Woensdag 2 december 2015, yogales, 11.30 Rancho Cucamonga; Melissa het front office meisje haalt Ty, onze lerares, uit de les. Ty’s dochter zit op een school vlakbij het Inland Regional Center, San Bernardino, waar zojuist een schietpartij heeft plaatsgevonden en aangezien ze dan nog niet weten hoe of wat sluiten ze alles af. Ik moet zeggen; terugkijkende, nu op de vrijdag erna, dat het politiekorps hier uit de directe omgeving en de zogenaamde first responders (waaronder buurman Basil), het heel goed deden.

Eigenlijk ben ik nou bezig met iets anders op de computer, maar die desbetreffende file is geklapt, dus ik maak maar even een blogje af dat ik op 2 december begonnen was. Ik zit net als 2 december weer naar het nieuws te kijken want alle scholen hier in CA zijn gesloten vanwege een dreiging (15 december is het vandaag).

Verder keken we in ook in weer verbijstering die 2e december de hele dag naar het nieuws. Een maand geleden Parijs…

Woensdagavond 2 december is Piet uit eten. We hebben de afspraak dat we elkaar bellen als er een ramp is in de omgeving. Tot nu toe dachten we meer aan een zware aardbeving, maar die angst is naar de achtergrond verdreven door dit soort ellende. Wij zijn allebei okay. Makkelijk om dat ook even op FB te plaatsen, want mensen gaan meteen berichtjes sturen en zo. Daarom checken we allebei ook altijd even in als we op vliegvelden zijn en waar we naartoe gaan. Weet je in ieder geval waar iedereen zo’n beetje uithangt.

Vriend Javier bijvoorbeeld die net na de Olympische Spelen naar Parijs is vertrokken om bij zijn Franse vriendin te gaan wonen. Toch wel fijn als je dan kan zien dat hij okay is. En een aantal anderen die ik daar ken logden ook in...Een hoop mensen die ik niet persoonlijk ken loggen nooit meer in...

Na de aardbevingcursus: DOWN, COVER, HOLDweet je nog?, is er nou ook een cursus verkrijgbaar hier Mass Shooting Survival tips: RUN, HIDE, FIGHT…

Piet was dus niet thuis woensdagavond en ik denk; ik ga om een hamburger met friet. Kummerspeck zei een vriendin van vroeger altijd ;-). Sta ik bij de Mac, kom ik in gesprek met een jong meisje, zij vroeg of ik het al gehoord had van de shooting in San Bernardino. Ja zei ik, daarom sta ik hier, heb zin in slecht eten als tegenwicht. Dus praatje pot dat ik uit Nederland kom en over Parijs en zo. Zij komt uit Syrie… klein modern meisje, hield de deur voor me open toen we naar binnengingen. Zij een milkshake ik een hamburger. Onze auto's staan naast elkaar (het was hardstikke druk bij de drive in, vandaar dat ik gewoon binnen mijn bestelling heb gedaan). Ik zeg, he meid Take Care, zij geeft mij een hug, geen idee hoe ze heet, maar misschien moest ik daarom wel om die hamburger (Ha altijd een excuus!, maar geen spijt van die vette hap, want wij gingen allebei een beetje blijer weg van de Mac.)

Allee, we komen weer onder de tafel vandaan en gaan gewoon door waar we gebleven zijn.

--------

Je kunt dus van Volkswagen zeggen wat je wilt, maar ze zorgen goed voor mij en ’t Kevertje. Hij is inmiddels 2 jaar en omdat Piet hem voor mij gekocht heeft onder zijn naam en omdat Piet hier Petrus heet bij officiële zaken en omdat hij toen hij hier net woonde de data nog op de nederlandse manier schreef: Dag/Maand/Jaar ipv op de US manier Maand/Dag/Jaar, krijgt Petrus Mulders elk jaar op 7 oktober een mailtje dat hij ’t Kevertje gratis mag komen laten wassen als verjaardagscadeau. Dat is aardig en dat is leuk, dus dat doen wij dan ook maar. Die verjaardagswas is 3 maanden geldig. En ik dacht op 10 december, laat ik dat maar eens gaan doen. Want ik had niks spannends staan.

Ik ben van dat bezoek aan de VW helemaal blij geworden:

Ik lever die gratis was-email in bij de balie, en kreeg meteen van iedereen felicitaties en gratis koffie met een koekje. Ondanks, dat ik geen Petrus heet en hij noch ik binnenkort of jongstleden jarig zijn cq waren. Na een kwartiertje zegt de receptie persoon dat ze mijn auto weer komen voorrijden en zingt de man die uitstapt Happy Birthday voor mij :-)))) Ik kwam niet meer bij. Ik had het op video moeten zetten, maar ik was platgeslagen van verbijstering. De vorige keer heeft Piet hem bij de VW dealer laten wassen, maar ik heb niet gehoord dat ze voor hem zongen. Ik denk dat het nu was omdat ik gewoon net gedaan heb of ik die dag echt jarig was. Happy Birthday to me dus maar!

We hebben mekaar lang niet gesproken hè? blogwise dan. Beetje in het slop geraakt door het een en ander. Maar weer oppakken want het leuk om te doen en er is aan “normale”, dagelijkse dingen nog steeds zat te beleven en op te schrijven. Volgende week stappen we allebei weer maar eens op het vliegtuig. Piet naar New Jersey voor werk, ik naar Raleigh North Carolina om een vriend van vroeger te bezoeken. Gisteren dacht ik; zal ik het afzeggen, want ik schoot in de paniek (moet via via overstappen en ik dacht opeens, OMG!!! ik kan vast de weg weer niet vinden, en wat als er een bom is of een stel gekken??!!!) Maar dat gaan we dus NIET doen! Mevrouw Thiel! We gaan en we zetten het op Facebook en we gaan gewoon lol hebben en daarna een pinnetje steken in de staat North Carolina in de US Map. want in NC / Raleigh ben ik nog nooit geweest.

Wat hebben wij verder nog zoal ondernomen tussen de laatste blog en deze? Moet ik ff terug naar Facebook en de kalender op de muur.

HALLOWEEN, THANKSGIVING en zo nog het één en ander

Ik was dit jaar voor de eerste keer hier in de US tijdens Halloween. De afgelopen 2 keer was ik in Nederland. Dit jaar moest Piet ook weer naar NL, maar hij kon in totaal maar 7 dagen Besloten niet mee te gaan. Want in 7 dagen heen en weer naar Nederland; dus 2 x jetlag in 7 dagen en van hot naar her rennen om toch nog wat proberen te doen, zag ik niet zitten. Dus ik kon hier Halloween meemaken. Ruim snoep ingeslagen, voordeur in de versiering, enge film ligt klaar (Peanuts… The Pumpkin Movie), op mijn telefoon een creepy jingle gezet om af te spelen als de deurbel gaat… :-)

Maar ik ben toch niet thuis ineens, ik krijg een onverwachte uitnodiging van kennissen in Pomona om bij hen te komen eten, en Halloween te vieren. Dus op zaterdagmiddag denk ik; Laat ik nog even langs de shop om iets aan te schaffen om aan te trekken, zodat ik een beetje Halloweenerig overkom. Ik naar de winkel: Halloween World. Geweldig! Wat je daar weer rond ziet lopen! Ik heb een kleinigheidje aangeschaft voor de aardigheid. Maar veel mensen gaan echt gewoon volledig uit hun dak. Vastenavond / Carnaval is er niks bij. Persoonlijk vind ik aangeklede dieren het leukst. Het aparte is dat die honden en katten hier er gewoon echt niet mee zitten. je kunt ze alles aantrekken. Op Halloween zie je dus van alles aan dier verkleed rondlopen. De leukste vond ikzelf een soort van grote hond, mix met bruine krulletjes, die verkleed was als Cowboy, met sporen, cowboyhoed en leren broekje! Ik was te laat om een foto te nemen, hij was de hoek al om voordat ik genoeg bij zinnen was om mijn Iphone te pakken. Dat gebeurt me nogal eens hier dus. (zie Volkswagen)

Bij PetSmart hebben ze rond de Halloween periode een hele afdeling voor je huisdier. Categorieën: TV & Movie Characters, Super Heroes, Animals & Insects, Novelty & Humorous. (in die laatste vallen ze voor mij allemaal).

De mensen bij wie ik ging eten (En waar ik ook ben blijven slapen, dat later), die hebben dus een soort van Chihuahua (Hazel). Hazel heeft 2 kostuumpjes: Een Hotdog en een hesje met een kwaaie kat erbovenop. Ze zit er totaal niet mee. Hazel heeft al een nieuwe voor volgend jaar. Is nog geheim. Gekocht op Black Friday in de uitverkoop na Thanksgiving. Thanksgiving bracht weer de jaarlijkse - inmiddels traditie - Thanksgivinglunch op kantoor Fontana op woensdag. En op Thanksgiving zelf zijn we met vrienden ergens lekker buiten de deur gaan eten. Kalkoen natuurlijk!

Terug naar Halloween. Omdat ik dus onverwacht niet thuis was die avond, zat ik wel even in met m’n snoep en zo. In het appartementencomplex krijg je een aanplakbiljet in de bus wat je op je voordeur kunt plakken als je mee wilt doen aan het Trick & Treat verhaal. (Hang je het niet op dan bellen ze niet aan, heel netjes hoor). Ik had dat biljet al 2 dagen hangen, met pompoen- en doodskoplichtjes. Ik heb zelf een extra berichtje ernaast gehangen, dat we niet thuis waren (ook dat kan hier gewoon, want we hebben inmiddels een hek :-) en verder blaas je het slot er zo uit als je dat zou willen), met de mededeling dat je snoep kon pakken en mijn snoeppot buiten gezet Toen ik thuiskwam zondagmorgen, was de snoeppot leeg.

Ik was helemaal niet van plan te blijven slapen, maar toen we terugkwamen van Trick & Treat en Halloween huizen en mensen kijken in Pomona, was het hartstikke laat en ongelooflijk druk op de weg, ze hadden nog een bed en een tandenborstel dus ik ben maar blijven pitten.

Volgende morgen lekker ontbijtje in Claremont samen. Leuk marktje hebben ze daar op zondagmorgen. Eindelijk een plek gevonden waar ze bloemen verkopen die langer dan 1 dag staan. Het is ook vlakbij een van onze favoriete wandelplekken; De Claremont Loop, dus tegenwoordig - als we thuis zijn - gaan we vaak daar hiken op zondagmorgen en scoren daarna een bloemetje op de Claremont Farmers Market.

Afgelopen zondag ook gedaan. (Zonnebloemen met kersttakken :-) En; weer een vondst! Een kennis van mij, haar vriend is biologisch bakker en staat dus ook op die markt. Wist ik niet, maar ik zag haar en lang verhaal kort; wij een brood van hem gekocht. Lekker! Het brood van de supermarkt is hier eigenlijk niet te (vr)eten. Het went, maar het is zacht, zoetig, Nah… zullen we maar zeggen. Maar het broodje van zondag was gewoon echt lekker. Helft in de vriezer gedaan, en het boet niet aan smaak in. Dus dat gaat een blijvertje worden.

Weer terug naar Halloween :-). Ik had me er eigenlijk niet zoveel van voorgesteld. Maar aankomende bij hun huis was kwam ik al niet meer bij. Helemaal over de top met versieringen. Levensgrote, elektrisch gestuurde heks voor de deur, met! stomende ketel. Als je langsliep lacht ze eng. Overal lampen en lichten, verkleed hondje. Maar dat was nog niks in vergelijking met wat er in de stad gedaan werd en rondliep. Na het eten gingen we naar een wijk waar het spul op z’n hoogtepunt was. Echt! niet! normaal! Totale Halloween huizen, met families die in de tuin zaten, ook geheel verkleed, vaak met een thema; vampiers, zombies, noem maar op. Popcornmachine in de tuin. Bij een huis was op een hoek een struik en dat bleek geen struik, maar een verkleed persoon, die dan ineens opsprong en je een hartverzakking bezorgde. Vampieren, Spoken, van alles. En natuurlijk honderden kindertjes in kostuum. Ik heb m’n ogen uitgekeken. En geen rottigheid gezien. Bij thuiskomst nog een enge film gekeken met een borrel erbij. Gezellige avond gehad.

2 November had ik een afspraak bij de kapper, maar die heb ik niet gehaald, de Interstate 15 (grote Freeway) was in beide richtingen op stopgezet omdat er (maar daar kwam ik pas later thuis achter, toen ik het nieuws aanzette) een vrachtwagenchauffeur een vrouw ontvoerd had, die vent had een geweer, zij kon ontsnappen, maar hij gaf zich niet over en bleef langzaam rijden. Dus Noord en Zuid verkeer - met die truck ergens in het midden - stond volledig stil. Heb ik 2 uur ingestaan. 2 dagen later was mijn haar weer in orde. En nou een maand later moest ik weer naar de kapper en weer mega omrijden omdat de halve County afgezet was vanwege die aanslag in San Bernardino.

Diezelfde week ook nog spanning en sensatie op de yoga. Op woensdag heeft de baas van het Vietnamese Restaurant dat onder de studio zit zijn ruit eruit gereden. Hij reed vooruit over de stoep, zo de winkel in. Ik kwam net na de klap. Overal glas. Was een enorme klap hoorde ik. Ik haal daar wel eens eggrolls (loempiaas - heerlijk!). En vroeg gisteren aan hem of hij er een drive-in van wilde maken. Hij kon er wel om lachen. Enniewee, gelukkig niemand gewond. Tijdens de lunch zit het daar vrij vol. Maar om 8 uur ’s morgens gelukkig niet.

6 December; Vandaag 2 koffertjes gepakt. Piet naar New Jersey, ik naar North Carolina. en kerstlampjes opgehangen aan het balkonrelingkje. Daarna op datzelfde balkon een borreltje met een snackje. Kerstsfeer? ;-) Allee nous sommes en terrasse! Dat dat maar zo mag blijven, want we kregen van de leiding van ons complex een briefje in de bus, dat ze - als voorbereiding op EL NINO, alle bomen extra gaan snoeien en alle dakgoten schoon gaan maken. (Nou doen wij dat in NL elk jaar gewoon standaard en lullen we nergens over maar Amerikanen verkopen alles graag een beetje met fanfare :-). En.. . Ik heb 4 plu's en een fleece pyjama, dus kom maar op! El Nino. Wel blij met het Parijs klimaatakkoord.

Ik heb die pyjama aangeschaft voor North Carolina. Daar schijnt het toch wel koud te zijn.

North Carolina was gezellig, niet koud en geen regen. Reizen ging ook vanzelf. Geen gekke dingen. Behalve dat ik op de terugreis bijna de laatste vlucht van Denver naar Ontario heb gemist. Ik kwam op Gate 4 in Denver aan, en 11 minuten later vertrok de vlucht naar Ontario van Gate 94. Verder kun je dus niet uit mekaar zitten. Ik kwam uit het vliegtuig in Denver, heb goed gekeken welke kant ik uit moest (kon me geen vergissing veroorloven). Diep adem halen en rennen. Ik kwam aan bij B94 en ze hadden me al van de lijst gehaald maar het vliegtuig stond er nog. Ik weer terug op de lijst, kom ik buiten door de slurf (gewoon op het asfalt zeg maar) staan er twee vliegtuigen maar geen trap… Wel een paar van die kofferjongens. Ik vraag: ???????, gaat er een van die mannen naar binnen om te vragen hoe het zit. Sta ik dus gewoon buiten op dat vliegveld hè? Trap erbij, vliegtuigdeur open. Ik heb nog wel even gecheckt met de stewardess of deze kist wel naar Ontario ging. Zitten, uithijgen, en nog ff Piet appen dat ik erin zit. Die had zitten duimen in New Jersey, want die kon op de site live volgen hoe het zat, en dat ik Net Wel of Net Niet zou halen. Superblij, anders had ik om moeten boeken naar LA, die ging 2 uur later, en dan nog weer terug naar Rancho natuurlijk. Ontario vliegveld is maar kwartiertje van ons huis. En mijn koffer was wonder boven wonder ook in Ontario. Die bagagelui hebben natuurlijk karretjes. Hadden ze mij beter ook op kunnen zetten, dat had weer een trap aanslepen gescheeld...

Over 9 dagen is het kerstmis. Dat iedereen maar een fijne kerst mag hebben! En alvast voor volgend jaar de beste wensen. Dat we allemaal maar gezond mogen blijven / worden!

XXXXX

PS: Derde kerst hier. De kerstsfeer wil nog steeds niet zo vlotten. We hebben niet echt plaats voor een kerstboom, we zijn zo ongeveer de enigen met kerstlampies aan het balkonnetje en ondanks dat het nu best fris is schijnt de zon volop. Conditionering is toch wel dat je een beetje slecht weer moet hebben met de kerst. We gaan met de kerstdagen naar Las Vegas. Is toch maar 4 uur rijden, ik heb een groupon leuke aanbieding hotel en show en ze hebben daar veul kerstbomen staan.

Verder is het hier koud! Vannacht tegen het vriespunt aan. Leuk; kan ik mijn pyjama weer aan! Maakt wel dat het superdroog is, nog droger dan anders. Als ik nu de reling van het zwembad aanraak s morgens; krijg ik meteen stroom. Haren staan ook overeind zonder noemenswaardig gelgebruik.

MAY THE FORCE BE WITH YOU!

Nog wat nabranders: Vanmorgen vroeg gaan hiken de Claremont Loop op. Prachtig helder weer. Voordat ik wegging zag ik nog even het een en ander aan nieuws. Zie ik toch dat Putin, Trump wel een okay figuur schijnt te vinden. Jeu! nou ga ik me echt zorgen maken.

Van de week ook naar het 5e debat gekeken tussen de 13! Republikeinse Presidential Hopefuls, zoals dat hier zo mooi heet. Nou dan is een bezoek aan de Volkswagen toch stukken leuker…

En nou moet de blog eruit want nu is het al over 8 dagen Kerst.