op school werd verwacht. Carmen informeert me dat ontbijt om 7:30 is dat we om 8:00 naar school gaan. De1e 2 dagen brengt en haalt zij je, dan mag/moet je alleen. Even snel spullen klaarleggen voor morgen testen of föhn en zo werkt (er ligt een Mexicaans verloopstekkertje voor me klaar) en dan naar bed. Alles is fris en schoon en badkamer voor mij alleen, wat wil je nog meer. Morgen verder.

Maandag 5 december 6:45 wekkertje, douchen, aankleden, ontbijt. Heel veel vers fruit en geroosterd bammetje met GOUDA kaas, een heel groot blok, merk Rembrandt. De volgende dagen wordt het eten steeds verder gemexicaniseerd, men moest even aftasten wat ik aankan qua pittigheid. (Nou dat is best heel wat, ik heb hier in CA veel Mexicaanse kennissen en een Mexicaanse kapster die het leuk vind mij van alles onbekends - voor de niet Mexicaanse medemens althans- te laten uitproberen. De eerste dag gaan we met de bus naar school. Klein busje, stopt op de hoek van de straat waar ik woon en we moeten er 6 haltes verder uit in de straat waar de school is. Gemiddelde reisduur van A naar B ongeveer 10 minuten. Het barst van die busjes hier in Puebla. Ongeveer half formaat van die van ons. Ik moet degene hebben met nummer R4 voor en achterop. Je hoeft er nooit langer dan 5 mins op te wachten. Ze zitten wel stampende vol vaak. Bij uitstappen bus zegt Carmen: goed opletten: links, rechts, midden straat deur nr 10 = school. Er staat geen naam op de deur, want, zo legt de directeur later uit - het is een oud klooster, historisch monument, en dat moet aan de buitenkant authentiek blijven. Als je op de bel drukt, doet de secretaresse Rosi vanaf haar buro, met een knopje, de deur voor je open.

-Waar je trouwens ook goed op moet letten buiten de route, is het verkeer in Mexico. Ze rijden niet alleen de naad uit je broek, maar ook de broek van je kont. Als de mensen lopen zijn ze super relaxed, geen haast te bespeuren, maar als ze in de auto stappen, is het een ander verhaal. Veranderen ze acuut van Jekyll naar Hyde. Toeteren, geen lichten, stoplicht op groen, GASSEN!, voetganger nog op de weg?, gas bij. En ik ben natuurlijk California gewend, waar iedereen voor je stopt, als je zelfs nog maar een blik in de ogen hebt van “Ik ga misschien eens oversteken zometeen”. In Nederland wordt ik al platgereden omdat ik het niet meer gewend ben, dus hier in Mexico ben ik constant op mijn qui vive. Ook supervoorzichtig tijdens het lopen over de trottoirs, want als ik veilig buitengekomen ben bij mijn Casa, met opstapjes en trappen die als valkuil achter de deur liggen, kom je op de trottoirs die vol met gaten zitten en stoepen waar ik zelfs met mijn lange stelten maar net op kan komen… -

Binnen in de school is het ruim en wit geschilderd. 3 verdiepingen met in totaal 17 (kleine) leslokalen. (Dat waren de kamertjes van de nonnen) . En op verdieping 2 en 3, twee ruime terrassen, alwaar je lekker in het zonnetje je pauze door kunt brengen met een koppie thee/koffie en mijn dagelijks door Carmen meegegeven banaantje (Heet een Platano maar Banana mag ook)

Bij binnenkomst, krijg ik thee en laat Rosi zien waar die voortaan te pakken en dan brengt ze me naar een conferentieroom waar al een paar mensen zitten. Elke week op maandag komt een nieuwe lichting studenten binnen en dan is er een introductie gegeven door Antonio Prado, de directeur, en krijgen de nieuwen een intake waarna je ingedeeld wordt op een level dat voor jou geschikt is. Antonio zijn intro is in het Engels, want hij wil zeker stellen dat iedereen alles meekrijgt, daarna is Het Alleen Maar Spaans. Je tekent een contractje waarmee je je verplicht alleen maar Spaans te spreken. Het is geen halszaak hoor, je wordt niet afgeschoten, en het gaat op een relaxte manier, maar het helpt wel om gefocust te blijven en net dat stapje extra te zetten.

In de intro groep van mijn maandag zitten 8 mensen. Amerikanen en Canadezen dus.

In dit praatje krijgen we veel info over hoe de dagplanning in elkaar zit, de lunch, things to do in Puebla, eerste hulp bij rampen, enz enz enz. Daarna wordt een foto gemaakt voor je school/studentenpasje. Hier staat op het adres en telefoonnummer van de school én van je gastgezin, in geval je kwijt mocht raken. (Ik wordt hier blij van). En! Je kunt er gratis alle musea in Puebla mee in. Dat is fijn, want ik ben over de datum van student en nog niet oud genoeg voor een seniorenpas.

Dan de intake. Je mag niks opzoeken en ook niet raden, want dat beïnvloed de score.

30 mins krijg je ervoor. Het begint heel easy en makkelijk en wordt steeds moeilijker. Ik wordt ingedeeld op level 3. Samen met een Canadese; Ruth, die gepensioneerd medisch legerverpleegster is en uit Nova Scotia, Canada komt, heel wat van de wereld heeft gezien en besloten heeft in Mexico te gaan wonen. Dit vanwege het klimaat en omdat de kosten levensonderhoud vrij laag zijn. Wij hebben dus 'klassikaal' les met z'n tweeën. Ons lokaal is nr 5 en onze Maestra is Lety. Dit blijft zo de komende 2 weken. Ruth is een leuke vrouw en we kunnen het goed met elkaar vinden. (Zij is goed in werkwoorden dus helpt mij, ik probeer haar de Mexicaanse R en de G bij te brengen, maar ik denk niet dat die het gaan worden) Lety is een Geweldige Lerares, duidelijk, veeleisend op een relaxte manier, en groot gevoel humor. Ik heb het weer eens getroffen.

Dagindeling maandag t/m vrijdag ziet er als volgt uit;

09:00 - 13:00 - Les ( half uur break om 11 uur).

13:00 - 14:30 - lunch (inbegrepen, je kunt kiezen uit 2 restaurants in de buurt, moest je

’s morgens even een kruisje op het daartoe op de balie gelegde lijstje zetten bij welke je ging) ontbijt en diner worden verzorgt door je gastgezin. Wil je wat anders dan is dat voor eigen kosten en moet je dat natuurlijk even op tijd aan je Casa-gezin laten weten.

14:30 - 17:00 - met je eigen gids op pad door Puebla, dus 1 op 1. Teneinde alles wat je ’s morgens (hopelijk) aan Spaans hebt opgestoken in de praktijk te brengen. Mijn gids voor week numero uno is Gustavo (je wisselt na een week van gids). Die levert je dan einde dag weer af op school en zo verder. Het wordt natuurlijk steeds losser als je zelf de weg leert kennen. Maar dag 1 komt Carmen me om 5 uur ophalen op school om weer met de bus naar huis te gaan, dus dan moeten we op tijd weer terug zijn.

‘ S avonds krijg ik tortillas met vlees, groenten en bonen, smakelijk en gezond. Als we nog even bijgekletst hebben vertrek ik naar boven, want je krijgt elke dag een lading huiswerk mee van jewelste voor de volgende dag. Morgen lopen we naar school en daarna moet ik het zelf uitzoeken. Ik heb een huissleutel en zal morgen de route op google meevolgen, opschrijven, landmarks onthouden, en good vibes het universum insturen dat ik niet kwijtloop in den vreemde met 100 woorden Spaans op zak. Want echt nobody spreekt Engels hier.

Dat valt dus reuze mee. ik moet bij de voordeur rechts, bij de AT&T shop links, links oversteken de Calle 16e Septiembre op, immer gerade aus, zo’n 15 minuten, rechts af bij de schoonheidssalon Bella Italy, Calle 2 Oriente, et voila, daar zijn we. 'S-avonds in omgekeerde richting terug naar Calle 3 Sur. Ik ben niet 1 keer verkeerd gegaan en na 3 dagen snapte ik de stad. Met name mijn gids Gustavo heeft hieraan mega bijgedragen. Puebla is gebouwd op een grid, rechttoe, rechtaan, en alle straten gaan van Oost naar West en heten; Straatnaam + 2, 4, 6 etc, en 2, 4, 6 enz en Noord 1,3,5 en Zuid 1,3,5 enz. Met als stralend middelpunt El Centro Historico. Heel erg duidelijk! Conny-Proof zou ik zeggen. En als je het toch even niet precies meer weet vraag je het en dan is er altijd iemand die je de goede richting wijst of een stukje mee oploopt. Puebla is niet alleen een prachtige stad, er wonen ook hele aardige mensen en ik heb me geen moment onveilig of onzeker gevoeld.

Nou moet ik even mijn opschrijfboekje erbij pakken, dat ik gebruikte voor het noteren van nieuwe woorden en wat ik per dag heb gedaan. Ik zit nu in het vliegtuig naar LA namelijk. 3 uur vliegen, moet ik toch een heel eind komen met m'n verhaal. Boekje gevonden. Eerst heel mijn rugzak leeg, die erg vol zit, want ik had overgewicht in m'n koffer (2kg) en al een koffer extra voor de regalos (kadootjes) en! M'n beauty case ook al apart, want die ging er niet meer in. 1 koffer extra was 30 dollar, maar 2 extra maakte het ineens 210 Dollar meer! Een hele aardige Mexicaanse meneer van United heeft mijn grote koffer gereorganiseerd (midden in de hal) , 2 paar schoenen en 2 leerboeken eruit die ik nu als handbagage heb, beauty case er weer in; et voila ipv 210 dollar bijbetalen, kon ik nu door met 1 extra koffer voor 30 Dollar extra. Pluim voor die man!

Er is Mexicaanse lunch aan boord van het vliegtuig. En - geen klagen gehad hoor - goed eten, maar ik ben even klaar met tortilla's, taco's bonen en rijst. Wat jammer was was dat de avond dat wij afscheidsdiner met de groep hadden afgelopen donderdag, ik net die middag iets gegeten had wat niet goed is gevallen (ik beschuldig de komkommerschotel van de lunch), en dat ik van dat diner niet heb kunnen genieten. Was bij een Braziliaans restaurant. Het zag er allemaal super lekker uit, maar ik durfde niet, als U begrijpt wat ik bedoel…

Trouwens 'onze groep' was dus de groep waar je het intropraatje samen mee had. En ondanks dat iedereen dus op verschillende levels ingedeeld werd, deed je wel de algemene excursies (inbegrepen) en evt. Optionele excursies als hele groep samen en je kwam elkaar tegen bij de lunch en tijdens de 11 uur break op het terras.

En tussendoor in de gang of ’s avonds einde dag als je gids je weer had afgedropt. Er is op het instituut ook een kamer met 6 computers en free WI-FI dus daar was deze en gene ook nogal eens te vinden. School is open van 8-6:30, dus je kon voor of na school nog ff je eigen ding doen of Cd Spaans oefenen in de Audio room. Nu aan het einde van de rit; niets dan goeds, zeer professionele instelling, geweldig gastgezin, superleuke gids (ik heb hem de 2e week gehouden, want ik had geen zin in een nieuwe, we konden het goed vinden en ik leerde veel van hem en plus ik had al nieuwe dingen zat, vond ik.

Ruth hield ook haar originele gids. Ik zei tegen haar dat ik dat deed en zij wist niet dat dat kon. Ik ook niet, maar NEE heb je en JA kun je krijgen nietwaar?

Wie zaten er zoal in de groep: Ruth dus mijn klasgenoot. Ook level 3. Emily uit New York, level 4, leert Spaans voor haar werk; Maria uit Chicago, ook level 4, Spaans omdat haar partner haar familie in Puebla woont, zij gaat volgende week daarnaartoe om bij hen de feestdagen door te brengen; Dennis uit Montreal, vakantie combi met Spaans leren, level 1 (Dat is dus eigenlijk level Nul, maar net als bij de Yoga doen ze niet aan nummer Nul want dat is niet motiverend). Dennis kan zich nu ook aardig redden (Hij zegt heel vaak Muy Good!). Josh uit Australie, 24, wil in Mexico gaan wonen en werken, blijft 9 weken. Isabel uit Vancouver, level 5, 3 weken. Mari uit (ben ik vergeten), is hier voor de 2e keer 2 weken. Daniel en Robin, had ik niet zoveel contact mee, wel aardig hoor en Sheila uit Sacramento CA, level 4. Dus Sheila, Maria en Emily zaten bij elkaar in level 4, Isabella alleen, level 6, en Josh en Dennis ook alleen. Zwaar hoor 9 weken. Ik vind 2 echt wel genoeg. Eigenlijk had ik nog iets harder moeten studeren maar ik wilde niet inleveren op het middagprogramma, want de cultuur en de mensen leren kennen vond ik eigenlijk wel het allerleukste onderdeel. En ’s avonds als je thuiskwam, had gegeten en je huiswerk had gedaan, was je kei kapot. Fysiek; want je loopt je eige het schompes. Van en naar school elke dag 30 mins (ik vond de bus te vol, en lopen was wel zo leuk), en ’s middags liep je of weer door de stad te banjeren om alle Puebla bezienswaardigheden te bekijken of je sjouwde een piramide op. En het was lekker heet ook. Eigenlijk warmer dan ik had verwacht cq. gelezen had op het 10-dagen weerbericht. Mentaal ook pittig want 100% Spaans (proberen te) spreken een hele dag is best zwaar. Bij het ontbijt had ik het meeste moeite. En de lessen in de morgen waren ook pittig. Vol aan de bak. Die grammatica stamp ik er dan nog wel extra in. De basis heb ik. Net weer geoefend met Miguel van maintenance, die voor de 2e keer van de week vergeten was de poort naar het zwembad open te maken. Tja dat krijg je als je enige winterklant ineens 2 weken niet op komt dagen…

De manier van lesgeven is trouwens ook leuk. Met die tongtwistoefeningen,, en ook een liedje hier en daar in het Spaans. Toen we bijvoorbeeld bezig waren de kledingstukken bij naam te leren, gingen we de andere klaslokalen af om bij deze en gene aan te wijzen wat we leuk bij hem of haar vonden staan.

De middagen waren dus bestemd om het geleerde in de praktijk te brengen en op die manier heb ik met Gustavo heel wat van Puebla gezien. Nog een uitstapje gemaakt naar Atlixco een stadje ongeveer een uur met de bus van Puebla, wat helemaal kerstsverlicht is. Heb ik Gustavo op getrakteerd want dat was natuurlijk een buitenschoolse aktiviteit. Maar ik wou er gewoon graag naartoe en het stond niet bij de geplande zaken. Geen spijt van! Was hartstikke leuk, lekker gegeten! En kennisgemaakt met een typisch Mexicaans ‘rondom kerst’ drankje genaamd Ponche Mexicano. Een soort gluhappelwijn met honing. Erg lekker.

De avonden heb ik niet al te veel ingevuld. Was gewoon te moe en huiswerk moest wel af. Verder waren er door heel de stad veel feesten alvast om warm te draaien voor de kerst. Nou en feesten kunnen ze die Mexicanen. Vaak, hard en vooral lang. rond 4.30 am. hield het pas een beetje op. Ook veel vuurwerk dat afgestoken werd door de zgn. Peregrino’s, Pelgrimsfietsers die vanuit alle delen van Mexico naar Mexico City fietsen om daar het kerstweekend te zijn. Dat weekend zijn er meer Pelgrims daar dan in Mekka met de Hadj. Er is dan zelfs een automatisch ronddraaiende stoep rondom de bedevaart plek (De zwarte madonna van Guadelupe).

Vuurwerk dus, en honden, VEEL honden, die hard en vaak blaffen. Mijn huis heeft er 3. Twee Chihuaha eenhapscrackers (Coco en Dolly), en een teckel genaamd Tasha. Dat is mijn favoriet. Ze woont op de patio (heel ruim met een overdekt stuk waar haar mand staat en eten. Ze accedeert namelijk niet met die andere twee hondjes. Maar met mij wel! Speciaal snoep gaan kopen en na 2 dagen was de vriendschap bezegeld. Zodra ik thuis kwam en ik de patio deur opendeed, kwam ze gezellig mee huiswerk maken. Ik zal haar missen. Maar Rocky heeft mij ook gemist. Die zit nou te schooien om een stukje kip uit de kipsalade. Dat vuurwerk vond ik helemaal niks. Net Nederland eind december. Hier in de US veel beter geregeld. Gecontroleerd. Dat het niet veilig is moge ook weer blijken dat in Mexico City zo’n vuurwerkmarkt half ontploft is gisteren.

We hadden ook nog een avond visite bij mijn Spaanse familie. 5 mensen uit Spanje. Heb ik nog even bijgezeten. Een heel gesprek gehad met een van hen. En ik dacht dat het best goed ging. Hij was artiest, schilder. Althans dat had ik begrepen. Dus na een tijdje vraag ik: “Kan ik wat van je werk zien?” . Hij kijkt me aan: opent z’n fotoalbum op zijn telefoon en laat me een deur zien. Is ie huisschilder. Nou iedereen bleef erin. Wel een mooi geschilderde deur overigens en een hele aardige man :-)

Op een andere avond was ik ook nogal taalconfuus en zat ik aan tafel een heel verhaal af te steken in het Nederlands, krijg je ook van die verdwaasde blikken. Ter oefening heb ik nog wat Spaans omgedubde Blue Rays gekocht van films die ik al gezien heb en een Spaanse kerst CD, maar ik kan nog geen apparaat vinden hier in huis waar ik die op kan afspelen. Nou ja, ze kostten geen drol, dus geen man overboord.

Zo wat nog meer te vertellen? Ik heb nog 1 x gezwommen in het zwembad op de hoek vlakbij mijn huis in Puebla. Op zaterdag voordat ik met een paar andere studenten de stad in ging. Erg kindvriendelijk zeg maar, t’is bij 1 x gebleven. Zondag hadden we een trip naar Teotihuacan. De Piramides van de Zon en de Maan. Was ik in Februari ook al geweest. Nu weer, en nu niet van de Piramide gedonderd. Daarna nog even Mexico City in. Zoveel! mensen. Niet echt mijn stad. Wel een heel leuk museum bezocht waar ze op dat moment een tentoonstelling hadden van honderden kerststallen. Superleuk! Een andere uitstap was Cholulla; Piramide waar je in kon (donker, laag en je moet geen claustrofobische aanleg hebben). Op de achtergrond van deze piramide zie je de actieve Popocateptl vulkaan.

Ik had echt de laatste dag een beetje zo van afscheid nemen. Raar hè? Na 2 weken waar je aan het begin van de rit nobody, niemand kent? Maar de mevrouw op de route waar ik elke dag verse jus kocht (12 pesos - uitgeperst waar je bij stond), had ik al foto’s laten zien van hier en in Nederland, dus als je gedag zegt na 2 weken ben je toch bekenden. Flinke fooi gegeven en een doosje roomboterbabbelaars. Ik had een aantal meegenomen om weg te geven, zo ook klompjessleutelhangers en wat blikken stroopwafels. Vrijdagmiddag hadden we op school een Posada met een heuse Pinata. Een soort pre-kerstkorrel zeg maar een Pinata is een met snoep gevuld ding dat kapot geslagen moet worden. En kerstliedjes natuurlijk uit volle borst in het Spaans gezongen. ’s avonds nog even met de familie een bakje gedaan en bedankt. Ik word om 4.30 in de morgen met een taxi opgehaald en Carmen zit om 4:15 al op me te wachten in de keuken met een bakkie thee en een pakje sandwiches om mee te nemen.

Een dikke knuffel van / voor haar en aan alle hondjes en dan gaan we weer richting California.

Zit ik dit verhaal af te maken kom er zojuist een sales persoon van Frontier (TV/Internet provider aan de deur. Wij hebben recenteijk provider gewisseld omdat Frontier elke keer uit de lucht viel. Deze persoon zijn pitch haalde aan dat Frontier ontvangst het ook heel goed doet als het regent.

Waar VINDEN ze zo iemand!? Ik wou hem binnenhalen voor een koppie thee en een goed gesprek, zo’n medelijden had ik. Dus ik zeg: Joh; dat is niet belangrijk voor ons want als het regent, dan staan wij op het balkon naar de regen te kijken en zitten we niet voor de buis.

Hij kreeg het niet mee geloof ik.

Ik heb lang geen update geschreven. Maar veel op Facebook en aangezien onze Rocky ook zijn eigen pagina heeft heb je daar ons hele vakantieverslag kunnen lezen. Net als in de politiek moet je de informatie vaak zoeken. Daarom kijk ik ook (als het niet regent) naar alle zenders van Fox - errug rechts naar CNN, NBC, KTLA enz, enz. De enige manier om in ieder geval min of meer een beetje ongeveer te weten wat er gaande is. Direct na de verkiezingsuitslag ben ik er even mee gestopt, met TV kijken. Ik was gewoon echt beroerd van de uitslag. En met het vorderen der dagen en het nieuws wordt het er niet beter op. Wat je ook aan argumenten aanvoert en waar je ook naar kijkt, het onderbuikgevoel / gut feeling blijft. Deze man is Niet Okay. En heel veel van zijn base ook niet. Dan zeg ik niet Iedereen. Want veel mensen hebben op hem gestemd uit angst en onvrede en dat begrijp ik. Ik zei tegen Piet op 8 november, je zal nog staan te kijken want er stemmen veel meer mensen op Trump dan je denkt. Die zeggen het gewoon niet vantevoren.

Nou lang verhaal kort, het is niet lekker hier op het moment met mensen onder mekaar. Had laatst een gesprek met iemand die het alsmaar had over Alt-Right. Das gewoon Neo-nazi. Dus ik deed of ik het niet begreep (blond en Dutch) en zei op een gegeven moment: “Ooooh! , bedoel je Neo-Nazi?” Zeg dat dan gewoon".

Er zijn grenzen mensen!

Nou, het is nu dus officieel, Trump is President van de U.S of A voor de komende 4 jaar. Als ie niet eerder in het gevang gegooid wordt, maar dan heb je nog dat hele enge zootje zitten wat in zijn parlement zit. You hire what you are zei een HR manager bij GE ooit eens… Never a greater truth…

Piet is maandag naar Dallas vertrokken alwaar het -5 is. Hij had bij vertrek een uur vertraging, dus ik hoop dat de rest van de trip makkelijker gaat. Als hij woensdag terugvliegt naar LA landt hij een uur later dan dat Jolanda, onze kerstgast vanuit Amsterdam op LA zal landen, dus die neemt hij mee naar huis. Gaan we er maar weer eens gezellige 10 dagen van maken. Dat lees je volgend jaar wel weer.

Oh ja, we zijn in de running om een Residence Permit aan te vragen. Dat vergemakkelijkt het in- en uit de US reizen. Hoef je niet elke keer die hele riedel te doen als je het land uit bent geweest. Ik had bij terugkomst uit Mexico ook weer zo’n lekkertje. Ze zag eruit en gedroeg zich als de Wicked Witch of the West. Ik sta natuurijk nog steeds op Piet z’n visa als L-tweetje (dependant wife). Gelukkig had Piet zijn formulier erbij gestopt, anders had ik er nu nog gestaan. Alhoewel, toen ik door het poortje mocht van Cruella ging ze met lunchpauze. Misschien lag het daaraan. Gelukkig maar voor haar dat het niet vaak regent in California :-)

Nou voor die Residence Permit dus, moet je ook een medisch onderzoek ondergaan. En vaccinaties indien nodig. Dat moet bij een arts die aangesloten is bij de Immigration service. Natuurlijk kan dat weer niet bij je eigen huisarts die bij je intake bij hun ook al 10 liter bloed had afgenomen. Dus zo een arts opgezocht in de buurt. Wellnessmart is het geworden. Waarom; kwam als eerste op het internet, is vlak in de buurt en ze vragen allemaal hetzelfde. 260 Dollar exclusief eventueel extra benodigde spuiten. Een wassen neus hoor mensen! Na even zoeken gebouw gevonden, dan zit de “arts” in een office in dat gebouw, ook zoeken, donkere gangen met deuren, waarachter advocaten zitten, kleine handelsondernemingen, van alles. Kamer 101 is van Wellnessmart… Zit een verpleegster in dr eentje op klanten te wachten (je hoeft nl. geen afspraak te maken. 10 mins later sta je weer buiten met 4 buisjes bloed minder, een griepspuit en nog een vaccinatie rijker en een krasje om te zien of je TB hebt. Na 2 dagen moet je terugkomen om te laten zien of je hebt gereageerd op dat krasje, maar je mag ook een foto van de desbetreffende arm maken en die foto emailen…

Tja….

Iedereen een fijne kerst gewenst en een gezellige overgang naar het volgende jaar. We gaan er weer wat van maken!

SUMMER TALK

August 13, 2016

Het moet mij van het hart! Nederlanders zijn niet kapot te krijgen, een volk van stavast! Elke morgen bij het openen der ogen en Facebook overspoelt mij een lading enthousiaste posts over het Nederlandse zomerweer. Zelfspot, Sarcasme, Zonnenbloemen, IJs, Uggsdragende vrienden omgeven door windschermen op het strand. Ik geef het jullie na! Petje af! Dan is het weer hier maar een soort van saai. Ik ga eens zwemmen.

August 17, 20016

Nou schijnt het toch wel (wereldwijd) de warmste zomer ooit te zijn. (Sorry). Hier in ieder geval wel. Met enorme bosbranden. Deze week in San Bernardino. 35000 huizen onder dreiging. 83000 mensengeëvacueerd. Brand is nog voor 0% onder controle. (Blue Cut Fire) In Louisiana enorme overstromingen… Ga zo maar door.

En dan zijn er toch van die figuren met het verstand van een dronken aardbei die zeggen dat Global Warming een samenzweringstheorie is… (met Obama aangewezen als grootste fantast ( door de 'aardbei' oppositie).

Er is hier vlakbij een opvangcentrum voor evacuees ingericht. Men vraagt vrijwilligers en dekens en dat soort dingen. Ik zal eens kijken wat ik kan bijdragen.

Mijn eigen dierenartsenpraktijk: Terra Vista Animal Hospital, hier om de hoek heeft ook een ruimte ingericht voor kleine huisdieren die door de brand ontheemd zijn. En zo zijn er nog veel meer bedrijven, zaken en mensen die meehelpen.

De I15 en I135 zijn in noordelijke richting afgesloten is op het nieuws. Even kijken wat dat voor mij in gaat houden qua zaken aanrijden, aangezien ik de begrippen North / South - East / West nooit zal snappen.

Gisteravond en vanmorgen deed de TV raar. Eigenlijk meer 1 zender; CNN. Misschien omdat ik die vaak aan heb. Maar de Techneut van Frontier (onze TV/Web leverancier) had een andere benadering. Moet ik even bij het begin beginnen.

Ergens begin mei zijn wij overgegaan (geheel ONvrijwillig) van onze Internet-leverancier Verizon naar leverancier Frontier (Frontier heeft Verizon in South California overgenomen). Nou dat liep voor geen meter. Series op On Demand kwijt, geen beeld, van alles liep niet en die lui waren ook niet telefonisch of anderzijds te bereiken. Overgaan naar weer een ander is ook weer zo wat. Het is hier hetzelfde als in NL hoor met dat spul. Dus toch maar even afgewacht. Verbetering! Met name omdat we onze eigen techneut in Rancho hebben toegewezen gekregen. Hij heet Ken, hij is de spitting image van een jonge David Beckham en ik heb zijn mobiele nummer. Goeie combi al, nietwaar? Hij kwam een aantal weken geleden langs om de TV-boel te resetten. We kunnen hem altijd bellen als er wat is (met het Net :-). Dus vanmorgen even contact opgenomen. Hij vroeg het een en ander. En ik zeg dus: Het is alleen met het CNN kanaal. Zegt hij : Dat komt omdat Trump z’n speech daar nu live uitgezonden wordt. Ik viel echt helemaal stil. Zegt hij: Ja ik zag je Bernie 2016 sticker op de muur vorige keer, dus ik dacht: Deze opmerking kan ik wel maken. Mensen ik ben overleden van het lachen.

CNN kanaal werkt weer naar behoren, dus ik kan Trump weer zonder storing horen. Misschien kan Ken Trump resetten ?

Allee naar leukere dingen: Afgelopen zaterdag naar Long Beach geweest alwaar een Sand Sculpture Event aan de gang was. Supergezellig, eettentjes, prachtige zandkastelen en andere beelden gemaakt van zand. Knap hoor! Geinige mensen ook weer. Vrienden op Facebook geworden met een hond :-) Ik kwam hem en zijn baas tegen en hij (die hond), zag er zo grappig uit met een hoedje en een zonnebril, dat ik hem natuurlijk op de foto moest zetten. Dus dan raak je aan de praat (zijn baas en ik). Hond heet Calderon Le Chien, heeft z’n eigen Facebook pagina. Das leuk, Rocky ook :-) en Rocky heeft ook een peetoom in Colorado; Quandary Baitlin, dat is een boskat met een eigen Faceboek pagina (Quandary zijn mens hebben wij in Mexico leren kennen). Dus nu zijn wij, Rock en ik, vrienden met Calderon Le Chien.

Verderop op het strand staan een hoop mensen op een kluitje lichteijk paniekerig naar de oceaan te kijken. Wat doet erop? Wij er naar toe. De Life Guards; stoere jongens, ferme knapen en meiden, zijn bezig iedereen uit het water te halen, want zijn een aantal haaien gesignaleerd. Best wel ver weg zwemt nog een hond in z’n eentje. Zijn eigenaresse is al half op weg om hem te bereiken. Ze wordt teruggestuurd en de Life Guards gaan op pad om de hond te redden. Die is blijkbaar in paniek van de kant weggezwommen in plaats van terug naar de kant. Hij wordt gered! Groot applaus.

We zijn in Long Beach toevallig terecht gekomen op de zgn. Dog Beach, speciaal voor honden met baasjes. Op het “gewone strand” overal mogen geen honden. Zou er ook een Cat Beach zijn?

Ik heb sinds kort een nieuwe App op mijn Iphone genaamd SHARKTIVITY. Daarmee krijg je live meldingen als er ergens op je locatie een haai of haaien gesignaleerd zijn. Net zoiets als WAZE; het live door gebruikers gevoerde GPS / FILE systeem appje. Volgens mij heb je Waze in Europa ook. Je voert in waar je heen moet en Waze stuurt je de goede en snelste kant op. Iedereen die Waze gebruikt voert live dmv diverse knopjes (makkelijk en veilig te bedienen tijdens het rijden), in wat ze onderweg tegenkomen (bijv. Auto met pech langs de kant, Ongeluk, Politie, Langzaam rijdend verkeer, Stilstaand verkeer), en Waze kan daardoor bepalen welke -alternatieve- route het meest voor jou geschikt is. Werkt als een trein. (In zoverre; je staat nog steeds mega vaak vast hier in het verkeer, maar iets minder). Sharktivity is ook zo’n systeem dat live gevoed wordt (ha ha) :-(. (Best wel eng op dat strand met die hond in het water, want je kon de haaien gewoon echt zien zwemmen, ik ga d’r niet in voorbij kniehoogte!)

Zondag gaan we naar Huntington Beach. Dat is toch wel ons favoriete strand hier. Met name omdat je daar een parkeerplekken hebt waar je gewoon een hele dag mag staan voor 15 Dollar. Bij veel andere stranden moet je om de 2 uur je metertje bijvullen. En ook omdat het relatief het makkelijkst en snelst aan te rijden is vanuit ons in Rancho. Het is in Rancho over de 100F graden en aan het strand zijn dat er toch gauw 15 minder. Heerlijk. Broodje, fruithapje en wat te drinken mee. Lekker. Die dag zijn er Paddleboard wedstrijden. Dat was me toch ook weer een spektakel! Vrouwencompetitie: Wow! die meiden zijn spierbonken met een conditie zeg! En die mannen, Pooh Pooh Nou Nou. D’r deed ook een jongen mee die geen onderarmen had, waarschijnlijk in Afghanistan geweest (aanname van mij). Hij had een speciaal constructietje om zijn peddel in vast te houden, en hij peddelde net zo hard mee. Eindigde ergens middenin. Ik bedoel maar.

Op de terugweg komen we een motorrijder tegen met zijn hond achterin het bakkie. Ook ongekend. Dan lig ik dus meteen weer in een enorme deuk he! Piet reed wat langzaam langs die motorrijder die aangaf dat we er langs konden. Toen hij zag dat ik een foto aan het maken was met mijn Iphone, stak ie zijn duim omhoog. Zou die hond ook zijn eigen FB pagina hebben? In ieder geval staat hij nou op de mijne.

Een stukje Rocky. Ben gek op het gozertje (Piet ook). Hij (Rocky) heeft zijn gewicht inmiddels weten te verdubbelen. Nou woog ie natuurlijk 3 x niks om mee te beginnen, maar hij groeit gestaag en snel. Dat is goed want dan kan hij in zijn kattenharnasje groeien. Het is het kleinste maatje, maar hij glipt er zo in en uit. We oefenen hiermee binnen om hem te laten wennen aan het gevoel en aan de klik-klak sluiting. Gaat goed. De aangeschafte kattenrugzak is ook prima geaccepteerd. Ik / we doen elke dag een rondje complex of een loopje ergens naartoe, Snoepie als hij erin gaat, snoepje als hij eruit komt en een dikke knuffel. Ik zie toch een carrière als leeuwwentemmer met een show in Las Vegas in mijn toekomst. We zijn ook heftig aan het socializen. Ik neem hem regelmatig mee. Alle vrienden die hier komen om kennis te maken, nemen vaak wat mee voor Rocky. Dus hij zit al aardig in de spullen. Tel daarbij op zijn rugzak en speeltentje en je hebt toch wel een kapitalistisch katje te pakken. De nieuwe playpen gaan we aanstaand weekend in Big Bear op de camping uitproberen.Vorige keer mocht hij nog niet de Camper uit omdat hij al zijn shots nog niet had gehad. Die zitten nu allemaal in de kat plus een maandelijkse dosis anti-teek en vlooien, dus nu hij mag naar buiten in z’n eigen tentje (als wij erbij zijn natuurlijk). Want tegen coyotes heb je geen inenting. Ergens binnenkort heeft hij ook nog een zgn. playdate met een west highland white terrier puppy, genaamd Vinnie. Die heeft vriendin Michelle net in huis, en zodra Vinnie al zijn spuitjes heeft gehad gaan we die uitdaging aan. Vinnie is net een klein ijsbeertje als je hem ziet op Facebook. (Vinnie heeft nog geen eigen pagina, maar dat komt vast).

Vorige week kwamen vrienden / ex collegae GE die nu in Florida wonen even langs. Ze waren in de buurt en hun dochtertje wilde Rocky zo graag zien (ze zag hem op Facebook). Ze vond Rocky officieel leuker dan Disneyland :-) En dat is ook zo! Goedkoper weet ik niet, want de dierenarts hier weet ook van rekeningen schrijven. Maar ik kan wellicht geld besparen, want je kunt hier je huisdier in laten schrijven als ESA — Emotional Service Animal. Een Service Animal is bijvoorbeeld een

blindengeleide hond, en eenEmotionalService Animal heb je om jezelf en anderen je en hen emotioneel goed te laten voelen. Nou Rocky kwalificeert zich hiervoor. Echt, niet gelogen! Nieda, vriendin die yorkshire Terrier heeft (Miss Emmy), heeft Miss Emmy ook zodanig ingeschreven. Je krijgt dan (gratis), een hele set spul van overheidswege met zegel en een certificaat en dan mag je met je ESA beestje overal in waar andere beestjes niet mogen komen en! je dier mag gratis vliegen. Katten en honden en diverse andere beesten gelden tot een zeker gewicht. (Opletten dus! Rocky).

Ik ga dat doen. Moet nog even wachten tot hij wat groter is want je moet een pasfoto schieten van het beestje in kwestie. En nou is Rocky nog niet beeldvullend. Oh Brave New World! ik zeg het maar weer een keertje.

Nou ga ik verder met deze blog op 25 augustus en nou overstroomt Facebook weer van in de hitte zuchtende Nederlandse vrienden en vriendinnen. Het kan nou nooit eens normaal in Nederland. Maar zoals ik net tegen iemand appte: Volgende week sneeuwt het weer, dus geniet er maar van. Dan kun je Zwarte Piet weer op het internet gooien, voor of tegen, ik reageer er toch niet op :-). Sorry kon het niet laten.

Jammer dat de Olympische Spelen voorbij zijn. Ik heb super genoten van alle sport. OMG die val van Epke, de buren konden het horen denk ik. Nou moeten we weer zoeken naar iets op TV want alles zit nog een beetje op zomerhold en Trump is 24 uur per dag beeldschreeuwend aanwezig. Soms ook beeldvullend. Heb je dat meegekregen van die naaktbeelden van hem die opeens overal in de US opdoken?Humor! Bij het beeld miste een klein dingetje blijkbaar… En ook iets in zijn hoofd, maar dat kon je niet zien.

Sommige grappen zijn ook wel goed. Hij is nou weer helemaal gefocust o.a. op de gezondheid van Hillary. Lees ik ergens:Dat zegt iemand die langzaam maar zeker in een wortel aan het veranderen is. Het is wel erg hoor. Ik zou zeggen; Ga eens samenwerken ipv tegen elkaar. Dan zou het pas echt een Great Country worden. Maar die brug is niet echt in beeld. Ongelooflijk dit. Wel jammer dat ik hoogstwaarschijnlijk het eerste debat ga missen dat Hillary en Donald tegen elkaar gaan houden. Zitten wij ergens op een camping. Ik denk dat we dan de enigen zijn in Amerika die niet kijken. Ik ga het in de gaten houden of we wellicht ergens in een gelegenheid (sportsbars hebben hier overal grote tv schermen hangen) kunnen gaan kijken. Alhoewel; wellicht lopen de gemoederen wel zo hoog op dat er hier en daar wat misgaat. Zou er niks van staan te kijken.

Veel Discovery Channel kijken de komende tijd. De serie; Het enerverende seksleven van de Oost-Europese naaktslak lijkt mij wel wat. (We noemen hem Wiener :-)

Trump is/was/is/was (wat is het nou??!! erg vermoeiend zo’n draaikont) ook al een beetje aan het terugkrabbelen op zijn grote deportatieplan. (Ik krijg al kouwe rillingen bij het tikken van dat woord. Wijzelf zijn door de Amerikaanse Autoriteiten weer goedgekeurd voor een tijdje. Dat liep redelijk gesmeerd. Ik moest in Nederland om een nieuw paspoort en had daartoe een afspraak via Internet geregeld met het Gemeentehuis in Bergen op Zoom. Omdat wij in NL uitgeschreven zijn moest ik of naar Breda of naar Bergen op Zoom.

Afspraak via internet gemaakt om op maandag te gaan zodra ze open waren, want ik moest mijn nieuwe paspoort uiterlijk vrijdag weer in bezit hebben omdat we zondag weer weggingen. Kom ik daar aan: zegt een echt zeer bijzonder onvriendelijke mevrouw me, dat ik helemaal geen afspraak heb en dat er ook niemand is die mij kan helpen nu. Ik denk: Niet kwaad worden, want dan ben ik helemaal de pisang. Ik laat mijn thuis in Rancho uitgeprinte afspraakbevestiging zien, maar zij zegt dat het een afspraak is voor een gewoon paspoort en niet voor een paspoort voor iemand die in het buitenland woont. Nou de moed zonk mij danig in de (open) schoenen (wat was het lekker weer hè? die week :-). Ik bleef vriendelijk en ging smeken. Ik had een klein beetje mazzel want een persoon was niet komen opdagen voor een andere afspraak en toen had een andere medewerkster, die bevoegd wat dit te doen tijd voor mij. Ik heb tijdens het doornemen van alle zaken wel 5 x moeten horen hoe aardig, vriendelijke en bijzonder het was, dat ze dit voor mij deden. (Er was verder geen kip overigens). Geregeld, donderdag zou het klaar zijn samen met mijn oude paspoort waar natuurlijk het US visum nog in zat. Daarna ging ik naar de ABN om mijn bankpasje te activeren. Dat had ik ook al op Schiphol getracht te doen maar dat lukte niet. Het apparaat zei:Ga ermee naar uw bank.

Ik kom bij de ABN binnen: Helemaal leeg. Komt er een mevrouw naar me toe gewapend met een Ipad of ze me kon helpen. Dus ik leg uit waarvoor ik kom. Zegt ze: de eerste medewerker die dit kan is over ongeveer een half uur beschikbaar. Lopen een paar medewerkers rond en zitten er een paar aan de balie, maar geen klanten voor zover ik kan zien. Ik kijk verbaasd en vraag of zij dat niet kan. Ja; ze kan het wel maar ze mag het niet, want zij mag alleen mensen doorverwijzen en dat registreren op haar Ipad. Ik zweer het je! Zo gaat de wereld naar de knoppen mensen. Ik kon niet wachten want ik had een afspraak, dus dan maar geen pasje. Morgen weer een nieuwe dag. Ik was van beide verhalen goed sjaggerijnig geworden. Maar de zon scheen en verder werd het gezellig naar verwachting. Tussen alle officiële zaken door toch nog wel kans gezien hier en daar veel leuks mee te pakken, en overal zat weer eten bij natuurlijk.

Cultureel hoogtepunt was het bezoek aan mijn geboortestad Den Haag met toeristische rondrit in een heuse Tuk-Tuk bestuurd door en met commentaar van Haagse Harry. Heel erg gelachen en veel gezien. Lekker eten naderhand Verjaardagkado van vriendin!

Terugkomende in de US moesten wij direct een afspraak maken om langs te komen op het Visumkantoor in Downtown LA. Nou ja een afspraak met elkaar dus, want je moest samen gaan en bij dat kantoor kun je geen afspraak maken. Dus op de afgesproken dag(Piet rekende maar vast op de hele dag), daarnaartoe. Heenrijden viel al mee voor Californische begrippen, we waren er zo. We moesten in de rij voordat we binnen mochten. Oops! dachten we allebei, dat wordt overnachten, als die rij tot de 10e verdieping doorgaat. Voor je binnen mocht werd je gecontroleerd, net als op het vliegveld. Piet had een zakmes bij zich, dat kwam er niet door! Was een hele humoristische security man. Hij liet een aantal mensen binnen tot en met Piet. Ik schoot meteen in de uitleg dat wij bij elkaar hoorden. Zegt die guard: je komt elkaar binnen weer tegen voor de volgende check. Dus geniet er maar even van.

Tegen Piet zei hij: als je nou haar (aan mij dus; want ik stond nog buiten) vraagt om dat zakmes onder een vuilnisbak buiten te leggen, ligt het er straks misschien nog wel. Meenemen mag je het niet en ik mag het ook niet voor je bewaren. Gedaan, en verdomd het lag er nog toen we terug buitenkwamen. Die Security Officer stond er ook nog, zag dat Piet het zakmes weer had en stak z’n duim naar ons op. Binnen waren we eigenlijk ook zo aan de beurt. Werden wederom geholpen door een heel aardig persoon die als bonus ook nog even al Piet z’n voornamen heeft aangepast in het systeem. 3 jaar geleden kon dat niet - naar nu blijkt kon of wilde die ambtenaar van destijds het niet en daarom loopt Piet nou al 3 jaar hier rond met van die rare afgekorte namen op zijn documenten. Das nu aangepast en nou heet ie weer netjes Petrus Wilhelmus Albert Maria Mulders zoals Netty en Ad het bedacht hadden.

De week daarna weer naar het onvolprezen DMV (Department of Moter Vehicles) om met het nieuwe visa ons rijbewijs te verlengen. Ik had pech en mazzel. Had nr. 317 (met! vooraf gemaakte afspraak). Toen ik al een uur zat te wachten belde een vriendin, hetgeen gezellig is tijdens het wachten. Maar ergens in mijn brein was ik niet helemaal gefocust op de nummers want ik dacht dat ik 371 had. 317 was al 3 x omgeroepen en op het grote scherm geweest en dan zakt dat nummer naar beneden op dat scherm, tot het weg is. Beurt voorbij! Sh..t! Toch nog naar mijn desbetreffende mevrouw achter het loket gelopen die dus zei,Ja, eigenlijk moet u een nieuw nummer gaan halen.Mijn smeekblik van Gemeentehuis Bergen op Zoom weer uit de kast getrokken en uitgelegd dat ik zo gezellig zat te kletsen. En ik mocht! Hoezee! Hoera! Nieuw rijbewijs zal een dezer dagen in de bus ploffen.

25 augustus:

Vanavond heb ik een workshop of Essential Oils. Georganiseerd door Addicted to Yoga Club. Ze doen daar regelmatig workshops. Zoals daar zijn: Meditatie, Back Bents, Sun Salutations, Juicing en meer van dat soort dingen. Als je naar zo’n workshop gaat schrijven ze een credit van je reeds aangeschafte lessen af als betaling, ik heb daar wel wat mee, met lekker ruikende olietjes, en vorig jaar deden ze hem ook, die Workshop, maar toen was ik niet hier. Dus vanavond.

Tja, het viel me een beetje tegen. 1. Vertelden ze niks nieuws, want ik weet er zelf al best het een en ander van en 2. was het meer een soort tupperware party maar dan voor Essential Oils. Werd gegeven door zo’n verkoopmiepke met een bijzittende jongen (We (12) zaten allemaal op grote kussens op de vloer van de yoga studio in een rondje). Die bijzittende jongen heeft niet veel gezegd maar was daar min of meer voor het opendraaien der oliepotjes. Je moet ergens beginnen natuurlijk op de carrière ladder. Dat miepke klepte heel veel. Het kwam er in het kort op neer dat je nu bij haar een beginnersset kon kopen (stikduur), dan kreeg je een abonnement voor een jaar, en een gratis flesje en updates op je mail en je zat er voor de rest van je leven aan vast. Niet gedaan dus. Even opamazon.comgekeken en daar hadden een vergelijkbaar doosje voor een 5e van de prijs. Zonder abonnement en gratis verzending omdat ik Prime Member (Rode Loper Lid) ben :-).

Het was heel gezellig hoor verder. We kregen een glaasje juice en een heel klein flesje gratis olie dat goed is voor je huid. Dat komt goed uit want ik zit onder de kattenkrassen. Al m’n bruin gaat eraf, dat flesje is niet toereikend. Dit terzijde.

We hebben een nieuw meisje aan de Yoga front desk: Zoe, die was ook bij de workshop samen met een vriendin. Allebei 19. Van die giebelgeitjes maar dan op z’n Californisch. Het was te obvious / opzichtig om het te doen maar ik wou ze eigenlijk opnemen. Ik kwam niet meer bij. Beiden zijn ruimInto Yoga, dragen van die jaren 60/70 gewaden (hippie zeg maar). Zoe batikt zelf haar kleren (Tie Dying heet dat hier). En toen ik zei dat ik het vroeger ook gedaan heb, tot mijn moeder het verbood omdat ik aan de lakens begon… Was ik Ongelooflijk Super Awesome. Lachen! Ze gingen bij elk olie uitlegverhaal helemaal uit hun bol. Ze hebben nog geen cent te makken dus zij konden die beginnerskit helemaal al niet aanschaffen. Zoe krijgt van mij een flesje lavendel binnenkort, kan ze haar verzameling langzaam beginnen. Bij SPROUT (Organische Albert Heijn) verkopen ze het ook zag ik vanmorgen.

Zaterdag 27 augustus;

We gaan dit weekend naar San Diego. Naar de Dunns. Al lang niet gezien en de boys willen zo graag Rocky ontmoeten. Aangezien die groeit als kool (de boys trouwens ook), gaan we nu maar voordat het een volwassen katertje is geworden. De rotzooi staat in de gang om mee te nemen: Kattenrugzak, speeltjes, eten, zijn eigen WC. We gaan met de Camper, want de broer van Scott woont even bij hun in, die zit in de guest room, en dan hoeft hij niet in de garage te slapen. En Rocky is wel netjes qua kattenbak en zo maar klimt overal op en achter en Kristin haar guest room staat helemaal vol met fotolijstjes en snuisterijdingetje. Zie je het gebeuren? Kan ie (Rocky) meteen weer oefenen in de Camper voor de grote trip die aanstaande is half September.

Tentje mee, dan kan hij ook gezellig in de tuin met Dylan en Wyatt. Ik zal een foto maken met 3 Cool Cats erop!

Het is een foto geworden met meer Cool Cats erop want er waren ook nog 2 vriendjes en een visitehondje. Allen accedeerden prima met onze Rocky. Die aan het einde van de rit volledig uitgeput was. Op de terugweg van San Diego naar Rancho lag ie zeer oncomfortabel (hij was te moe om te gaan verliggen) in zijn kenneltje met zijn neus door een gaatje helemaal afgebrand te wezen. Hij kreeg aan het zwembad bij de Dunns toen hij nietsvermoedend in zijn tentje beetje rond zat te kijken ook nog een plens water binnen toen alle jongetjes tegelijk een bommetje deden. Vond hij wat minder maar hij heeft er volgens ons geen trauma van overgehouden. Zaterdagavond ruim gebarbecued, zondagmorgen een even ruim ontbijt. Dat was weer een goed weekend!

Woensdag 31 augustus

Vandaag werd de yogales gegeven door Olivia Hernandez. Heel bijzonder. Want Olivia is volledig doof. Zij heeft NF2, een ziekte waardoor je lichaam willekeurig op elke plek zowel goed- als kwaadaardige tumoren aanmaakt. Bij een operatie een aantal jaren geleden waarbij een tumor uit haar hoofd verwijderd is, is ze volledig doof geworden en is ook haar evenwicht aangetast. 3 jaar geleden ontmoette ik haar voor het eerst. Zij is een jaar geleden met de Teacher Training begonnen. En gisteren was het dus haar eerste officiële les. Door de yoga is ook haar evenwicht weer terug. Ga d’r maar aanstaan mensen! Applaus! Net als voor die gozer op dat paddleboard.

Na de yogales van gisteren hadden we met 5 meiden afgesproken om de nieuwe geopendeSalt Oasis Facility…. Escape to Wellnessuit te gaan proberen. Je krijgt bij je eerste bezoek 20% korting en met een groep van 5 en een meegenomen Groupon ging er nog wat af.

Een ruimte met lava en zoutblokken als muren en een dik tapijt van zoutkorrels op de grond, new age muziek.. Daar ga je in met z’n allen (gewoon in yogakleding). Dan relax je daar een uur inofstrandstoelenofliggend op het zout in de grond en dat schijnt heel goed voor je te zijn qua ioniserende werking en zo.

Ik heb op de grond gelegen, en het was heel lekker, dat uur was zo voorbij. Heel relaxend inderdaad en je marineert ook lekker, blijf je langer goed. Ik denk wel dat het bij die ene keer blijft, want de originele prijs van 30 dollar per uur vind ik wel een beetje gortig.

Tot slot wil ik graag de notulen met jullie delen van de laatste Sheriff Community meeting die hier in Rancho gehouden is. Deze notulen krijg ik altijd via de Rancho Cucamonga News Site op Facebook. Ik ben eens naar zo’n meeting geweest, of eigenlijk meer een training, voor als je in een zgn. Active Shooter Situatie terecht komt. (RUN…HIDE…FIGHT). Was interessant. Net als met crisis training, als je weet wat je moet doen raak je wellicht niet in paniek en heb je meer kans. Dit is dus een stukje uit een algemene meeting. De volgende Community Meeting is op 7 september en dan is er ook een Meet & Greet met het K-9 (honden) team van Rancho. Waaronder Smokey de Narcotica hond. Ga ik maar eens naartoe. Kan nog net voordat we op 10 september op vakantie gaan. Misschien steek ik nog wat tips op voor Rocky’s training.

Dit weekend lang weekend: Labor Day. Einde Zomer! (Alleen in naam hier hoor). Kids naar school, wij gaan over een week met vakantie. Piet moest deze week naar Reno, vloog via San Francisco, maar door mist vertraging vertrek uit LA, connectie naar Reno gemist, toen is hij maar gaan rijden. Erg klantvriendelijk! Dus we doen dit weekend maar effe lekker niks. Campertje wassen of zo, en wellicht een lekkere wandeling, want het schijnt lekker koel te worden dit weekend.

—————-

Ter lezing, lering ende vermaak….

AUGUST 31, 2016 COMMUNITY MEETING WITH CAPT. BOLDT

As always, my disclaimer: I am not an employee of the Rancho Seriff Department. I am a volunteer citizen who has taken it upon myself to take notes of these meetings and report here for those who are unable to attend due to health, transportation, or schedule conflicts. Any inaccuracies in these notes are solely my responsibility. I agree with Capt. Boldt that “KNOWLEDGE IS POWER” when it comes to keeping our neighborhoods and families safe. If you have questions or concerns regarding the content herein, then please contact RCPD or attend these meeting in person. I cannot begin to include all information in these brief notes.

It was a packed house attendance again with over 100 citizens- present and a welcome to at least 20 new first-time attendees.

After introduction of deputies and staff present, Captain offered to the audience that if anyone has a particular concern they wish to present privately to any deputy or staff, they may step into the hall and have a discussion.

TOPICS DISCUSSED

Introduction of Sheriff Service Specialist & what their duties are

Discussion of Prop 64, the Recreational Marijuana Initiative

Gang Activity in Rancho & How It Affects Residents

Surviving Active Shooter Training for the Community

Crime Stats

Upcoming Events

SHERIFF SERVICE SPECIALISTS (SSS) & THEIR DUTIES

Sheriff Service Specialists are official law enforcement who support what the Deputies do. SSS Evan Randall spoke to us and we learned a bit about what their duties are. He is a professional staff member, but not a peace officer. The SSS’s can go into the field and relieve Deputies of many duties allowing deputies’ time to best be spent in enforcing the law. The specialists are trained in crime scene processing, evidence collecting, report writing, investigating non-injury collisions,parking enforcement, latent fingerprinting & photography. These specialists elevate level of service to the community at a lesser cost. SSS Randall is assigned specifically to weapons maintenance as well. These SSS wear a green uniform, unlike the brown Deputies wear.

FOLLOW-UP DISCUSSION OF PROP 64 RECREATIONAL MARIJUANA

Question from last month was the cost of DUI testing alcohol vs. testing for marijuana. Test for marijuana is approximately $140 + cost of contracted phlebotomist, cost for testing breath test for alcohol approximately 50 cents.

Question last month was age range statistics finding among MJ intoxicated drivers. Statistics are a bit scattered, but it is between 18 and 30 years old is the greatest number of drivers arrested for DUI MJ.

Captain directed our attention to a 5 page hand-out that is published on Ballotpedia. Please read, research and become an informed voter.

“California Proposition 64, the California Marijuana Initiative, will be on the November 8, 2016 ballot in California as an initiated state statute……..A ‘yes’ vote is a vote in favor of legalizing marijuana and hemp under state law and enacting certain sales and cultivation taxes……A ‘no’ vote is a vote against legalizing marijuana and hemp under state law and enacting certain sales and cultivation taxes.”

If passed, individuals will be allowed to grow 6 plants within a locked/secured area in the home; however, if a resident claims to be a provider for users for medicinal use, 12 plants per medical user are allowed. Captain suggested that for citizens who are not aware of the pungent odor of marijuana plants, she will bring a plant (under guard!) to City Council’s next meeting when she speaks to council members so everyone is aware that the odiferous smell from these plants that can permeate into your home. This is another consideration of how each citizen may be affected by passage of this measure.

At the upcoming City Council Meeting on Wednesday, Sept. 7, 2016, Captain Boldt will be addressing the City Council with statistics she has gathered from other communities who have legalized marijuana and the impact it has had on those communities and how it will affect this community and law enforcement efforts should Prop 64 pass. City Council will be charged with making the decision to allow marijuana dispensaries in this city. Captain is asking citizens to attend this meeting. Other city officials will also address how it will impact financially, land use impacts & then council will discuss whether they are prepared to take a position. The purpose of this presentation is to inform and how it will affect every citizen of this City. Captain is asking each person to be an informed voter and to look at how it will impact quality of life and public safety.

Prop 64 affords municipalities to ban and/or allow certain marijuana functions: dispensaries, commercial cultivation, transportation on roads etc. “Our council is going to have to hear what we have to say and make some decisions in advance of the prop passing.” The polling of Prop 64 is it is likely to pass. The campaign cash in favor of passage is over $11 million. Opposition has only $185,000….as reported by citizen in audience who googled in real time.

At this time, there will be no permits issued to regulate. Regulation will be a result of complaint based calls. This is in the ordinance the COUNTY has passed. Each CITY within the county will then decide what will be allowed in their own municipality. However, this proposition does NOT allow a city to ban cultivation for personal use.

Example: An individual can grow six plants in his home. However, if the grower is a medicinal user’s care provider, he can grow additional plants for that person also up to 24 plants in the home.

Another point to consider regarding legalizing marijuana is edibles infused with THC oil and are packaged as candy bars that look like commercially prepared store bought confections. Be aware the potency of THC oil today that is used in these edibles is much stronger than in years past. Refiners have continued to perfect the process to obtain higher concentration. Other products infused with THC oil are body lotion, soda pop, and tampons….all very professionally packaged, eye catching to young children.

GANGS IN RANCHO & OUTSIDE GANGS

Deputy Sherman Garrett, a member of the Multiple Enforcement Team (MET) spoke to us about gang burglary behavior and who is coming to Rancho and why.

Rancho does have local gangs. Cucamonga Kings and Dogpatch. There are gangs infiltrating the neighborhoods of Rancho because residents of Rancho are perceived to have nicer things to steal and residents may be naïve when it comes taking precautions to prevent theft.

What is often the M.O. in Rancho is the bad guys drive a nice SUV they have rented so they blend in with the neighborhood and don’t arouse suspicion. Deputy Garrett reiterates what we continue to hear about HARDEN THE TARGET. Install cameras, alarm systems, be vigilant, report what doesn’t look right in your neighborhood. Bad guys are breaking into homes during the day when they suspect citizens are at work and not home. They knock at the door and if no one responds, they attempt a break-in. Burglars are looking for quick cash items…jewelry, valuables, etc. Punishment for break-ins to an occupied home (resident is there) is much greater than if no one is home. Keep in mind that now all gang members who must appear in court are now coming to the courthouse in Rancho. This court house serves all the West end of San Bernardino County. Gang members from all over the area are coming to our City for court appearance.

The major east/west corridors we have in Rancho allow for quick access/get-away. Smashing window or glass sliding doors is main point of entry after knocking. If they knock and dog inside barks & runs around, tells burglar that you do not have motion sensor on inside alarm….consider installing sensor for pets.

SURVIVING ACTIVE SHOOTER TRAINING FOR THE COMMUNITY

Deputies David Rayenhearts & Rocky Johnson who are presenters of the Active Shooter Training for the community spoke to us about these sessions. Attendance has been slightly waning and Captain and the Deputies are anxious to assure all citizens have this training. Keep in mind that the quickest response of First Care providers may be 10-15 minutes. These sessions teach how to administer necessary first aid and what steps to take to avoid altercation completely if possible. RUN HIDE FIGHT! This teaches you to have a plan. IF YOU DON’T HAVE A PLAN….YOU DON’T HAVE A CHOICE! These sessions are funded by a special grant, not general funds. NEXT SESSION IS SEPTEMBER 23 at the Cultural Center at Victoria Garden.

CRIME STATS

Hand outs available with graphs showing Crime Report Totals for Part I and Part II Crimes. Months of June & July Part I crimes down from a year ago. Part II crimes down every month compared to 2015, calls for Service, Deputy Reports & Arrests were up. Traffic collisions continue to show increase, however, DUI & Drunk in Public is down.

AUDIENCE COMMENTS

CALL BEFORE YOU POST…If you have an issue that needs addressed by RCPD call dispatch or the station and THEN post on Facebook. There is no full-time staff person who monitors Rancho Facebook postings. If you have an issue you wish to be addressed that is NOT an emergency send an email to ……saferc@sbcsd.org…..those emails are checked periodically and forwarded to the correct resource.

Audience member gave a “shout out” acknowledging the annual “National Night Out” held a few weeks ago at Victoria Gardens. Was a great opportunity for community to come together with crime prevention team.

Request from audience for future agenda was to please address traffic problems at local schools and what the new football stadiums traffic flow has been. Sgt. Phil Dupper will be at next meeting.

Captain asked for future agenda topics. Request to bring K-9’s Deja & Dasha to another monthly meeting for a Meet & Greet. K-9’s save many man hours in searches. Smokey is the narcotics dog.

UPCOMING EVENTS

Next CAC meeting is scheduled for the last Wednesday of September which is September 28.

City Communications Director Francine Palmer announced at the next meeting on September 28, City Attorney Markham will address Measure Q on the ballot in November. This is the measure that will change City Council elections. Council members will be elected by district boundaries within the City, changing from at-large. This is a subject that is in litigation now and City Attorney Markham is the best person to answer our questions. Please arrive early for this special meeting from 5:15 to 5:45 on Sept. 28.

Reminder City Council meeting scheduled for Wednesday September 7 is when Captain Boldt is asking for your attendance at this meeting as she is a speaker presenting to council members her findings of how legalizing recreational marijuana will impact the safety of our City. Please attend the meeting that begins at 7:00 PM in Council Chambers.

SECOND ANNUAL RCPD OPEN HOUSE NOVEMBER 5TH IN THE PARKING LOT ADJACENT TO POLICE STATION. This is a family event and very “kid friendly”. There will be many deputies there to answer questions, show the motorcycles with photo op, tours of the station and various talks geared to safety issues, especially for teens. K-9’s will be there for a meet & greet.

OPEN HOUSE

Dinsdag 28 Juni, 2016

Soms lopen dagen toch een beetje anders dan in de planning zat. Vanmorgen was het een soort van koel en bewolkt. Ik had al twee weken niet gefietst omdat ik mijn teen gebroken heb (is een 3-ponds pak bevroren gehakt op gevallen toen ik het uit het vriesvak haalde). Was vroeg wakker vanmorgen dus ik dacht, weet je wat? Ik ga een smoothie halen en dan ga ik een eind fietsen, want met naar de badkamer lopen deed mijn teen niet zo’n pijn meer als de afgelopen weken.

Allee, ik een smoothie gehaald bij Robeks en dan de PET (Pacific Electric Trail) op. 18 km. de ene kant op en dan weer terug. Vertrek huis 7.15 am. Ik dacht; dan kan ik daarna ff douchen en dan nog de yoga van 10.30 van Bryan halen. (Bryan is een nieuwe yoga leraar in onze studio en wij zijn er wel een soort van zeker van dat hij, voordat de les begint, even een jointje rookt op de parking. Dit ter zijde) Ik stap op de fiets en ga mijn parcours op. Zo ongeveer op 2/3 van de rit staat er een man met een hond naar beneden te kijken. Hij zegt: er zit daar een kitten, maar hij rent telkens weg. Ik zag hem zelf ook lopen tussen de bosjes. Ben verder gefietst en dacht; ik zal straks wel even op het gemakje gaan kijken als er geen hond in de buurt is. Op de terugweg zat het beestje er nog steeds. Als je te dicht bij dreigde te komen ging hij van de ene naar de andere kant van het fietspad. Kreeg hem niet te pakken. Het was nog niet zo druk, maar ik was wel een kilometertje geleden 2 dames voorbijgefietst die allebei een soort Pitbull achtige hond aan de lijn hadden. Daar heb ik even op gewacht en vraag of ze misschien om willen keren zodat het katje niet schrok cq het aan de stok krijgt met 2 pitbulls. Ze woonden ietsje verderop dus omkeren ging niet. Maar de ene met de grootste hond ging langs het hek aan de andere kant verder en de andere mevrouw tilde haar hond op en ging voorzichtig voorbij.

Hernieuwde poging: Ik op de bibs op het fietspad met een flesje water om het beestje te lokken. Hij kwam wel steeds dichterbij, maar zodra ik bewoog was ie pleiten. Kwamen twee mensen langs: Zoek je dat katje, zeiden ze. Yep. Wij hebben hem ook gezien, maar kregen hem niet te pakken en wij zijn uit New Jersey op bezoek, dus kunnen er niets mee. Ik: Ik neem hem mee naar huis, als ik hem maar te pakken krijg. Dus wij met z’n drieën. En ja hoor! Uiteindelijk kregen we hem in samenwerking te pakken. Ik heb het in mijn kleine tasje gestopt waar ik mijn sleutels en Iphone in heb. Mijn fietshanddoekje onderop in het fietsmandje, tasje erin. Ik heb ook een zeiltje met stiek dat je om bovenkant mandje kunt doen (Er zijn hier veel van die drempels en met zo’n stiekzeiltje erover hupsen je spullen er niet uit) Kijk dat kwam van pas! Kat in het Bakkie! 15 km. terug naar huis met een heel hard miauwend katje.

Thuiskomende heb ik Robert van Maintenance verzocht voor mij de gate open te doen daar mijn sleutel in mijn mandje zat en ik durfde dat zeiltje er niet af te halen. Daarna het katje uit het mandje gepakt en Robert ook de voordeur open laten doen. Phew; veilig binnen. Denk je!!

Ander provisorisch mandje ingericht met een dekentje en ik zet hem daarin, in de badkamer (die van Piet), beetje water in een bakje, deur dicht. Naar Ralphs, kattenvoer halen. Kattenvoer gehaald (3 soorten), 1 kuipje opengemaakt en dat neer gezet. Voorzichtig de deur opengedaan maar het dingetje schrok zo dat ie ineens, ploeps, door een gaatje in de plint verdween. Shit! Nou denk ik. Ik zet dat eten neer. Hij kan erin, dan kan ie er ook weer uit. Ik laat hem maar even betijen. Inmiddels was het 10:04 am.

Dus toch nog maar ff naar de yoga. Vol verwachting klopt ons hart bij thuiskomst. Helaas…

Ik had Piet ge-appt dat ik een kat in zijn badkamer had gezet (je weet maar nooit of er iemand toevallig ineens onverwacht thuiskomt). Die belde mij en was toevallig op de Milliken Vestiging om de hoek. (Heb ik dat al verteld dat een van de nieuwe vestigingen hier gewoon letterlijk om de hoek zit - hij zou kunnen fietsen :-). Piet kwam dus even alles in ogenschouw nemen. Hij denkt dat het katje er niet meer uit kan. Ik naar Maintenance. De zaak besproken en Lenny (hoofd maintenance) komt samen met Robert om de plint eruit te slopen, wij hebben nl. geen gereedschap hier. Op de zaak in Fontana wel, maar das een eindje weg en thuis op de Vliet maar zat, maar das nog verder weg). Volgende probleem; die plint zit echt muurvast. Aardbevingproof. Vastgelijmd met Gorilla Glue. Gaat niet los! Nou moet ik om 2 uur bij de tandarts zijn, dus ik zeg. Weet je wat, ik blijf hier zitten tot ik weg moet, misschien komt ie eruit. Zo niet, dan laat ik het eten staan, ga naar de tandarts en zien we wel weer verder als ik terugkom.

3:16 pm. Schone tanden - Geen kitty… dus op naar Plan B. Maintenance komt met een krik, halen de spiegel van de muur en proberen het kastje in kwestie op te krikken, unheimisch gekraak in midden kastje. Gauw stoppen voor het hele ding instort op het arme beestje. Andere aanpak; Zijkant die tegen de muur staat eraf halen. Dat lukt. Maar katje zit natuurlijk op een plek waar je er net niet bij kunt met je hand. Dus we laten het zo en kijken of ie er vanzelf uitkomt. Het is nu 4:10 pm. Wordt Vervolgd….

Lenny stelt eigenlijk al voor om de Fire Brigade erbij te halen en Animal Control. Seriously!! Ik weet dat te voorkomen. Lenny is een hele goeie vent, zorgt goed voor de tent, maar is af en toe een beetje dwangmatig neurotisch bezig. Qua manier van doen lijkt hij een beetje op Basil van Fawlty Towers. Hij belde op z’n walkie-talkie met zijn hulptroepen, en zei letterlijk. We have a SITUATION here. Ik waande me bij Wolf Blitzer in the Situation Room. (CNN Show). Ik stikte bijna. Gauw weggelopen want het hart zit op de goede plek bij Lenny. (Heeft zelf een hondje genaamd Emma). Ik zal een appeltaart voor ze bakken volgende week,

Nou ik toch aan het tikken ben met zicht op de gesloopte badkamer, kan ik net zo goed verdergaan. Of dit alles toeval is? Ons Daisy is de dag na mijn verjaardag in Steenbergen ingeslapen. Heel droevig. Maar… ze heeft het beste leven gehad dat een kat zich kan wensen en wij hebben er goed aan gedaan haar op haar domein te laten en! de mensen die de afgelopen tijd voor haar zorgden hebben waarschijnlijk zo maar een jaar aan haar leventje toe kunnen voegen door alle buitengewone liefde en zorg! 18 mensenjaren is 96 kattenjaren, dat is toch heel aardig. Ze was niet ziek, had geen pijn, maar was helemaal op. Ze ligt nu tussen de rozenstruiken en het kattenkruid. Ik vond het wel heel erg dat ik haar niet meer heb gezien sinds vorig jaar - buiten een paar keer op facetime, maar dat communiceert toch niet helemaal lekker qua kat -.Kom je precies 2 maanden later deze kat tegen…

En we hebben we hier in Del Mar muizen. Een paar, niet veel. Zeer Californische Fitte jongens die muizen; want ze eten van de appeltjes, de perziken, komkommer, en de Kale. Piet heeft muizenvallen geplaatst maar, we hebben er nog niet één muis gevangen. Wel! 1 valletje gewoon helemaal weg vanaf zondagmorgen. Piet ging checken, komt terug de slaapkamer in en zegt: Zit jij mij te stangen? Hoezo? Nou er is 1 muizenval weg! Echt niet dus he! We hebben alles afgezocht. Nergens! en zo groot is het hier niet. Dus wie weet is een kat wel handig.

Nou in afwachting van de verdere ontwikkelingen zal ik jullie maar even bijschrijven over andere vermeldenswaardige zaken

Vorige week woensdag zei een vriendin tegen me: Ben je al bij die nieuwe Salad Bar geweest bij jou om de hoek? Nee dus. Chop Shop heet tie. Inderdaad vlak om de hoek en naast de Macdonalds, dus beduidend betere keuze. Fiets ik laatst weg bij de yoga en dacht ik zo al trappende wat ik zou gaan maken voor de lunch en wat ik nog in de koelkast had. Hmmm, niet zoveel. Ik ga maar ergens om. !!! aha die nieuwe salad bar. ik kom daar aanrijden. parkeer de bike aan een paaltje, loop naar binnen… Jeu Joh, allemaal vrouwen in galakleding, mannen in tux en pak. Gewoon tussen de middag op een woensdag. Ballonnen. Ik in yoga outfit. Maar goed ik sta daar nu eenmaal en vraag. Kan ik hier een salade kopen eraan toevoegende: I am seriously underdressed :-) Dat kon. Het was die dag de officiële opening. Ik kreeg een glas champagne tijdens het wachten op mn salade. Ik was 300 meter van huis op de fiets, dus okay, niks aan de hand. Salade ook okay, maar wel beetje duur. Wel weer lachen natuurlijk.

Het is hier al weer een paar weken snoeiheet. 2 weekenden geleden was het in Rancho zelfs 113F. Das ruim boven de 40. Overal weer brand natuurlijk. Een vriendin van een kennis van ons moest hun huis uit. Het staat nog. Tot voor 2 weken hadden we hier eigenlijk helemaal niet zo goed weer (voor Californische begrippen natuurlijk, ik leef echt met jullie mee hoor). Hele periode gehad dat de dagen heel grauw begonnen en ook een aantal keer regen. Het kreeg de naam JUNE GLOOM.

Mijn Californische vrienden hadden er na een paar weken ook schoon genoeg van. Met van die Nederlandse uitspraken zoals: Wat is dit voor weer! En; Ik weet ECHT, ECHT niet meer wat ik aan moet trekken. OMG! Ik heb ze op het hart gedrukt nooit! naar Nederland te verhuizen :-)

Gezellig wat NL visite gehad in de afgelopen maanden. In mei kwam Jeannette over.Leuke tijd gehad. Zoveel mogelijk van de nabije omgeving laten zien, veel bijgekletst. Wat hebben we zoal gedaan:

Gezwommen, geyogaad, High Tea in Big Bear, winkelen, naar Chinees Theater geweest Shen Yun. Hier wilden wij al 3 jaar naartoe, maar elk jaar als het hier speelde waren wij er niet. Tadaaa nu wel. Kaarten aangeschaft vantevoren. Tja; wat zal ik ervan zeggen: Ga d’r niet naartoe. Het is een aaneenschakeling van Chinese dansen op ongeveer telkens dezelfde zeer weeïge muziek (Ze hadden wel elke keer andere jurkjes aan), aaneengepraat door een Chinese dame en heer in afwisselend Engels en Chinees (SAAAAAAAI!) Maar telkens als je indutte (Piet), gooiden ze er een Chinese opera heer of dame tegenaan. Nou die beukten erin! Dat wat ze in het Chinees zongen, werd op een scherm in het Engels weergegeven. Als je een beetje depressief bent aangelegd, gaan die teksten niet helpen zeg maar. Maar goed. Het was niet anders en we hebben wel gelachen, want op een gegeven moment moet je het loslaten en ga je de humor er van inzien. Dat aankondigingskoppel trouwens; gooide er te pas en te onpas nog het een en ander aan politieke tekst tegen de Chinese regering tussendoor. Opmerkelijk!

Daarna een forse borrel gedronken en naar een “nieuw” restaurant in LA, genaamd Clifton’s. Ik zeg “nieuw” omdat het vroeger al bestond (vijftiger jaren), het er een tijd er niet meer was en nu weer heropgericht is. Werd volop geprezen n het programma Eye on LA, dus ik dacht; laat ons dat eens opzoeken. Dat viel niet tegen! Soort van All American Diner, 3 verdiepingen met overal hoekjes en nisjes gevuld met curiosa, opgezette beren, elanden enz, enz. en er liep ook weer het een en ander rond aan bijzonder volk (waaronder wijzelf :-)

Nou die 10 dagen gingen als een trein. Ik heb nog getracht wat extra zon in haar koffer te pakken, maar dat is niet helemaal gelukt vrees ik. Zat al te vol met spullen voor de (klein)kids.

Daarna gaan wij naar Washington DC. Staat al heel lang op mijn lijstje en aangezien je niet weet waar het leven naartoe gaat, moet je het nu maar doen. Toch? Lukt het nog een keer, dan is dat weer meegenomen. Piet moest daarna naar New Jersey, ging vanuit Washington met de auto verder. Dus heen samen en ik daarna alleen terug naar LA.

Washington DC:

Prachtige open stad, met heel veel groen, brede trottoirs, schoon. Heel andere sfeer weer dan LA, NY, San Francisco, enz. We kwamen op vrijdagavond 7 mei aan. Auto oppikken en naar een hotel vlakbij Reagan Airport. Dat ligt vrij centraal, niet helemaal in het centrum, maar vlakbij een trein met metro aansluiting. Dan spendeer je toch al gauw een hoop minder aan hotelkosten, dan maar even een kwartiertje extra reizen. We hadden twee en een halve dag, dus ik had vantevoren al een plan gemaakt om zoveel mogelijk goed te kunnen zien en doen.

Vrijdagavond, bij aankomst, regende het pijpenstelen, maar zaterdagmorgen scheen er een flauw zonnetje, niet superwarm, maar droog en prima Washington Wandelweer. Op zaterdag moesten we om 11 uur bij het Capitool zijn alwaar we - op speciale uitnodiging van mijn Congresman Pete Aguilar - een rondleiding zouden krijgen. Deze en die voor het Witte huis moet je 2 maanden vantevoren aanvragen bij de congrespersoon van je State en die (zijn desbetreffende staf-persoon), gaat dan voor je aan de slag om je een plekje te bezorgen. Backgroundcheck natuurlijk. Je kunt wel opgeven welke dagen je er bent, maar geen tijden. De door hen geregelde 11 uur kwam prima uit voor ons. En je kreeg een sticker voor op je jasje dat je daar rondliep op uitnodiging van Pete Aguilar - Congresman CA :-) Dat is toch wel grappig. (Hij is democraat hoor, don’t worry). Hartstikke interessant. Goede gids. Enorm; waar een historie je dan doorheen loopt.

Dan naar de National Mall. Wij verbazen ons erover dat al de monumenten zo dicht bij elkaar liggen. Binnen loopafstand van elkaar (redelijk forse loopafstand dat wel. We hebben tegenwoordig een FitBit, Zo’n horloge waarop je je stappen en andere fitness activiteiten per dag bij kan houden.Die dag hadden we de benodigde stappen ruim binnen voor een aantal dagen. Goal is 10.000 per dag).

Voor ’s-avonds een tour geboekt met een bus; Washington by Night. Moet je ook gedaan hebben. Imponerend. Wat wel “jammer” was is dat we een hele leuke gids hadden die ons als extra attentie elke keer uit de bus liet zodat we de monumenten ook van dichtbij konden bekijken, dat hadden wij dus al die middag, 100.000 miljoen stappen eerder, al gedaan. Ik wilde alleen nog maar zitten… Maar goed hij bedoelde het okay, dus Hop On, Hop Off maar weer, zo’n 30 keer.

Zondag 8 mei: Heb ik een fietstour door Washington geboekt. Dat stond in het bijgevoegde sheetje met leuke dingen om te doen, wat bij de uitnodiging van de tour zat (Die congresman is een okay figuur :-) En voor zondag gaven ze mooi weer af, dus geboekt voor 1 uur ’s middags.

’s-morgens eerst naar Arlington Cemetary.

—Arlington National Cemetery is één van de 139 nationale begraafplaatsen van de Verenigde Staten. Hoewel het een militaire begraafplaats is, liggen er naast militairen ook bekende Amerikanen als presidenten, astronauten, politici en verdienstelijke burgers, waaronder 367 ontvangers van de Medal of Honor. Het ligt op een groene heuvel boven de rivier Potomac in Arlington County, Virginia, met zicht op Washington D.C. —

Ongelooflijk indrukwekkend! Je wordt er stil van. Rijen en rijen en rijen met witte kruisen, en er komen er maar bij… Het geheugen van Amerika…

De wisseling van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat kunnen meemaken. Stoere jongens.

—Dagelijks vindt op de Militaire begraafplaats Arlington de wisseling van de wacht plaats. De locatie is minimaal elk uur bij de Onbekende Soldaat. Indrukwekkend door de ligging en de wijze van bewegen. Nadat de officier het publiek om respect en rust heeft gevraagd, controleert hij op bijzondere wijze het wapen en uniform van de volgende wacht.—

De wacht loopt elk uur, 24 uur per dag/nacht, 365 dagen jaar, in weer en wind precies 21 passen, draait; 21 passen terug, en wordt dus elk uur gewisseld.

Dan opschieten, want om 1 uur is de fietstour en het is nog een eindje met de metro de andere kant op. We hebben geeneens tijd meer om te lunchen tussendoor. Maar ik had die bui al een beetje zien hangen dus ik had een appeltje meegenomen van het ontbijtbuffet en ik heb altijd maaltijdrepen bij me Just In Case Off.

De fietstour was een hit. Onze gids is een student die dit doet als bijbaantje. En Washington is een heerlijke fietsstad. Veel mooi aangelegde fietspaden en dan zie je boel toch weer van een andere kant. Prachtig weer ook die middag! Een aanrader. Tussendoor kregen we toch nog even de gelegenheid om een broodje te scoren en aan het eind van de trip een ijsje, dus wij hebben niet geleden. Na het fietsen (uurtje of 4 met veel stops), zijn we lekker gaan eten in een restaurantje vlakbij de fietstour-opstapplaats. Daarna met de metro terug naar het hotel. Goed geslapen!

Volgende dag, maandag, hadden we de morgen nog, voordat ik op het vliegtuig moest stappen naar LA. Dus die morgen hadden we ingeruimd om even kort kennis te maken met een stukje Smithsonian Museum. Het kieperde van de regen, dus ook dat was weer slim bekeken.

Het Smithsonian is enorm groot met wel 20 “afdelingen”, dus je kan maar een fractie doen op zo’n morgen. Gaan we nog wel eens naar terug. Wij hebben de afdeling gepakt met allemaal opgezette dino’s en mammoeten en zo, waar ze ook een Night at the Museum hebben opgenomen, net of je er al eens geweest bent. En de afdeling waar de Hope Diamond tentoongesteld wordt. Maar die zat achter een dichte deur. Stellen ze alleen in de weekenden ten toon. Jammer, want daar heb ik in de 1e klas HAVO een Engelse spreekbeurt over gehouden. Dus ik weet er veel van. Ik kan hem zo nog geven, die spreekbeurt. Superjammer dat ik de steen niet live kon zien. We gaan nog eens.

Ook nog even meegekeken naar een hele interessante verhandeling over een Tarantula (met levend voorbeeld!). De gids legde aan allemaal ademloze kindertjes uit hoe zo’n Tarantula zich gedraagt, waar je op moet letten, bijvoorbeeld zijn lichaamstaal als hij aan wil gaan vallen (kleine voorpootjes gaan dan de lucht in, dan weet je het ook), en als klap op de vuurpijl kreeg hij (de Tarantula) een levende krekel om te verorberen. Daartoe werd hij op de grond gezet in een soort boxje met die krekel erbij. Groot hoor zo’n spin. Eerst wilde hij de krekel niet, de gids gaf hem 3 kansen. Dus ik was al aan duimen voor die krekel. Helaas ging het krekeltje bij kans nr. 3 voor gaas. Die man kon het hartstikke leuk uitleggen op een manier dat die kids er echt bij betrokken werden en geen angst hadden / kregen. Ik stond er een heeeeeeel eind vanaf.

Over enge beestjes gesproken: De Zoo in NY heeft een leuke gimmick. Ze hebben daar van die hele grote Cockroaches / Kakkerlakken en voor 10 Dollar mag je er eentje naar je Ex vernoemen. Het is een enorme hit! Kakkerlakken kweken als gekken, dus ze kunnen vooruit. Er schijnen ook al een heleboel Donald’s rond te lopen :-)))

Tegen de lunch zet Piet mij af op Washington Airport, hij gaat door naar New Jersey. En ik was ’s avonds weer thuis in Rancho.

Na Washington kregen we nog een weekje bezoek van Vriendin Aletta met haar dochter Jolie. Eigenlijk zouden ze naar NY gaan en ze vroegen of ik ze daar kon ontmoetten. Leuk! Maar ik had/heb geen vliegpunten meer, dus dat zat er even niet in. Dus ik stelde voor: Kom naar hier. Zo gezegd, zo gedaan. Ze zijn hier een week geweest en tussendoor nog 2 dagen naar LA, want Jolie moest natuurlijk sjiek shoppen. Samen zijn we naar de Musical 42nd Street geweest in Hollywood, Shoppen, naar de Prom van de dochter van een collega van Piet. Piet was daar officiële hoffotograaf! Prachtige reportage. Prachtige dochter ook. (Zowel Amanda van Joe en Jenny als Jolie Fleur van Aletta en Hendrik)…Naar de beach, naar het zwembad en toen was die week ook alweer voorbij.

Tegenwoordige tijd: 6.25 pm. Piet is thuis, hij zou eigenlijk gaan eten met collegae, maar die zijn er morgen ook nog dus hij komt kijken of hij nog wat kan doen. We hebben net Panda Express gehaald. Katje miauwt, dus is okay. Piet besluit om na het eten drastischere maatregelen te nemen en het kastje eruit te slopen…

Is ie nu aan het doen.

7:20 pm. Kastje is echt onbreekbaar, we geven poesie maar weer meer tijd en gaan er weer voor en voor zitten…Het badkamermeubel is wel een soort van goed naar de filistijnen zeg maar…

10:25 pm. Katje heeft kattenvoer van mijn vinger gegeten. Daarna weer naar achteren verdwenen. Piet heeft zijn spullen naar de andere badkamer verplaatst, weer maar eens, :-)

Morgen verder…

Om kwart over 3 nog even gaan kijken. Geen geluid. Om 6:45 am er weer bij gaan zitten. Hoera ik zag hem weer! Hij heeft wat gegeten en gedronken, maar verder dan pootjes en 1 oor uit het gaatje komen we niet. Piet komt om 7.45 weer naar huis met een boor/zaagmachine en zaagt nog een stuk van de onderste plank weg. Nou zijn er weer minder verstop-plekken. Alhoewel ik eigenlijk niet weet hoe ik het precies moet gaan doen als we hem eronderuit krijgen. Dit is niet echt een Kitty Proof Appartement. Zien we dan wel weer. Voorlopig was het gisteren 45 graden, dat had ie vast niet overleefd of hij was een coyotesnack geworden. Ik heb overigens op dat fietspad ook al 2x een flinke slang gezien. Geen idee wat voor type, maar vast niet vriendelijk voor hele kleine katjes.

Gelukkig hebben we hier geen alligators net als in Florida. Verschrikkelijk van dat jongetje bij Disneyworld! Wel weer haaien, maar ik ga niet te ver de oceaan in. Zeker niet na het zien van de film The Shallows…

De meningen hier in huis over toekomstig katopvangbeleid verschillen nogal. Piet is meer van de Kexit. Ik ben al namen aan het verzinnen.

De maintenance mannen die die boel gisteren gesloopt hebben heten Robert en Lee. Dus ik dacht al aan Robert E. Lee. Maar daar heb ik tegen besloten, want Robert E. Lee was een Confederate General, en dat ligt niet zo lekker meer hier. Bij mij ook niet. History is history, maar je moet niet blijven hangen. Ze zeggen hier ook wel “I’m white but not Nascar white”. Omdat Nascar (autorace) besloten heeft dat dat je daar niet meer met de Confederate vlag mag zwaaien. Dit mag ook al een tijd niet meer (ergens vorig jaar van kracht geworden) bij officiële instanties in de US. (Terecht). Dus Robert E. Lee gaat het niet worden.

Als ie zou blijven (’t katje), gaat de huur ook omhoog. Zelfde als in NL met de hondenbelasting; Als je een St. Bernhard hebt van 100 kg. hebt betaal je hetzelfde extra huurbedrag als voor een katje van 6 Inch.

Orlando twee en een halve week geleden, nu Istanbul, Parijs, Brussels, ga nog maar even door. Ik kan de wereld niet redden maar misschien wel een katje en onze eigen 10 M2 beter maken. En hij is ook wel heeeel erg schattig!

Dus; gisteravond: Katje heeft gegeten, z’n business gedaan (op een wegwerppoezenwc). En plotsklaps om 6 uur is het weer spoorloos verdwenen. Shit! Piet komt thuis, die is ook wel benieuwd natuurlijk. Heeft hem nog niet live kunnen zien. Maar zelfs geen miauw meer te horen…

Donderdag 30 juni

Nog steeds geen kat. Alles afgezocht, durf ook geen (af)was te draaien. Piet is al weg, en ik denk; Nou, ik zoek tot ik naar Victoria Gardens moet voor mijn 9 o’clock. En verdomd als het niet waar is, zie ik ineens een staartje uit de lektuurmand komen. Duurde toch nog even voordat ik het te pakken had. Maar toen ook maar niet meer losgelaten. In de speurtocht met daarbij appen naar verschillende belangstellenden, was ik ook mijn Iphone ergens kwijtgeraakt en die stond nog op stil. Heb ik inmiddels ook weer gevonden achter de TV.

Piet gemeld dat hij weer terecht was en die neemt straks even een reisbakje mee. Afspraak gemaakt bij het Terra Vista Animal Hospital voor een check-up en een vlooienband, want je ziet ze lopen. Naar de front office geweest om te melden dat katje weer gevonden is en dat de mannen de badkamer weer kunnen komen herbouwen. Morgen komt toevallig het exterminatorbedrijf on site. Die zouden bij mij in de garage nog wat extra muizenvallen komen zetten. (Muizen zijn groter dan katje, schat ik in).

Exterminator zal ook even preventief tapijt en bankstel spuiten tegen aanstormende hordes kattenvlooien.

We pakken um per dag. Morgen weer ééntje. We zien wel. Ik ga eens zwemmen, dat is er ruim bij ingeschoten. Katje ligt nu in bakkie te snurken in mijn badkamer met alle gaten en kieren gecheckt cq dichtgeplakt, behanddoekt.

Mogelijke namen opgeschreven en uitgetest met mensen en het onderwerp zelf. Weet ik toch nog niet of het een jongen of een meiske is! En NEE, ik heb nog geen besluit genomen, want het is zeer onhandig logistiek gezien.

Vrijdag 1 juli, 2016

Nou, het is een katertje, hij weegt 05.1 kg. Hij is in bad geweest bij de dierenarts, heeft vlooientherapie gehad. Ik ben naar het Terra Vista Animal Hospital gegaan, vlak naast de Ralph’s Supermarkt hier om de hoek. Krijg je korting als je in Del Mar woont. Kreeg gratis eten mee om het ventje wat op te vijzelen, want hij heeft bloedarmoede vanwege de vlooien.

En hij heet: SPANGLE (met als extra mogelijkheden Quarma en Yazz). Is een hele COOLE CAT!

HAPPY 4TH OF JULY ALLEMAAL, DAT HET ZONNIG MAG WORDEN!

MONSTER STORM

Toen ik met deze blog begon, een aantal weken geleden, kwam er ongelooflijk slecht weer aan aan de Oostkust, hadden wij een storm vlinders nog tegoed in Mexico en Een Monster Storm is hier er natuurlijk ook in de politiek aan de gang. Ik volg alle debatten want ik wil er wel over mee kunnen praten. Maar soms denk ik echt wel dat de wereld helemaal hartstikke gek is geworden. We kunnen altijd nog naar Canada natuurlijk. Want die hebben nou toch wel een hartstikke, sympathieke, slimme premier. Obama mag hem ook graag, dan krijgt zo’n man van mij meteen extra punten. Ben nu bezig om een trip naar Washington te regelen met een rondleiding door het Witte Huis erbij, daar kom je nog zomaar niet in (logisch natuurlijk). Je moet dat regelen via je Congres Person. Nou heb ik die toevallig op Facebook, dus we gaan eens kijken of dat gaat lukken.

———

Ik wil het eens even hebben over de Amerikaanse gewoonte van re-gifting (herschenken van cadeaus) en het gemak waarmee je gekochte zaken hier kunt retourneren.

Kerstmis is hier natuurlijk een enorm ding. Cadeaus vliegen de winkel uit, van kleine dingetjes tot diamanten. En mocht je dat wat je gekregen hebt het niet zo leuk vinden, dan zijn er diverse mogelijkheden: Als je een cadeautje voor iemand koopt; krijg je 2 bonnetjes. 1 met de prijs erop voor jezelf en eentje voor de ontvanger, zonder prijs, dan kan die ontvanger het makkelijk ruilen in de winkel van aankoop. Ik wist dit niet, tot ik ooit eens een kadootje kocht voor iemand, die mij naderhand opbelde waar dat ruilbonnetje was. Ik had beide bonnetjes bij me gehouden - dat doe je toch normaal ook??? - en niemand had me dit ooit verteld, dat je zo’n bonnetje kreeg en dat erbij moet stoppen. Zij wilde het ruilen omdat de maat niet goed was. Aaah, weer wat geleerd na bijna 2 jaar. Dat kun je dus doen. Je kunt het bij sommige bedrijven ook terugsturen en geld terugkrijgen (Ja van een cadeautje dus he!) Dus voor de duidelijkheid, je krijgt iets van iemand, jij stuurt het terug en jijzelf krijgt ook het geld… Bizar. Bij amazon.com hebben ze na de kerst een heel warehouse in gebruik speciaal voor teruggestuurde kerstkadoos.

En dan kun je het gekregene ook re-giften — doorgeven aan een ander, moet je natuurlijk wel goed opletten dat je het niet aan de gever terug”schenkt”. Kelly, van Kelly & Michael (ochtendshow op de TV), heeft dus een kadootje wat ze zelf geschonken had teruggekregen. Einde vriendschap, vertelde ze :-)

Ik heb al een paar keer iets geretourneerd hier en heb nog steeds de Nederlandse neiging om uitgebreid te gaan staan uitleggen over het hoe en waarom van de teruggave. Dat hoeft niet hier! Bespaar je de moeite. Bijvoorbeeld een box met alle Star Wars DVD’s. Die box was in de aanbieding bij warenhuis Target en goedkoper dan als je hem via On Demand zou aanschaffen.(binnenhalen via de TV, met je credit card, weet niet of dat er al is in NL in ieder geval niet op de Vlietdijk).Ook kan je zo’n box fysiek meenemen, want je weet maar nooit waar je volgende TV staat en On Demand aanschaffingen staan in je TV Cloud zeg maar. Goed; DVD 3 haperde en hield het voor gezien. Op naar nr 4, zelfde verhaal. Als ik dus ergens een bloedhekel aan heb! Meteen de hele zooi op On Demand aangeschaft, want we zaten er net in met een chipje en een drankje erbij op een regenachtige zondag, en dan wil je door natuurlijk.

Volgende dag ik naar de winkel met die Box. Die natuurlijk open was en duidelijk gebruikt; in dit geval bekeken. Dus ik al een heel verhaal klaar, en volkomen bereid om ze achter te laten zodat iemand de DVD’s kon bekijken en de hapering kon meemaken. En! de bankuitdraai mee van onze Credit card betaling voor de serie die we op zondag via het web hebben aangeschaft.

Niet! Nodig!. Ik kwam niet eens voorbij de eerste uitlegzin. Aanpakken en geld wordt direkt teruggestort. ONGELOOFLIJK! Dan loop ik helemaal een beetje soort van onwerkelijk de winkel uit. Maar wel makkelijk. Vorige week nieuwe kussentjes gekocht. Kleine kleurverandering op de bank. We stonden beetje te dubben welke kleur. Ach gewoon meenemen en als je na een dag gezien hebt welke de leukste is breng je de andere gewoon terug. (Als je de labeltjes er maar aan laat zitten).

Staan wij bij de Target (is echt een hele grote winkel), Piet gaat eigenlijk nooit mee, dus ik spreek nooit Nederlands in de Target. Nu wel. Draait een mevrouw zich om en begint ook in het Nederlands. T’is wat! Ik ben nog nooit een Nederlander tegengekomen in Rancho in al die tijd dat we er wonen. Aan de praat, blijkt toch dat ze ook in Del Mar woont! Paar blokken verderop. Grappig!

Om terug te komen op retourneren. Nog zo wat meer van die dingen. Je moet! hier overal op afdingen. Zelfs op medicijnen en je moet ook rondshoppen. Het ene medicijn kan bij de ene apotheek een heel andere prijs hebben dan bij de andere. Voorbeeldje: Ik heb oogdruppels nodig. Die zijn best duur. Komen op recept en op mijn eerste recept stond 2 x per 24 uur druppel in rechteroog. Nou omdat mijn rechteroog het meeste last gaf stond ik daar niet bij stil. Het is nl. een nieuw soort medicijn dat na een tijdje meer traanvocht laat ontstaan. Dus ik dacht eigenlijk dat die oogarts waar ik geweest was, eerst het ene oog wilde uitproberen. Ga ik na een maand het herhalingsrecept halen staat daar op : druppelen in beide ogen. Ik informeer bij de apotheker die zegt; ja hadden wij niet goed gelezen, moest vanaf het begin in beide ogen. Nou was er medisch gezien geen man overboord. Maar je mag zo’n pipetje maar 1 x gebruiken, dus ik had de helft van het medicijn weggegooid. Zonde! Kreeg wel mooi zonder moeite de helft van het geld van het eerste doosje terug. (was toch 100 Dollar). Ik had ook rondgeshopped en dit medicijn was het goedkoopst bij de apotheek van Rite Aid.

Als je iets koopt op het web; bijvoorbeeld bij amazon.com. Laat het dan een paar dagen in je virtuele web-karretje zitten. Meestal krijg je na een dag of 3 een reminder dat je iets vergeten bent te kopen, of je het nog wilt en heel vaak zeggen ze dan dat je er nog 5 of 10% af kan halen als je het nu toch maar alsjeblieft koopt… En je krijgt ook vaak een enquete over een gekocht dingetje. Vul je die in, dan krijg je weer 5 dollar korting op een volgende aanschaf. Zo hou je de economie wel aan de gang hier.

Credit Card ratings. Niet te begrijpen. Volgens mij is het simpel gezegd: Hoe meer schuld je maakt, met zoveel mogelijk credit cards, als je maar regelmatig een stukje betaling doet, hoe beter je credit rating wordt en hoe meer schuld je mag maken. Mwah; niet verstandig. Zo is de crisis ontstaan natuurlijk. Maar zo leven veel mensen hier toch wel.

Terug naar het weer: vrijdag 22 januari

Nou is het ook niet fijn als je ’s morgens om 8 uur in het zwembad springt en je komt erachter dat de pool niet warm is zoals normaal… want het is toch best fris ’s nachts en het beton rond het zwembad is steenkoud (in de zomer kan je er echt niet op zonder slippers, dan staan de blaren op je voetzolen. Maar als je nu TV zit te kijken naar het enorme slechte weer wat er aankomt in het Oosten des US lands… pooh pooh, nou nou. Dat gaat niet misselijk worden. Verkeer uit voorzorg al lamgelegd, vliegverkeer wordt een drama, scholen dicht. Ik kijk alweer uit naar de berichtgeving van Rob Marciano. Dat is een weerman bij de zender ABC en die wordt altijd ingezet bij slecht / bijzonder weer. Je ziet die jongen (die er overigens zelf niet slecht uitziet en immer vrolijk de wereld inblikt) altijd in beeld met: Lieslaarzen, poolkleren, vastgebonden aan een hek of zo tegen het wegwaaien. Geweldig! Ik denk wel dat hij gevarengeld krijgt van de zender en ook kleedgeld hopelijk. Maar goed, zoals reeds eens gemeld op FB: Heel fijn om het weer op het nieuws te zien vanuit California. Of naar Groningen te kijken op de computer via een Facebookvriendin die daar woont.

Bij Piet z’n warehouse in Edison lag 1.5 meter sneeuw voor de deur. Heel New York plat. Maar een kennis aldaar ging lekker skiën in Central Park op Zondag. Das toch wel weer erg leuk. Net als schaatsen op de weg in Grunningen.

Maar, het zwembad was ook koud hoor! Zeker die eerste onverwachte keer. Ik kon maar net 40 baantjes volmaken ipv mijn gebruikelijke 60. Na opdroging en aankleding even m’n beklag gaan doen bij de Front office. Ze zouden erop letten, maar een week later weer koud. Bleek dat de verwarming goed kaduuk is en ze moeten een nieuwe aanjager aanschaffen en installeren. Duurt een week. Toch nog 3 x gezwommen. Je frist er wel lekker van op en ik begrijp dat Julia Roberts dit ook doet en dat het helpt tegen optrekkende rimpels. Verder heb ik me ingeschreven voor een zogenaamde Polar Plunge op 5 maart in Big Bear Lake (ten bate van de Special Olympics). En BB lake is in de zomer al freezing koud! Goeie oefening dus. (Note op 11 maart ; ik heb afgehaakt hiervoor want ik was nog steeds verkouden).

Gisteren hebben ze de boel gemaakt bij het zwembad en vanmorgen was het weer zalig lauw, dus daar kan ik weer lekker in.

3 uur vrijdagmiddag: Nieuws. Die storm wordt toch wel heel erg hoor. Noodtoestand in 6 staten en Washington DC. 10:000 vluchten afgelast. Ik heb er geen last van Piet ook niet. Die zit in Shanghai. Ook koud en een beetje (natte) sneeuw. Maar hij heeft zijn - nog immer van pas komende - leren lammy jack aan met muts, en handschoenen in de binnenzak. Ha! hij wou dat jack niet kopen 2 jaar geleden voor 3 x niks! Weet je nog wel? I looooove being right! :-)

De storm zal op z’n hoogtepunt zijn om 9 uur vanavond Eastern Time. Dus ik zal morgenochtend horen hoe erg het was.

Gisteren met een vriendin uit Florida afgesproken hier in Ontario. Ik heb haar leren kennen op de vlucht van LA naar Miami vorig jaar toen ik bij Don & Judy en Kristi en JL op bezoek ging. Wij hadden vanaf de eerste minuut tot landing echt een supergezellige vlucht. T’is altijd afwachten wat je naast je krijgt. Als iemand meteen de koptelefoon opzet is er weinig te kletsen. Maar ik heb eigenlijk nog nooit echt vervelende mensen naast me gehad. 1 x iemand die baalde dat ik er uitwilde om naar het toilet te gaan. Maar dat was dan jammer want dat was op die vlucht waar ik zo’n eind moest rennen om de volgende vlucht te halen, dus hoe minder ballast hoe beter.

Met Cheryl was het gezellig toeven in het vliegtuig destijds en we zijn meteen vrienden op FB geworden. In de tussentijd heeft zij een mooie quilt voor mij gemaakt. Dat is haar hobby en business. En! deze week is ze in Ontario California op een Quilt beurs / cursus. Ze belde en vroeg of Ontario bij mij in de buurt was. Ja, om de hoek zeg maar, dus gezellig bijgekletst. Hartstikke leuk!

Moet ik ook nog even tussendoor melden dat ik weliswaar geen Bucket list heb, maar dat als ik die zou hebben zou daarop staan dat ik ooit eens een Oxygen bar zou willen bezoeken. Nou dat kan van het niet bestaande lijstje af. Met de kerst waren wij in Las Vegas. We konden niet naar Nederland, in het appartement is er weinig aan. Iedereen heeft toch z’n familieding en! ik kreeg een leuke aanbieding om voor een lekker prijsje hotel en show te boeken. We hadden een kamer met een in-kamer Jacuzzi, dat is toch wel “Vegas” :-)

Ze hebben daar een supergroot winkelcentrum, overdekt en het plafond is helemaal beschilderd als zijnde lucht. Net als dat centrum in Roosendaal maar dan stukkie groter.

Enniewee daar was dus zo’n Oxygenbar, wij dat gedaan. Een combi met een watermassage. Zo gewoon in de mall, en plein public. Die massage was echt superlekker. Je gaat in een soort tunnel - aangekleed - hoofd naar beneden, dan gaat die tunnel dicht, je hoofd blijft buitenboord, boven je zit een waterdicht (hoop je) zeil, waar dan sterke watermassagestralen op komen. Een soort van autowasstraatidee. Je hoopt dus echt dat dat zeil geen scheurtje heeft / krijgt, want dan ben je de natte pisang. Dat gebeurde niet en het was echt heel erg lekker. Het komt binnenkort ook in Rancho. De oxygenbar Mwah… dat viel me weer tegen. Je krijgt een slangetje in je neus en daar komt dan zuurstof doorheen in met door jezelf te kiezen geuren. Pepermunt, Lavendel, Sinaasappel, enz enz. Het schijnt tegen van alles te helpen, zoals bv. katers en zo (wel handig in Las Vegas), maar wij hadden die nog niet. Dat zou ik niet nog eens doen. Die wasstraat wel!

Ook nog in het hoogste Ferris Wheel ter wereld geweest. De hoogste was die in London, maar deze - pas geopende - in Vegas is net effe hoger. Dat werd dus ook overal zeer Amerikaans vermeld natuurlijk. Leuk om te doen altijd, maar die van London is toch leuker, want daar is meer in te zien. De omgeving van Vegas is een beetje saai, alleen maar woestijn. Maar goed Been There, Done That. Laatst was er op het nieuws dat een stel “HET” gedaan had in zo’n Ferris Wheel bak (is een soort van grote glascabine). Dat mocht niet blijkbaar… maar dat is weer betwistbaar aangezien het niet op het bord stond bij de ingang :-). Tja. Die zijn zeker lid van de Mile High Club (die moet je even googelen). sometimes what happens in Vegas, doesn't stay in Vegas... ;-)

Met Oud en Nieuw waren we gewoon in Rancho. Hebben we sowieso niet zoveel mee. Dus filmpje kijken, snackje erbij, beetje muziek en gewoon op tijd naar bed. Volgens mij hebben we niet eens 12 uur gehaald.

Ik moest maar weer eens gaan bloggen vond men met name om even te melden dat Piet weer okay is. Althans 90%. Die kwam uit South Carolina terug met - wat wij dachten - een blindedarmontsteking. Lang verhaal kort: naar de ER - Eerste Hulp - opgenomen, aan de antibiotica want het was niet de blindedarm. Maar wat het dan wel was? Nou daar zijn we nou eindelijk (dinsdag 16 februari) achter. Het is een ontsteking van de beschermlaag die rond je organen zit. Zelfde symptomen als blindedarm. Iedereen kan dat zomaar krijgen en ze weten niet waar het precies vandaan komt. Genaamd IFFY. Het gaat vanzelf weer over na een week of twee en kan behandeld worden met pijnstillers. Nou dat was het dan weer. Nog even spannend want a.s. vrijdag gaan we naar Mexico. Donderdag moet Piet nog even langs de arts of het okay is om te gaan. Wordt een weekje vakantie gecombineerd met een business trip voor Piet. DSV heeft een groot bedrijf overgenomen met nogal wat plekken in de US en Mexico. Piet is er al een aantal afgeweest om kennis te maken (daarom zat hij in South Carolina). In Mexico zitten ook 3 vestigingen en aangezien wij daar persoonlijk ook iets geplanned hebben, meteen maar slimme planning gemaakt. Scheelt weer geld en tijd. Wij gaan samen heen. Naar Mexico City en dan blijft Piet aan het eind nog wat langer en vlieg ik alleen terug naar LA.

Je hoort…

Vrijdag 19 februari, nog even naar de yoga voordat we naar Mexico gaan. Kijken of mijn verkoudheid loskomt. Daar kon je natuurlijk op wachten met ziekenhuizen, eerste hulp waar iedereen zit te snotteren en zo. Maar goed. T’is niet anders. Heb ik in ieder geval een excuus als ik bergop loop te hijgen dat het aan de verkoudheid ligt en niet aan de conditie.

Lekker geyogaad, ze hadden het lekker op 30 graden gestookt binnen dus de boel trok wel open. Ook een leuke opmerking van de lerares: om een bepaalde pose goed te doen zei ze: je moet dat deel van je schouders voelen op de mat waar je zonnebrand oploopt als je weer voor het eerst naar het strand bent geweest in Februari. Tja; de California Way zullen we maar zeggen :-) (Wij zijn overigens inderdaad al 1x naar het strand geweest in Februari). Nu wordt het ook lekker bij jullie geloof ik. Wij schieten zometeen direct de 9 maanden hittegolf in.

Buiten ziekenhuisopname Piet was het verder ook nogal een heftige week met het verlies van onze vriend Leo in Nederland op 18 februari en een zware operatie die Piet z’n broer moest ondergaan. Ik ben hartstikke blij met Facetime en al dat andere technische spul. Anders ken je toch helemaal niks.

Vroeg erin vanavond want we moeten bij nacht en ontij op om de vlucht naar Mexico City te halen. Parkeer ik deze blog even en pakken we hem weer op met onze ervaringen aldaar.

MEXICOOOOHOOOO!!! (wie kent haar nog, zij Zonder Naam :-)

Zaterdag 20 februari:

Om 4 uur op, want onze vlucht vertrekt om 7 uur ’s morgens. Vroeg op maar voordeel is wel weer dat er niet zoveel verkeer is rond die tijd. Alhoewel dat ook allemaal weer relatief is.

Want het is natuurlijk grappig dat je, toen je uit Dinteloord kwam, Rancho wel erg druk vond, LA verkeer is altijd een crime, maar dan rij je in een leasecar door NY en dan gaat dat ook en dan kom je nou weer een overtreffende trap tegen in Mexico City (25 miljoen mensen wonen daar…) Verkeer staat daar dus gewoon en masse stil. Afgelopen zondag (onze laatste dag in Mexico - althans samen, want Piet is nou door op business trip naar Monterrey en Guadalajara), zondag 28/2 was de laatste zondag van de maand en dan zetten ze een stuk Mexico City af voor autoverkeer en dan kun je daar fietsen, rollerskaten en hardlopen. Was leuk om te zien, gaf meteen een heel ander stadsbeeld. Er kwam van alles voorbij, lekker op een bankie in het zonnetje alles aan ons voorbij laten komen. Snelle fietsers, langzame fietsers, tandemfietsers, kindertjes op 3wielertjes onder begeleiding van pa of ma, een man op een velociped, zo’n franse weet je wel, 1 wiel. Superleuk om te zien. Ze doen er overigens wel het een en ander aan om het autoverkeer in MC te beperken. Stickers op de auto met kleuren die aangeven dat je bv. op maandag niet mag rijden met die auto. (Mensen kopen dan een tweede auto die die dag wel mag rijden :-). Overal staan ook Ecobikes, van die fietsen, die je op een plek huurt en dan weer op een andere plek in de stad achter kunt laten.

Gisteren - maandag 29 februari - ben ik teruggevlogen naar LA. Wij hadden 2 van die baalzakken meegenomen naar Mexico. Voor allebei eentje en ik nam ze allebei mee terug, want voor Piet hadden we nog een apart klein koffertje met zakenkleren gepakt wat we aan het begin van de trip in het eerste hotel hebben achtergelaten, want in dat hotel kwamen we aan het eind weer terug.

De Reis, de Vlinders…

Zaterdag 20 februari vertrek van LA naar Mexico city. De reisorganisatie waarbij we deze trip hebben geboekt (Natural Habitat), had ons aangeraden om - als het kon - een dag eerder in Mexico City te arriveren, zodat je al een klein beetje kon wennen aan de hoogte. Je kon dan ook via de organisatie voor zondag een tour boeken naar de Piramides van Teotihuacan, die op een half uurtje rijden van Mexico City liggen. Dus zo aangeraden, zo gedaan. (We hadden ook het advies gekregen om een medicijn tegen hoogteziekte mee te nemen, maar dat hebben we gelukkig niet nodig gehad). Bezoek aan de piramides was hartstikke interessant. Er waren al een paar mensen van de uiteindelijke groep die er ook al op zondag waren en ook deze tour deden.

We hadden een zeer kundige gids (Andres), hij wist heel veel, maar hij was een beetje autoritair aangelegd. Maar goed, we “hadden” hem maar 1 dag, dus dat was te overleven. De gidsen van NatHab die we tijdens de rest van de trip hadden, Astrid en Melissa, waren in 1 woord; GEWELDIG!

Aan de trip naar de piramiden heb ik een kapotte knie overgehouden en dat was min of meer de schuld van de gids. Bij aankomst wilde hij dat wij eerst de piramide gingen beklimmen, want op zondag mogen de locale mensen gratis de site op en hij zei - waar hij overigens ook gelijk in had - dat het binnen een uur nadat wij aankwamen superdruk zou worden. Maar ik moest bij aankomst eigenlijk al een toiletgelegenheid bezoeken en ik wist niet waar dat was (vrij groot terrein). We hadden doorgekregen dat je veel (water) moest drinken vanwege de hoogte, dus dat doe je dan ook) We moesten van Andres eerst de piramide op en na afdaling ging hij het pas vertellen waar de WC was. Het ging nog wel naar boven, maar toen ik bijna beneden was wilde ik toch wel erg graag en daardoor mistte ik een piramidetreetje. Kapotte knie en gebutst ego.Ik kreeg van Bill uit Mississippi een pleister met Spiderman erop. In een hotel verderop in de week in Villa de Brava zag ik een opstaprandje niet bij de lobby en kwam ik met een snoekduik naar binnenvallen. Andere knie kapot en geschaafde elleboog. Iedereen schrok zich rot. Komt de man van achter de receptie naar me toe rennen en vraagt of ik Alcohol wil. JA! roep ik enthousiast (Ik dacht dat ik een gratis Marguarita kreeg voor de schrik), maar hij bedoelde alcohol om knie te desinfecteren. Heel de groep lag meteen in een deuk natuurlijk. Ook deze keer geen blijvende schade. Wel jammer dat het nu net lekker zwembadweer aan het worden is, lig je weer met van die kinderknotsknieën aan de pool.

Hartstikke gezellige mensen in de groep. 12 totaal incl. Piet en ik. Waren echt stuk voor stuk leuke mensen en! 6 daarvan stemmen op Bernie Sanders, net als ik zou doen als ik hier mocht stemmen (van de rest weet ik het niet, want ik heb niet met iedereen politieke discussies gehad), maar ben vrijwel zeker dat die in ieder geval ook op een weldenkende kandidaat gaan stemmen. Als je het hier nu meemaakt en die gekken op TV hoort.

Die eerste zondagavond hebben we een welkomstdiner met de inmiddels voltallige groep. Gezellig en lekker. Mensen, wat! een lekker eten in Mexico. Bijna zonder uitzondering is alles goed be- en gevallen. Sprinkhanen, miere-eitjes, cactussalade, tacos en tortilla’s (zelf gemaakt) met de heerlijkste vullingen… De schade valt mee, want ’s morgens nam ik altijd vers fruit en we hebben heel wat miles de bergen op moeten sjouwen, want de mooiste dingen in het leven krijg je niet voor niets.

Maandag gaan we vroeg weg uit Mexico City, met de bus naar Angangueo. Het plaatsje waar het eerste Monarch Vlinder Reservaat is. Angangueo ligt heel hoog en de vlinders zitten nog hoger.

Leuk hotel, geen verwarming en omdat het ’s nachts koud was, kregen we elke avond een kruik mee naar bed :-)

Maandagmiddag meteen naar het reservaat. Eerst in een open truck naar boven en dan… per paard nog verder naar boven…Ik had de week voordat we gingen een “paardrijles” geboekt in de omgeving van Rancho. Niet zozeer om te leren paardrijden, maar om te leren op- en afstappen, zodat ik niet als een totale debiel eropgehesen moest worden cq aan de andere kant paard er weer af zou pletteren. Je hebt hier in de US een site genaamd Thumbtack. Je voert in die site in wat je wilt; Spaanse les, Quiltles, Reiki behandeling, Paardrij opstap les, ik noem maar een paar dwarsstraten, en dan krijg je van mensen die daar expert in zijn, prijsopgave en informatie en kun je kiezen wat je denkt dat aan jouw eisen en beurs voldoet. Ik had dus 1 les geboekt bij Marshall Canyon Horseback Riding in La Verne en gezegd wat ik ermee wilde bereiken. (Een paardrijdende vriendin alhier was ook bereid mee te gaan :-). Maar omdat Piet het ziekenhuis in draaide kon ik die les niet doen. Nou hadden ze van de reisleiding gezegd dat als je perse niet op een paard wilde je ook kon lopen. Ja, dat was dus niet helemaal waar. Je kon wel lopen / hiken, maar dan had je er minimaal 5 uur over gedaan plus dat het allemaal steil omhoog was en! in hele ijle lucht, zodat je - als je het al gehaald had - je voor pampus tussen de vlinders had gelegen en daar maar 30 seconden kon blijven. Je mag nl. maar een bepaalde tijd in het reservaat zijn.

Dus… te paard! Doodeng! er liep wel een Mexicaanse paardenman mee die gewoon fluitend die berg opliep, maar zo’n paard doet natuurlijk wat ie wil in mijn gedachten. Ik vind het niks. Maar… ik heb het wel 4 x gedaan, en ben er niet afgevallen. Ik gaf de begeleider elke keer 50 pesos vantevoren en beloofde 50 pesos achteraf bij veilige aankomst :-) En het paard in kwestie een appeltje cq stuk gezondheidsreep.

Mijn leukste paard was Chico (alhoewel Chico wel een keer een onverwachte, ongeplande wending nam en een nabij heuveltje opspurtte, Mexicaanse paardenmeneer was er ook door verrast en moest toch ff rennen om mij te redden). Piet zijn leukste paard was Zombie :-) Na de eerste dag had ik ’s avonds zo’n ontzettende pijn in mijn armen, dat kwam omdat ik me zo ongelooflijk stevig aan dat zadel had vastgegrepen. Helpt niks natuurlijk, als hij gaat dan gaat tie zo’n paard. Yoga helpt wel: Denk: Core!(recht zitten) en Breathe In, Breathe Out tegen de angsthyperventilatie. Enniewee, gedaan, trots op, maar mijn transportmiddel gaat het niet worden. Alhoewel er op het fietspad alhier in Rancho ook knoppen bij de zebrapadpalen zitten op paardhoogte, met een bordje Paard erbij, dus het kan wel en zou wel stoer staan. Ik heb hier overigens nog nooit een paard gezien op het fietspad en ik kom er toch vrij regelmatig. Weer een van de US / CA mysteries.

En dan, Dan, kom je na paardenrit en hike van een uur in het vlinderreservaat…Ik heb een videootje op Facebook gezet, we hebben 1000 foto’s gemaakt. Maar je kunt het niet overbrengen. Google maar eens Kingdom of the Monarchs, daar kun je er meer van zien en erover lezen. Maar de ervaring krijgt niemand overgebracht. Je loopt daar tussen miljoenen echt niet gelogen waar, MILJOENEN vlinders. Iedereen is muisstil en je hoort de vleugels massaal ruisen. Het is absoluut onwerkelijk en echt iedereen werd emotioneel de eerste keer (en alle andere keren ook trouwens). Ongekend, Ongehoord, Ongelooflijk, Onwerkelijk!

Gidsen gaven ook veel uitleg. Presentatie over de migratie van de Monarchs in het hotel en zo. Echt veel geleerd en opgestoken en een stukje rijker geworden in onze ziel.

Donderdag 25 augustus weer terug naar Mexico City. Naar hetzelfde hotel als in heb begin van de trip, waar Piet’s koffertje staat. De anderen in de groep gaan de volgende dag naar hun thuisbasis. Wij blijven nog 3 dagen, omdat Piet maandag doormoet voor zaken. Mexico City doorgelopen, en doorgebust. Door het Chapultepec park, waar o.m. een botanische tuin is. Dat park is 10 x zo groot als Central Park in New York, nou dan snap je het wel. Overal tentjes met eten en spullekes. En opmerkelijk weinig toeristen. Wij vielen echt op. Er is ons ook wel 100x verteld voorzichtig te zijn en met name vooral geen taxi op straat te pakken maar altijd een zogenaamde veilige / secure taxi die bij de grote hotels staan. En ook niet ’s avonds op je eentje op pad te gaan. Overdag voelde het niet onveilig hoor. Veel vriendelijke mensen, net als overal. Toevallig zagen we een poster waarop stond dat het Ballet Folklorico de Mexico (Opgericht door Amalia Hernandez) dat weekend optrad in het Museo des Belles Arts. Dat leek me wel wat. Kaartjes gekocht via Ticketmaster. Die moesten we nog even ophalen, dus op zaterdag vast even langsgegaan. Maar dat lukte niet. Na 4 loketten gehad te hebben in mijn beste Spaans, hebben we het maar opgegeven en de volgende morgen iets vroeger vertrokken. De voorstelling begon op Zondag om 09:30 ’s morgens. Aparte tijd wel. En gelukkig, nu waren onze kaartjes er wel.

In 1 woord: GEWELDIG! 2 uur lang dans- en zang/muziekgeweld van een sublieme kwaliteit. Meteen DVD aangeschaft. Mocht je ooit eens de kans krijgen om dit ensemble live te gaan zien en beleven… Pak hem!

(PS; voor de liefhebber, PENTATONIX begint volgende week aan een World Tour, zal Europe ook wel bij zitten)

Als Piet weer thuis is donderdag, maken we even de selectie foto’s af en zullen die weer de wereld ingooien.

EVERY BUTTERFLY IS A SOUL AND EVERY SOUL IS A BUTTERFLY…

(Rij ik net naar huis over Foothill Boulevard, komt er een man voorbij op een skateboard in een Rokkostuum… Only in California, komt zeker terug van de Oscars… :-)

En ook een leuke omdat ik aan de Oscars denk nu: Ik was afgelopen zondag bij een -roze-Babyshower. Een vriendin van de yoga. (Piet ging niet mee…:-) Het was van 10 -2 in een sjieke golfclub. Hele dure boel. Ik had mij daartoe wel gekleed, maar was toch een weinig underdressed, want iedereen incl. de moeder in spe, was gekleed alsof ze naar de Oscars gingen. Heb mijn ogen uitgekeken. En een lekker buffet! Mimosa’s (Champagne met Jus) , uitgebreid ontbijt/brunch van alles en desserts…. Aardbeien zo groot als mijn hand, supersappig uit CA, gehuld in donkere chocola. Yummie! En het betreft hier een yogalerares… dus die kanen alles naar binnen en blijven er ook nog gewoon uitzien als Naomi Campbell :-)

PS Piet is weer thuis uit Mexico, was daarna naar New Jersey, is vandaag thuis, vanmiddag gaan we naar Kungfu Panda 3 en morgen gaat hij kort naar Nederland.

We gebruiken vandaag om de april/mei/juni in te plannen qua reizen. Dus ik hoop binnenkort te kunnen melden dat ik (een aantal) van jullie weer eens live kan ontmoeten)

PS2: Foto's zal ik morgen oploaden. We gaan nu eerst naar de film.