18 juni 2014

Weet je wat ze hier nou (bijna) niet hebben in de US, the land of plenty and everything? Schoenmakers! Ik zweer het je; die moet je hier met een kaarsje zoeken. Daar kwamen we zes maanden geleden al achter toen Piet lichtblauwe schoensmeer nodig had voor zijn blauwe Bommeltjes. Niet te krijgen! Bij de grote zaken zoals Target hebben ze wel schoensmeer, maar alleen bruin en zwart. Als je erop let dragen alle mannen hier of bruine of zwarte schoenen, Dus Piet z’n Bommeltjes die nieuwe zooltjes moesten, heb ik in Steenbergen laten doen in mei. (lukte net in 9 dagen). Hier en daar wat informatie ingewonnen, en inderdaad, schoenmakers zijn zeldzaam in CA. (Ik denk persoonlijk dat ze schoenen gewoon weggooien als er wat mee is, typisch voor hier). Maar! Ik heb er eentje gevonden! En nog eens dichtbij ook. Bij toeval. Ik ging fietsen en sloeg eens een andere richting in en jawel op een hoekje een schoenmaker. En een leuke! Mexicaan, tegen de 50 denk ik, soort Winkel van Sinkel, grote bende, altijd druk (logisch), en zijn moeder zit achter de kassa, met rechts daarboven de TV.

Gisteren was ik daar, want ik had een week geleden, voordat we naar San Francisco gingen, de zakentas van Piet weggebracht, het hengsel was kapot, maar hij was nog niet klaar, want de schoenmaker zat nog op een ander model boutje te wachten, omdat hij vond dat dat mooier zou staan. (Hij heeft overigens ook wel genoten van NL - Mexico zei hij. Ik ben ff sorry gaan zeggen vandaag :-)

Wel lachen, want ik vond dat shopje dus op de fiets een hele tijd terug. Maar het was moeilijk fietsen met die tas van Piet in het mandje. Ik had een kaartje meegenomen toen ik dat winkeltje ontdekte dus ingevoerd in de GPS van ’t Kevertje…. blijkt het aan de achterkant van een shopping center te zijn waar ik best vaak kom, maar precies het hoekje om. Zoooo lachen weer om mezelf. Dat heb ik dan echt niet in de gaten…

Gisteren was ik daar dus, en voetbal stond op! Mexico tegen Brazil. En de schoenmaker is groot fan van Nederland. Hij heeft genoten van de wedstrijd tegen Spanje. Ja wie niet? Als ik dus vrijdag die tas ga halen, weten we hoe het vandaag is afgelopen tegen Australie.

(Goed dus :-)

San Francisco!

Wat een stad! Zo leuk, heel erg Europees vind ik. Het is de 3e keer dat we er zijn. En het blijft een stad waar ik zo zou willen wonen. Piet heeft bij zijn afscheid vorig jaar in Moerdijk van zijn baas en team een bon gekregen voor een hotelovernachting in San Francisco, en omdat wij nu ’t Campertje hebben en kamperen natuurlijk veel goedkoper is hebben we besloten om 4 dagen in San Francisco te verblijven op de San Francisco RV Campground. Het was er nog niet van gekomen tot nu toe.

Zondag 8 juni gaan we rijden (de dag na de Rose Babyshower :-), via de scenic route. Die route hebben we in 1987 (OMG!) toen we voor het eerst naar de US gingen, ook gereden. Zo! prachtig, langs de kust, Pacific Ocean in volle, woeste glorie. 17 Mile Drive. We komen ook weer langs het stuk waar Seal Elephants op het strand liggen te knorren. In 1987 mocht je daar gewoon tussendoor lopen, nu niet meer. Nu kun je ze bekijken van een uitzichtplek (terecht dat dat niet meer mag, dat er tussendoor lopen, maar toen waren er nog niet zoveel Amerikagangers denk ik!). Ik weet nog van toen, dat die jongens enorm stonken. Nu zijn we er te ver vanaf om dat te ruiken, maar je kunt ze wel horen snurken :-)

We rijden er 2 dagen over. Lekker op het gemakje. De 1e nacht nemen we een camping in Morro State Park. Altijd mooie plekken in die State Parks. De volgende morgen hiken we eerst even de naburige Black Hill op. Steil! Komen we boven op de top een bordje tegen dat er daar verkeerscontrole is…. ? We snappen het niet, want te voet kom je er nauwelijks tegenop.

De 2e nacht slapen we in Carmel. Daar was Clint Eastwood in 1987 burgemeester. Gisteren zag ik hem nog bij de Tonight Show op TV. Hij kwam vertellen over de film Jersey Boys. Ziet er nog patent uit die kerel. Even googelen hoe oud hij is. Wow 84! Geef je hem echt niet.

Vanaf dag 3 slapen we dus op de San Francisco RV Campground in Pacifico. Dat is een klein stadje vlakbij San Francisco aan de Pacific Ocean. Wij hebben een plek geboekt met uitzicht op de oceaan. Fenomenaal! Het is heel makkelijk om van hier in de stad te komen. Je gaat met de camper naar de parkeerplaats van BART (openbaar vervoer) ongeveer 10 mins. rijden. Daar kun je een hele dag parkeren voor 2 Dollar. Dan neem je de BART naar San Francisco, ongeveer een kwartier, 7 dollar dag-retourkaartje. En daarna kun je verder naar waar je maar wilt met het openbaar vervoer in San Francisco. Wij hebben daartoe een 3-dagen kaart aangeschaft. Die is geldig voor trams, bus en ook voor die typische Cable Cars die ze daar hebben. Supermakkelijk allemaal. Heb je toch mooi lekker lang plezier van zo’n kado! :-)

Het is in San Francisco in Juni National Awareness Month voor; zoals de Amerikaan dat zelf zo mooi zegt; Mensen met Alternate Preferences. Overal wappert de Rainbow vlag. Bij toeval kwamen we een van de dagen terecht voor de lunch bij een tentje waar vroeger Harvey Milk zijn fotozaak had. Nu is er een sfeervolle eetgelegenheid - met de naam Harvey Milk - en het is een toeristisch hoogtepunt blijkbaar. (Harvey Milk was een van de eerste openlijk homoseksuele stadsbestuurders in de Verenigde Staten. Hij was een groot voorvechter van homorechten in de US — (zijn grootste tegenstandster was Anita Bryant (brrrr) …). Goeie film over gemaakt met Sean Penn. Wij hebben hartstikke lekker gegeten daar en leuke mensen ontmoet.

We hebben overigens meer dan geweldig gegeten deze hele week. Kreeft op Fishermans Wharf (2x) 1 x op een bankje uit een bakje met gevaar van diefstal kreeft door meeuwen, en 1 x sjiek in Neptune met uitzicht op Alcatraz eiland. Gebbq’d, Pizza. Hier naast mij nu staat een flesje zelfgemaakt groentenjuice met een rietje. Lang mee doen, want dit is het tot vanavond…

In 1987 zijn we ook naar Alcatraz geweest. En ik ben nooit vergeten dat ik diep onder de indruk was van de audiotour toen. Dus we hebben het nog een keer gedaan. Nog steeds even geweldig! De audiotour; (je loopt zelf rond met oortjes) wordt gesproken alsof het bewakers en veroordeelden zijn. Krijg je echt een goed beeld van hoe het daar moet zijn geweest.

Hele kleine cellen en een afdeling isolatie. Geen fijne plek. Wat mij het allerergst lijkt is dat als je daar zat, je op 1.5 mijl San Francisco zag en hoorde liggen. Terwijl je er zelf niet afkunt. Want “The Rock” zoals ze Alcatraz ook noemen, ligt dan wel op 1,5 mijl van San Francisco, maar het is niet te zwemmen vanwege de koude temperatuur van het water en hele gevaarlijke stromingen. Maar allee, je zat daar natuurlijk niet voor niks.

De tour eindigt bij het onvermijdelijke winkeltje en daar zag ik een rek met een boek geschreven door een ex-veroordeelde. William G. Baker. En…. laat die man - nu 80 - daar nou zijn boek zitten te signeren! Hij was 23 toen hij in Alcatraz zat. Geen lieverdje, maar ook geen moordenaar. Ik ben nu op de helft van zijn boek. Bijzonder leesvoer. En! gesigneerd, aan Conny with a Y :-)

We hebben deze keer ook meegenomen dat we een stopje maakten op Angel Island, vlakbij Alcatraz. Een vroegere militaire basis en een soort van Ellis Island van het westen. Ook erg interessant en mooi eiland. Kun je ook kamperen en hiken. Misschien ook nog eens doen. (Mijn lijstje wordt alsmaar langer, niet korter zie je wel…)Deze keer doen we het met een trammetje en een hele geinige gids. Het was trouwens ook een stuk koeler in de regio San Francisco. Graadje of 20. Lekker om dingen te doen. Toen we zondag weer hier parkeerden op de parking bij DSV, sloegen de vlammen je meteen weer uit.

Overigens hebben we nog 2 x bij een garage gestaan met ’t Campertje. Eigenlijk een geluk bij een ongeluk alletwee de keren. Eerst gaat er onderweg er een geel lampje branden. Hebben we nog nooit bij geen enkele auto gezien; zo’n lampje. Dus wij duiken in de gebruiksaanwijzing. Blijkt dat de DEF fluid op een laag nivo stond. ??? Wat is DEF?? Dus opzoeken op het Internet. Is het een soort spul dat je bij moet vullen als je auto op Diesel gaat. Dat hadden we niet meegekregen (letterlijk en figuurlijk) bij de camperuitleg, anders zorg je natuurlijk dat het altijd op peil is en dat je dat spul bij je hebt. En waar koop je dat? Geen idee. We bellen de Mercedes helpdesk, en die vertellen ons dat je met een geel lampje nog zo’n 1000 mile kon rijden. Dus geen reden tot paniek! En als we diezelfde dag langs een Mercedes garage komen, kunnen we dat spul daar zo kopen. En meteen maar tankje volgedaan natuurlijk. We hebben nu een voorraadje.

Tweede dag in San Francisco; bij terugrijden van de BART parking, horen we een raar rammeltje ter rechterzijde. Enige ter zake kundige :-) mannelijke personen op de camping zeggen dat waarschijnlijk de bandenspanning te laag is of aan het worden is. Wij naar een tankstation om dat te meten cq bij te vullen, maar Piet krijgt de wielkap er niet af en daar zat dat luchtventieldingeske achter. Volgende morgen - Vrijdag de 13e! - gaan we naar een RV garage, en dan blijkt dat we een lekke band hebben, zit een schroef in. Maar dus ook een geluk bij een ongeluk, want we stonden op 5 mins van de garage en niet bovenop een berg of op een 10-baans freeway of zo. En nu weet Piet hoe de wielkappen eraf moeten, hoe je lucht bij moet vullen en hebben we DEF vloeistof in het luikje vooronder :-)

Ik maak nog even de week vol met wat aanvullingen hier en daar.

Zondag 22 juni zijn we naar Huntington Beach geweest. Mooi strand, lang - breed. Vol met mensen met tatoeages. Bijna iedereen heeft er hier een… van klein bloemetje of zo tot hele ruggen en armen vol. Wij niet en gaat ook niet gebeuren :-) Ik denk dat er zo’n Zillion mensen zijn. Erg gezellig strand, van alles te zien en te bekijken en! je bent er binnen het uur vanuit ons. Ook veel lifeguards en heel veel helicopters die het zootje in de gaten houden. Voelt echt zo’n beetje alsof je in Miami Vice zit vind ik altijd.

Ook redelijk koel aan het strand. Scheelt echt zo’n 15 graden met Rancho. Maar pas op! Smeer je in! want het is ernstig verneukeratief zo’n briesje!

Maandag ben ik weer eens lekker gaan hiken met de Lazy Ass. Potato Mountain stond op het programma, dat was best lang geleden dat ik die gedaan had.

Gezellig groepje en terwijl wij hijgende naar boven sjokken komt een persoon ons 4(!) x in totaal voorbij. Hij was bezig 10 x boven en beneden te doen. Running… Hij is aan het trainen voor de 100 (geen 0 teveel) Mile Run. (Dat is 100 mijl alleen maar bergop) Ik ga met hem op de foto, als hij de voor de laatste keer bovenkomt en wij nog ons appeltje zitten te eten.

Ik heb inmiddels het boek van William G. Baker - Alcatraz # 1259 uit. Een aanrader!

Vandaag - zaterdag 27 juni - ga ik vanmorgen even fietsen, nu het nog redelijk koel is, Piet is met de camper weg om wat handigere ventieldingetjes op de banden te laten zetten bij een garage. Ons fietspad is op zaterdagen altijd heel gezellig. Drukke boel. Kwam een leuke Car Sale tegen met allemaal van die cartoon auto’s en een club wat ouderen die een mountainbikeles kregen. Ben ff blijven kijken. De leraar begint met : Hier zit de rem :-), en op dat fietspad hier is dus geen heuvel te bekennen, dus ik denk zo maar dat het beginners zijn…

Piet kwam weer onverrichterzake terug. Want ze hadden wel de goede bestelling gedaan bij de garage, maar het verkeerde binnengekregen, zien ze als het doosje openmaken.

Onze DUTCHX2 nummerplaten zijn wel binnen overigens. Die ga ik maandag ophalen bij het DMV. (Zal ik iets leuks meenemen voor die suppoost? — als je dit niet snapt moet je even een paar blogs geleden terugpakken :-)

Zaterdagavond 28 juni gaan we eten met Jon & Cindy Scott. Dat is wel grappig. Is een zakenkennis van Piet van Toro (heel) vroeger. Hij is nu met pensioen en doet met zijn vrouw een tour Amerika. Ze bezoeken o.a. alle Presidential Libraries. Ga ik straks eens even alles over vragen. We hebben nog email contact met ze en op FB en natuurlijk aangegeven toen we hiernaartoe kwamen: “Als je in de buurt ben” (Ze wonen 3000 miles verderop). En vanavond ZIJN ze in de buurt. Dat is toch erg leuk!!

Morgenochtend gaan we NEDERLAND - MEXICO kijken in een Mexicaans restaurant met ontbijt/brunch. Met wat collega's van Piet en Sonja van de yoga die Dutch is en haar man die Mexicaans is. Dus 3 Nederlanders met 150+ Mexicanen… Dat gaat lachen worden denk ik. Hoor je morgen!

Hiertegenover breken ze op dit moment de tent af… Brazil - Chili en Brazil heeft gewonnen…. Tijdens een strafschop dacht ik dat ik de hulpdiensten moest gaan bellen zo hard werd er gegild. We hebben Braziliaanse buren aan de overkant…

Nou, dat was me wat zeg; zondag. We hadden een clubje van 8 bij elkaar om samen naar de wedstrijd te gaan kijken. Zendajas, het Mexicaanse restaurant, ging speciaal om 08.30 open. (Normaal gaan ze om 9.30 open op zondag. Het is bij ons op de hoek. En als we er zondag’s langsrijden staat er altijd zo’n figuur met een bord te zwaaien dat het op zondag Mexican Brunch is. Dat triggerde mij dus om daar naar de wedstrijd te gaan. Sowieso wij samen, maar ik dacht; wellicht hebben nog meer mensen zin. En jawel. Joe en Jim van the Office wilden ook wel. Jim met zijn vrouw Dana en Joe met zijn zoon Zach, die groot voetbalfan is en zelf ook voetbalt - hij tracht mij het fenomeen Buitenspel uit te leggen -, Sonja ( de Nederlandse van de Yoga, moeder van Kimo uit Hawaii en haar Mexicaanse man Joe, gaan ook mee).

De hele tent zat vol met Mexicanen, een herrie mensen, een herrie! Tot…. de laatste 8 minuten. Toen was het MUISstil. Alleen wij achten zaten te roepen van ANDELE, ANDELE gelijk Speedy Gonzalez :-) Ik hoef het niet verder uit te leggen, je snapt het. Wij vragen ons op het eind wel af of we onder de tafels naar buiten moeten sneaken. Maar iedereen was reuze aardig - edoch aangedaan - en we werden erg gefeliciteerd. De foto staat ook op FB, maar ik gooi hem hier ook nog bij voor de niet FB’ers.

De brunch overigens was ook GEWELDIG. Wel een beetje veel voor ’s morgens vroeg…

Voor ik op het knoppie druk: Kom ik net op de fiets langs Zendejas, hebben ze daar overal Rood/Wit/Blauwe ballonen, binnen en buiten. Nou DAT! is sportief! Blijft de hele week zo zegt de eigenaar mij. Wij zullen deze tent blijven bezoeken… Niet in het minst voor het lekkere eten. Taco Tuesday, schijnt ook super te zijn :-)

Gossie; Nederland - Argentina woensdag, als ons Koninklijk Huwelijk dat maar aankan :-)

NEXT TIME: FIREWORKS, THE BIG APPLE & MARCO POLO…