conny-en-piet-usa.reismee.nl

CARS

27 maart, 2014, Piet is onderweg naar New Jersey, waar hij kandidaten gaat interviewen voor een in-huis project bij de klant aldaar. Heeft hij een paar weken geleden ook al gedaan daar, en had toen een goed persoon gevonden en een runner-up, maar om diverse redenen  gingen die er niet mee door. Dus…nou moet hij er weer naartoe. Eind vliegen en weer een paar uur tijdverschil. Gelukkig sneeuwt het daar nu niet meer, nog wel koud en nat. Hij heeft een goed persoon gevonden belt hij net door: Ene Reginald E. Clay the 2nd, Nickname: Reggie

Hier in CA is het al 2 dagen bewolkt, wat goed uitkomt aangezien er veel op de computer te doen is en er ook nog het een en ander huishoudelijk dient te gebeuren. En! dan kunnen we weer even op het gemakske het bloggetje schrijven. CARS moest het worden...

 

We beginnen op: Monday March 17, 6.24 AM…Vandaag is het St. Patrick’s Day en die begint met: The Shamrock Shakedown, zoals ze het hier inmiddels op het nieuws noemen. Aardbeving van 4.4 op de schaal van Richter in LA en ik voelde hem ook bij ons in de slaapkamer. Ik ontdekte pas later dat het een aardbeving was, toen het op het nieuws kwam.  Ken je dat gevoel dat als je droomt en wakker wordt dat je denkt dat je valt? Nou zo iets eigenlijk, alleen duurde het langer. Piet heeft helemaal niks gemerkt want die stond onder de douche.  Natuurlijk meteen heel veel speculatie dat er een grote aardbeving aankomt en van alles op het nieuws. Een vrouw uit Florida die erg geschrokken was en die zegt: I prefer Hurricanes :-). Nou, ik prefer helemaal niks van dat soort dingen. Maar goed, ik hoop maar niet dat wij een grote meemaken want dat is toch wel eng. Een dochter van een nichtje van ons, die was destijds New Zeeland en heeft die enorme aardbeving daar meegemaakt. Dat wil je echt niet.  


We hebben inmiddels - op aanraden van kennissen - een noodpakket aangeschaft en met elkaar afgesproken waar we elkaar ontmoeten als er wat opdoet. Als er een aardbeving is: direct op handen en voeten, onder een tafel, of in een deuropening gaan zitten, als je niet snel genoeg buiten kunt komen… (Down, Cover, Hold) Zit nou net te kijken naar die enorme Mudslide bij Washington. Ook zo’n drama.  En Obama in Nederland, die het Gezellig heeft gehad blijkbaar. Maar hij geeft Poetin er ondertussen wel erg heel vriendelijk van langs...


 

Nou op St. Patricks Day krijgen mijn lachspieren het ernstig voor hun kiezen (waar overigens sinds vorige week een echte Amerikaanse kroon bij zit). 

Ik zal het een beetje leuk op papier trachten te krijgen zodat jullie er ook nog tweedehands plezier van hebben. 

 

St. Patrick’s Day (Lá FhĂ©ile Pádraig) :  Net als bij ons met carnaval is het originele verhaal hier ook een beetje uit het oog verloren en is het meer een reden om te eten, te drinken en vooral veel vreselijk(e) groene kleding aan te trekken. De kennis die ik heb opgedaan in Covina - Kathleen  Corbett - is van 100% Ierse komaf (New Yorks Ierse ouders). En zij vroeg mij met haar en haar familie mee te gaan naar Maggie’s Pub in Santa Fe Springs voor een Irish St. Patrick’s Day Bash van 10 am  tot 2 pm. Gezien het tijdstip en het feit dat haar twee kleindochters van 3 en 5 ook meegaan, lijkt het me wel een veilig gebeuren, als in; Geen! orgie, dus ik ga mee. Kost 15 Dollar, voor een All You Can Eat Buffet met muziek en trimmings… 

 

Het kost allereerst even wat moeite om af te spreken hoe laat ik waar moet zijn. (We gaan met 2 auto’s en moeten elkaar ergens onderweg ontmoetten. Zij komt van de ene kant en ik van de andere kant. Ze wil niet dat ik alleen naar Santa Fe Springs kom, want dat is niet gezellig. Heel aardig! Ze ziet graag dat ik haar ontmoet bij een (maakt niet uit welk) benzinestation vlakbij de 60. Zo zeggen ze dat dan ook! First gasstation off the Sixty….Ja en dan denk ik; hoe kom ik bij die Sixty en! je hebt een Sixty East en een Sixty West en dat ik dan echt niet weet welke kant ik op moet. Je moet bij mij echt beginnen met: Uitgang Appartmentencomplex rechtsaf…

 

Kathleen begreep dat niet en ik kon het haar ook niet uitleggen. Je hoorde het -duh?- aan de andere kant.  Maar wij Directionally Challenged Persons; wij zijn niet voor 1 gat te vangen; Ik heb de kantoormeiden van Piet; Athena en Amora om hulp gevraagd. Gewoon; dat ik het niet snap, dat Kathleen uit Covina komt, ik uit Rancho, dat we uiteindelijk in Santa Fe Springs willen uitkomen en waar ik dan het best kan stoppen om over te stappen. Ha ha! Zij hebben voor mij een benzinestation in de buurt gegoogled, mij het adres doorgegeven, dat kan ik weer intikken in de GPS van ’t Kevertje et voila: stap 1 onder controle. We spreken rond 9.30 af en ik ben daar dan ook. (Je kent mij). Vandaar nog even een sms’je gestuurd waar ik precies sta met juiste adres en zo. Belt zij, dat ze er zo aankomen, dat duurde ook nog een kwartier. Maar goed :-)

Daar komt de familie aan. In twee auto’s; een rood klein dingetje en Kathleen zelf in een zachtblauwe Jaguar (zo’n kleur als jouw Mini Jolanda B.). Rood autootje moest nog tanken, Jaguar eigenlijk ook, maar Kathleen dacht dat ze de dag nog wel kon volmaken met die tank. Ik stap over in haar auto. ’t Kevertje blijft bij het benzinestation. Geen van beide auto’s  heeft navigatie aan boord en hoe ze er precies moeten komen hebben ze ook niet vantevoren uitgezocht. (Ik wel, maar dat zit in ’t Kevertje…). Kathleen rijdt als een bootwerker, wel safe maar fel (ze rijdt ook motor), en vrij hard. Het rode kleine autootje probeert haar uit alle macht in het vizier te houden. Ik voel me niet echt unsafe, maar het gaat wel errug fast. Broer zit bij ons achterin en die belt en stuurt voortdurend sms’jes naar het rode autootje om te zorgen dat die weten wat Kathleen aan maneuvres gaat uithalen.  Ik vraag zo’n beetje voor de vuist weg; waarom mensen (zij!) nooit richting aangeven als ze van baan wisselen: Antwoord: Dan laten ze je er soms niet in, dus het is handiger je ervoor te gooien. En IK ben gezakt!!???

De meest gebezigde DMV Slogan is overigens: S.M.O.G.: Signal, Mirror, Over the Shoulder, Go (when safe :-)

 

Allee, we komen heel aan bij Maggie’s pub met beide auto’s - ook nog ongeveer tegelijkertijd— Opmerkelijk! en dan naar binnen. Alles is groen, overal tafels met hoedjes erop en slingers. We kopen een ticket voor het buffet (drank is apart). En zoeken een leuke tafel uit. Het is nu 10.45 en overal staan al liters (groen) bier en zo. Ik heb een slokje genomen, dat je; 

Been There, Done That kan zeggen, maar het is niet aan mij besteed. Geef mij maar een Chardonnaytje, maar daar is het nog wat te vroeg voor wat mij betreft. Twee Bands, 1 “echte” Ierse en een Rockband. Iedereen in het soort van iets groens (ik ook — groene nagels ook :-). Dames met veren, de meest geweldige en soms verschrikkelijke outfits. Maar goed als ze maar lol hebben. En dat hadden ze/we! Dansen, zingen, eten, drinken. Kwam ook nog een Ierse Priester langs. Als je die man in een film zou zien zonder te weten wie hij is, zeg je : Dat is de Ierse Priester. 

Twee kleine meisjes die Ierse dans doen. Hardstikke lief en leuk en goed. Publiek gooit dollar bills naar ze toe. Die rapen ze aan het eind van hun voorstelling op en geven ze dan aan de bandleider.  Die koppies toen ze erachter kwamen dat het geld voor hen was!! Onbetaalbaar! En ook weer heel Amerikaans, om 2 uur was het ook Echt klaar. Ik heb wel goed opgelet dat mijn chauffeuse geen liters bier of anderzijds alcoholisch groen naar binnen sloeg (Je kent elkaar nog niet zo lang per slot, en ik wil nog langer mee, want a.s. weekend gaat ook weer leuk worden). Maar dat is gelukkig niet het geval. Weer met zo’n rotvaart naar het benzinestation terug. En dan… mist ze een afslag, heb ik ook vaak, maar noooooiiiit met een bijna lege tank. (Volle tank en lege blaas is mijn devies). Vallen we toch beer zo’n 50 meter voor we er waren. Twee zoons moeten duwen. Helaas was mijn Iphone leeg doordat ik zoveel foto’s heb gemaakt heb plus nog een aantal videootjes om ’s avonds thuis aan Piet te laten zien. (Die moest gewoon werken natuurlijk — Sorry Piet :-)

Wat heb ik gelachen! En die mensen zitten er ook niet mee he? Gewoon van, nou bijna gehaald, kon erger. Ik kan dat niet hoor, hoeveel ik ook yoga.  zei ik ook tegen ze.  

 

Woensdag 19 maart 2014… A date to remember!! DIE DAG HAAL IK MIJN BEHIND THE WHEEL DRIVERS LICENSE BINNEN! Hoeraa, Hoezee, Yoho!! Ik kan er wel lacherig over doen. Maar ik was stiknerveus. Want ik had nog maar tot 2 mei, dan mocht ik niet meer op mijn NL rijbewijs rijden. En zonder auto ben je hier dus echt verloren. Dan kunnen ze net zo goed zo’n elektronische gevangenisband om je enkel doen!

Maar ik heb het! Weer uur in de rij, en uur in de rij, in de rij waar de auto’s staan te wachten om te mogen beginnen (in de brandende zon, en je moter,  dus ook je airco…mag niet aan! Lekker warm)  En weer zo’n instinkerfiguur als examinator, die toch zijn veiligheidsgordel niet omdeed! Ik zag het en zei: Wilt u dat even doen voor ik start… Zou je toch zo in de 1e seconde zakken… Vind ik trouwens wel laag… Toch?

Veel stopborden en een weg waar je alleen maar rechtsaf mocht, hij zei niks natuurlijk, maar … Conny had het gezien ;-)

En... kaarsrecht achteruit! Als ie geen stop had gezegd reed ik nog achteruit. Man I’m good!

Zo, zelfverheerlijkingstuk achter de rug. Maar ik ben wel blij hoor mensen!! En ’t Kevertje ook! We zijn aan elkaar gehecht inmiddels. Je gaat meteen een stuk lichter door de wereld. Appartementje opkuisen, gastenbed opdekken. Vrijdag komen Arline en Dave uit San Diego. Vrijdagavond Icehockeygame en het weekend: NASCAR!

 

Vrijdag in de middag komen ze bij ons aan, we drinken wat op het balkonnetje met een kaasje en een chipje erbij en rond een uur of 5 komt Piet thuis. We gaan eten bij de Old Spaghetti Factory. Weekend wordt toch een calorie-drama dus je kunt net zo goed op vrijdag al beginnen. Lekker pasta gegeten en dan naar het stadion waar onze ploeg Ontario Reign vandaag speelt tegen de Bakersfield Condors. Net als de eerste keer Icehockey: Hardstikke leuk en spannend. Dave heeft het vroeger zelf gedaan en hun twee zoons ook. Het was heel lang geleden dat ze naar een wedstrijd waren geweest, dus veel plezier. 

Een minpuntje was dat er een vlakbij ons een hele vervelende vent zat, die alsmaar “It Sucks” zat te roepen, heel hard. Beetje zielig type, ik wilde eigenlijk tegen hem gaan zeggen “You! Suck” maar hij was vrij groot met tattoos. Dave dacht hetzelfde. "Ach; laat maar ook".  Ontario Reign won van de Bakersfield Condors met 6-2! We picked the right team :-)

 

’S avonds nog een borreltje en dan naar bed, want de NASCAR gates gaan om 9 AM open, en we willen buiten de deur ontbijten om het calorierijke weekendgevoel  maar vast te houden.

 

--Zaterdagmorgen nog vreselijk gelachen. Piet heeft normaal zijn eigen badkamer. (We hebben er twee, je moet ze toch schoonhouden, net zo handig om dan allebei je eigen rotzooi te hebben). Als we gasten hebben verhuis ik zijn spullen naar die van mij die dan even van ons samen is.  Zaterdagmorgen vroeg dus, was er iets niet helemaal jofelnootje met het toilet bij ons. We hebben zo’n grote ontstopper (hebben we regelmatig nodig ook voor de gootsteen), en die staat in de garage. Piet zijn blauwe badjas hing nog in zijn badkamer, dus trekt hij even de mijne aan. (Rose met rozen) want hij moet over de gang. Doe ik mijn ogen open, staat Piet in de slaapkamer met een rose rozenbadjas aan en een ontstopper in zijn handen. Ligt je Iphone niet binnen bereik. Zo Zonde!!--

 

Arline, ze is 71, is een enorme Autorace fan. Zou je echt niet verwachten. Het is een vrij kleine frêle vrouw, die als hobby ook Plumeria’s kweken heeft. En dus ook Autoracen. Grappige combi. Ze weet er alles van, kent alle tijden uit haar hoofd, weet van de drivers ook alle prive verhalen. Dus hartstikke leuk om er met haar en Dave (die weer alles van auto’s en motoren weet), ernaartoe te gaan, want ze kunnen alles vertellen, hoe het werkt, wat voor types de drivers zijn en noem maar op. Allemaal Inside Stories.

 

Groot! een HERRIE, een Mensen, niet normaal. Ik heb een filmpje op Facebook staan om een indruk te geven. We hadden allemaal oordoppen in en daaroverheen nog een headset waardoor je het live verslag kon meevolgen en waarmee je ook verbinding kon maken met de auto’s zelf en kon horen wat die allemaal tegen hun Pittsmensen zeggen. Echt superleuk!!

Wat een ervaring weer! Zaterdag waren de “langzame” racers aan de beurt. Ong. 190 mile per uur. En zondag de snelle (rijden op Ethanol)… 260 mile en sneller. Ook het randgebeuren was natuurlijk weer echt Amerikaans. Eten! Drinken! Give-a-ways, Muziek, Live worstelen…Niet te geloven. Pijn in mijn kaken van het lachen, en in mijn oren van de herrie. Heel de maandag nog na liggen bonken. 

 

Zondag besluiten we overigens om ongeveer op de helft van de race naar huis te gaan en dan het eind op TV te kijken. Ze hebben tijdens NASCAR (10 mins. van ons huis) namelijk alles afgezet, en als het klaar is en de boel gaat rijden, ben je zomaar niet thuis. Dave moest de volgende dag naar Las Vegas voor business, dus zij wilden een beetje op tijd weg. Plus, als je het op TV ziet, kunnen ze nog even uitleggen hoe het precies zit met de regels en zo. Want in het echt bij de race is praten niet mogelijk. 

Dus… Wij zo’n 50 ronden voor einde race naar de auto. Die we niet konden vinden… We waren een beetje vergeten om te onthouden waar we de car precies hadden weggezet. En het parkeerterrein is ongeveer net zo groot als heel Bergen op Zoom. Staat ook een heel leger aan Campers, waar mensen op het dak staan om naar de race te kijken. BBQ erbij, ook een heel gebeuren op zich. 

Op een gegeven moment zijn we maar gesplitst om te zoeken. Piet vond de auto en had Arline en Dave ook gauw gevonden, maar mij waren ze kwijt :-) En mijn telefoon had nog maar 10% jus over toen Piet me belde. Dus ik geef aan wat ik zo’n beetje zie, zie ik hem voorbijrijden, Piet, je rijdt me voorbij! Piet achteruit weer terug, komt er ook nog een soort van tentje waar de wind onder gekomen was voorbijzetten  over het parkeerterrein. Ik stikte bijna! Want Piet vroeg net weer: Wat zie je?  Wel ongeveer 5 km. gelopen denk ik over die parking, dus 1 hotdog is er alweer af. 

 

We hebben mekaar weer gevonden. 

 

(PS, nu is het zaterdag. Ik moest nog even op het knoppie drukken, want ik wilde met Piet checken of dat stuk over de badjas erin mocht :-). Hebben we toch gisteravond weer een aardbeving gehad 5.1… Piet heeft wederom niks gemerkt, die zat in het vliegtuig, er is hier een eierdopje kapot gevallen...En vanmorgen in het zwembad dacht ik, wat zou je in een zwembad overkomen tijdens een aardbeving. (Ook teveel rampenfilms gezien)

 

Volgende keer:

 

SPRING!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!