SLOWBOAT TO CHINA
31 jan. 2014
🇨🇳
vanuit China
Zo Mensen! We zijn weer thuis (In CA). Hier nog steeds mooi weer, in NY nog steeds koud, een Grizzly Beer maakt Pasadena onveilig (das niet zo ver van hier),
en een of andere gek heeft weer gemeend te moeten gaan schieten in een Mall. En een auto verdwijnt in een sinkhole, laatst een huis. Enge dingen, die sinkholes. Beetje Stephen King vind
ik.
Ik ben dinsdag vorige week thuisgekomen. Vloog single terug uit Shanghai, aangezien ik op Miles punten vloog (gratis!) En dan moet je de vluchten pakken waar
dat op mag van de maatschappij. Piet had nog wat meetings tot donderdag en op die dag kon ik niet vliegen, want er waren dan geen Milesvluchten voorzien. Dus maar alleen terug. Op Shanghai
instappen en in LA er weer uit. Het is nog makkelijker aan het worden dan met de bus op stap.
Het meest ambitieuze was nog een taxi te krijgen van het hotel naar het vliegveld in Shanghai. Ik was lekker op tijd naar de lobby gegaan, waar dan een
hotelpersoon een taxi voor je regelt. Afgelopen dagen was het geen probleem om er snel eentje te krijgen, maar ik ben liever op tijd dan dat ik mijn vliegtuig mis of moet stressen. Don’t Hurry be
Happy, staat niet voor niks op mijn koffer:-)
En gelukkig maar… want er krijgen 2 taxis voor het hotel een aanrijding met elkaar, hoop gedoe natuurlijk. En het duurde eventjes voordat er een nieuwe
taxi voor de deur staat. Ik ben de eerste in de rij, maar geef aan dat de man achter mij met mij de taxi kan delen. Die is nl. wel op het nippertje, staat te stressen en moet ook naar het
vliegveld.
Amerikaan, doet iets in Fast food, heeft het er de hele rit, zo’n 50 minuten, over dat hij thuis Pork Chops gaat klaarmaken voor zichzelf en hamburgers
en nog meer van dat spul. Hij is 2 weken in China geweest en duidelijk niet blij met het eten. Als er ook waarheid is in het gezegde: You are what you eat; was dat aan hem goed te zien. Type pork
chopje. Ik moest bij Terminal 1 zijn en hij bij 2 en hij rekent de taxi af want hij heeft een bonnetje nodig voor zijn werkgever.
Nou ik (wij) vinden het eten HEERLIJK in China; Dim Sum, zalige groenten, rijst, zoveel keuze. Ik heb niet een keer iets op wat ik niet lekker vond. En
eigenlijk kun je er zoveel van eten als je wilt, want het is allemaal vers en licht. Superlekker.
China 2014: Het verhaal. Ik ben “alleen” nog maar in Hong Kong en Shanghai geweest, maar wat een ervaring! De overweldigende hoeveelheid mensen die daar rondlopen. Ongekend!
Eerst van LA naar Hong Kong op zondag 12 januari. Goeie vlucht via Taipei. Bij elkaar toch weer zo’n 16 uur reizen. Hele kritische overstap in Taipei, we
hebben maar 15 minuten en het is een heel eind lopen, en! een moeilijke route, maar op elke hoek en kruising in het vliegveld staat een persoon met een bordje: HONG KONG die kant op, handig en
zeer klantvriendelijk. Vliegtuig gehaald, maar we vrezen voor onze bagage. Edoch, de hele aardige purser van China Airlines zegt dat ze wel wat later vertrekken zodat onze bagage toch mee
kan. Dat is goeie service! Bagage is er inderdaad in Hong Kong. Weinig last van jetlag bij aankomst. Ik denk ook dat dat komt omdat je zoveel nieuwe indrukken krijgt. Dan heeft je geest er geen
tijd voor.
We slapen in Hotel Nina, 53ste verdieping, Wow! Wow! Is Piet speciaal aan het regelen geweest, dat we zo hoog een kamer hebben. In Hotel Nina
slaapt hij namelijk altijd als hij in Hong Kong is. Ligt centraal, is niet superduur, wordt veel gebruikt door de Chinezen zelf, dus dat is ook wel leuk. En een kamer zo hoog is natuurlijk wel
net even iets anders. Je gaat met de lift naar de 45ste verdieping en dan moet je overstappen naar een andere lift om naar de volgende floors te kunnen. Een uitzicht!
Hotel Nina heeft ook een heerlijk zwembad, waar ik weer lekker gebruik van maak. Het gaat om 8 uur ’s morgens open en de eerste keer dat ik kom moeten ze
even de badmeester zoeken, want ze rekenen niet op mij. Ik zwemmen, met mijn eigen badmeester, die moet een oogje in het zeil houden, verplicht blijkbaar. De volgende dagen zit hij al klaar voor
me :-) Het wordt een trend mensen, mijn zwemverhalen.
Wat ook wel grappig is, is dat het zwembad 1 kant heeft met een doorzichtige wand waar de ontbijtzaal op uitkijkt. Voel je jezelf als in het dolfinarium met
publiek. Maar niet bij nadenken anders zou je er verlegen van worden.
1e dag Hong Kong heeft Piet nog niks, dus laat hij mij een aantal dingen zien in de buurt waar hij al is geweest. Een echte Chinese markt waar ze van alles
verkopen. Groenten, vlees, vis, levende kikkers en schildpadden… Allemaal eetbaar... Daarna gaan we naar The Peak in Hong Kong met een cabletram. Hoog toeristisch gehalte, daar moet je dus
geweest zijn. ’s Avonds eten we bij een tentje waar je aan je eigen tafel Chinees kunt barbecuen. Heerlijk, lekker vers spul. We nemen een soepje vooraf, allebei een andere smaak. Krijgen
een hele pan per persoon en zien pas later bij de buren dat je zo’n pan moet delen en overscheppen in de kleine kommetjes die ze erbij leveren. Niemand lacht ons uit. Heel vriendelijk. Ze
zullen het er thuis wel over gehad hebben…
We hebben trouwens prachtig! weer in Hong Kong. Zonnetje, graadje of 18/20. Ideaal om te sightseeen. Heb wel een regenjack meegenomen, maar heb dat in HK
niet nodig. In Shanghai ook geen regen, maar daar was het wel redelijk koud, zeg maar 8-10 graden C. Maar ook geen regen, dus met een paar laagjes kom je een heel eind.
Piet gaat overigens eind deze week naar New Jersey, vlakbij NY. Daar is het wel koud dus. Maar hij heeft van mij in de nieuwjaarsuitverkoop alhier
een pracht van een leren jack gekregen met bontvoering. Afgeprijst van 500+ dollar naar… 113… Kijk en nou komt het van pas. Is een jack voor het leven. En staat helemaal stoer vind
ik.
Nu is er weer Sale, believe it or not; to celebrate het aankomende Chinees Nieuwjaar. Als er hier geen Sale is moet je echt niks kopen hoor! Dan betaal
je echt teveel.
Ik dwaal uit China, back on track dus.
2e dag (dinsdag) moet Piet de hele dag werken dus ik ben op mijn eentje. Ik had al zo’n beetje gekeken wat ik wilde gaan doen. Ik had bedacht dat ik naar het
Chinees Cultureel Museum zou gaan. Toen we de gisteren bij de Peak waren, zag ik dat liggen, en het leek me redelijk makkelijk bereikbaar met de metro. En ook dat iedereen dat wel zou weten, als
ik onverhoopt edoch onvermijdelijk de weg kwijt zou raken.
Nou, ik kwam er zonder problemen. Bijna voor de deur uit het metrostation. Maar… Het was zulk mooi weer, dat ik dacht: “Eigenlijk zonde om nou iets binnen te
doen. Morgen kan het wel regenen" Om de hoek van het museum is de Boulevard of Stars op z’n Chinees, net als in Hollywood met handen van sterren in het beton, alleen zijn het daar Bruce Lee
en consorten en overal langs de route bronzen beelden van Chinese sterren. Leuk, maar leuker is natuurlijk mensen kijken. Je loopt langs de rivier, er komt van alles langs, af en toe op een
bankje zitten en kijken maar. En! Ik ben een schoolproject! Ik zit dus op zo’n bankje, komen er twee meisje naar me toe van een jaar of 13/14. ….Wij zitten op de middelbare school, mogen wij u
wat vragen stellen voor ons Engelse les project.
Ik was zo ongeveer de enige westerse die daar rondliep (het is buiten het seizoen) en dan val je op. Tuurlijk, leuk! Ze spraken best aardig engels. Eentje
stelde de vragen, de andere schreef het op. Hoe heet je, waar kom je vandaan, hou oud ben je, heeft u vrienden in Hong Kong (JA! :-), wat doet u in Hong Kong? En daarna wilden ze op de foto dat
moest ook namelijk voor het Project. En ik natuurlijk niet te flauw, en ook even met mijn Iphone een foto. Ik voeg een collage bij :-)
300 meter verder: de volgende schoolploeg. En ik mocht weer :-) Zo ben ik 4 x geinterviewed. Leuk he? Zij ook blij dat ik er buiten het seizoen in het wild
rondliep.
Nr 3. ploeg had een hele slimme meid: opschrijven is natuurlijk best moeilijk voor ze, en dat meisje vroeg na mijn eerste antwoord Conny .. with a Y, Can you
write that down for us? Die komt er wel. Ik had geen spijt dat ik niet naar het museum was gegaan.
Aan het einde van de Boulevard ging ik een hoekje om en daar stond zo’n Hop On - Hop Off Sightseeing bus. (Het was rond een uur of 11 inmiddels). Die zou net
vertrekken, nou dat is een teken natuurlijk, kaartje gekocht, tour Kowloon geboekt. Zou zo’n 2 uur duren zei de kaartjesmevrouw. Boven, buiten op de dubbeldekkerbus in het zonnetje. Oortjes
in voor de Engelse uitleg onderweg. Ik bedoel maar. Ik had nog een appeltje meegenomen van het ontbijt en er zat nog een notenreep in mijn rugzak, altijd water bij me, dus mij hoor je niet meer 2
uur lang. Je kon ook overal HOP OFFEN natuurlijk, maar dat heb ik niet gedaan, ik heb de tour afgemaakt tot waar ik opgestapt was. Zo rond een uurtje of 1 liep ik weer in dezelfde buurt
waar ik bij het wegrijden vanuit de bus een soort van leutig pleintje heb gezien waar volgens mij wel een lunchje te krijgen moet zijn.
Naartoe gelopen, gevonden! Leuk tentje, wat westers georiënteerd, en daar heb ik een heerlijke zalmsandwich op met frietjes en sla erbij en een
chardonnaytje. Ik heb uitzicht op de boulevard en er kwamen 6 Chinese heeeeele mooie, heeeele dure meisjes lunchen. Wat ze aan hadden plus designertassen daar kan de gemiddelde persoon toch
aardig een paar keer van op vakantie schat ik.
Heel veel rijke mensen in Hong Kong. Ze hebben het shoppen daar ook verheven tot een kunst. Als er nieuwe items binnenkomen bij bv. Dior of Chanel (geen!
Sale en Echt!) dan staan ze in rijen voor de deur. Ongelooflijk!
Die meisjes waren leuk om naar te kijken. Ik heb er niet zoveel verstand van met mijn rugzakje en mijn hiking boots, maar zij hingen duidelijk van de dure
merken aan mekaar. (Champagne op tafel ook bij de lunch :-)
Rond een uur of twee belt Piet dat hij bijna klaar was voor die dag met meetings en hoe het met mij ging. Ik ben op de helft van mijn lunch. Na
afrekening pak ik een taxi naar het hotel (kost ook 3 x niks en wel leuk om dan snel terug te gaan aangezien Piet weer vrij was, want met z’n tweeën of meer is toch gezelliger dan alleen per
slot).
Je neemt van het hotel een kaartje mee waar het hotel adres opstaat in het Chinees, dat geef je aan de chauffeur en dan zet hij je voor de deur af. Dat werkt
prima. Niet teveel opletten hoe ze rijden - soort van kamikaze. S’middags gaan we naar de Bird market, Flower market en Goldfishmarket. Die markten liggen vlak bij elkaar dus dat kon precies nog,
voor het donker werd. Daarna nog naar de zogenaamde Ladies Market. Waar ik een aantal onnutte zaken op de kop heb getikt, zoals kofferlabels--> een Smiley en een Winnie de Pooh, een hele
leuke rugzak met de wereldkaart erop en een iPhone cabletje dat blinky smiled in het donker (spijt dat ik er daar geen tig heb gekocht voor vrienden en bekenden), ook veel Chinese Lucky
Charms om weg te geven EN! de meneer van dat stalletje zei: Er staat HAPPY op je nagel. Yeah!!
Daarna komen we in een theehuis terecht waar ze ons in krakkemikkeg Engels uitleggen wat er in het Chinees op de menukaart staat. Zo goed en zo kwaad en op hoop van zegen een keuze gemaakt.
Heerlijk! We krijgen er fruitthee bij; onderin de thee zit iets van gelatine met een smaakje en daar giet je dan de thee overheen. Superlekker!
Woensdag: Piet heeft ’s morgens een meeting tot aan de lunch of daarna, dat weet hij nog niet precies. Nu had ik al voordat we naar China gingen contact op
genomen met een vriendin / ex-collega van GE die tegenwoordig in Hong Kong woont en werkt. We hadden afgesproken die woensdag samen koffie te gaan drinken. Zij zou mij eigenlijk bij het hotel
ontmoetten, maar er deed iets op op haar werk, waardoor ze wel koffie kan drinken maar in kantoor moet zijn. Dus dan maar andersom en ik naar haar toe. Het maakt zoveel niet uit hoe laat ik
aankom, dus ik heb de metro gepakt. Gewoon voor de gein. Gaat van eigens, het moeilijkst is het kaartje zodanig voor het venstertje te houden dat het poortje opengaat cq of het kaartje door
een gleufje te laten gaan. Er staat nl. niet op wanneer je welke manier van inkom moet gebruiken. Maar er komt elke keer wel iemand vertellen / laten zien hoe het moet. (Ook omdat ze achter mij
staan te stressen natuurlijk). Ik moet uitstappen bij Olympic Station, en dan rechts, links. Het gebouw zelf heb ik zo gevonden, maar even moeilijk om uit te vinden waar / op welke
verdieping haar bedrijf zit. Ik kom een DHL persoon tegen en die zet mij op de juiste verdieping af. Desiree en ik hebben heel gezellig bij zitten kletsen. Daarna een foto opgeladen
op FB speciaal voor Jeannette, die op Automotive direct jaren met Desiree samengewerkt heeft.
Daarna ga ik weer terug naar het hotel. Nadat Piet weer thuis was zijn we nog even het centrum ingedoken. Het liep al tegen de avond, dus eerst even een
borreltje pakken bij een tentje, en Toin (Piet’s broer) even een telefoontje gegeven op zijn verjaardag. We nemen de langste roltrap ter wereld. Ik heb een foto van mezelf daarop op
FB staan. En kreeg van diverse kanten te horen dat dat de roltrap is die in Wie is de Mol is voorbijgekomen...
Is blijkbaar wel een ding in Nederland :-) Soms leef ik echt onder een steen wat dat soort zaken aangaat. Ik wist ook niet dat Justin Bieber
gearresteerd was. Maar…who cares?! toch?
Wel jammer dat ik Boer zoekt Vrouw mis :-)
Die avond eten we bij een Dim Sum restaurantje in het centrum. Per keer 6 keuzes. We laten de ober kiezen.. doe maar wat... en het is wederom
overheerlijk. Na de eerste zes dim simmetjes nog een keuze van 3 gemaakt (Dat mocht, de standaard 6 was teveel, maar 3 kregen we er nog wel in) . En toen zaten we
bommetjevol.
Lekker naar het hotel, nog even internetten en de volgende dag heeft Piet vrij. Dat is de eerste keer in al die jaren dat hij echt een vrije dag heeft
genomen daar. We doen samen de hele toer met de Hop on Hop of bus. Het zijn eigenlijk 3 stukken. Kowloon, Centrum Hong Kong, en met de veerpont over en dan naar Stanley Island. Echt heel veel
gezien. Hong Kong in 1 dag zeg maar. Nou zit ik me toch te bedenken wat we die avond gegeten hebben, en ik heb geen idee meer. Zal wel chinees geweest zijn maar waar???? Ik weet wel dat we
bij een plekje bij de veerboot wat snacks gekocht hebben als lunch.
Aan het einde van de tour hebben we nog gewacht bij de haven op de lichtshow die elke avond gegeven wordt daar. Alle gebouwen die daar staan, o.a. Philips,
Samson, H&M enz, enz. hebben enorme lichtreclames en elke avond om 7.30 pm geven ze daar een gigantische lichtshow weg op muziek. T’is wat! Leuke gesprekken nog gehad tijdens het
wachten. Met een Thaise jongen die naar LA komt in maart voor een stage bij een hotel, en die mij toevallig vanmorgen een mailtje stuurt. Ik had hem mijn kaartje gegeven en
aangeboden: mail maar als je wat wilt weten. Hij wil weten wat voor weer het is in Maart; Warm!, of je in 1 dag van LA naar San Diego kunt, Ja dat wel, maar dan zie je niks. Dus
ik zal hem straks eens een verhaal doen, van iemand die het ook nog niet precies weet.
Ook een gesprek met een Chinese meneer die mij een geplastificeerd kaartje geeft van Buddha met goede wensen. Piet dacht dat ik het moest betalen, maar dat
moest ik lekker niet, hij was gewoon aardig, die man. Dus hij en ik hebben een chinese donut gedeeld, die ik ben gaan halen terwijl Piet op een bankje bleef wachten. (Piet had een zgn. Egg nugg
taartje, is een soort van custard. Lekker vond hij.
Zaterdag 13:00 uur naar Shanghai. Weer een vlucht van 5 uur en bij aankomst direct een heel stuk kouder dan in Hong Kong. En een smog. Jeuh! Ik was sowieso nog een beetje kortademig
van de verkoudheid die nog niet helemaal weg was, maarheb in Shanghai best last gehad. En dan was het nog niet eens heel erg blijkbaar. Het kan nog veel erger zijn. Een collega van Piet en
zijn vrouw hebben een zoontje van 15 mnd, en zij maken zich er best zorgen over, wat dat met kinderlongetjes doet. Maar goed een paar dagen kan geen kwaad. Je ziet een hoop mensen lopen met
van die doekjes voor het gezicht. Of dat helpt? Ik zou er een beetje claustrofobisch van worden.
Zaterdagmiddag komen we dus aan. Werden opgehaald door de chauffeur van DSV Shanghai. Jacco heet hij! :-) (Je zult het wel anders spellen, maar zo klonk
het).
Mooi hotel, 56ste verdieping dit keer.
Kleine pauze, ik ga even op de fiets naar Best Buy. Daar heb ik een converter voor China gekocht maar die deed het daar niet. Niet echt een probleem want er
was een hotelfohn in allebei de hotels en Piet zijn scheerapparaat gaat op batterijen. Alleen mijn krultang werkte niet, maar de coupe was dusdanig goed geknipt dat dat best ging.
Ga dat ding dus even retourneren want dat moet binnen 15 dagen.
Nou dat ging ook vanzelf. Geld terug en no questions asked. Ik begrijp dat je bij bv. Costco zelfs gekochte dingen kunt retourneren met geld terug die
je al een jaar daarvoor hebt gekocht, zonder opgaaf van redenen… Tja, dat vind ik toch een beetje te eigenlijk.
Maar goed, de niet werkende converter is weer in de store (Ze maken even een aantekening dat hij niet werkt in China...) Ik had mega-mazzel, ik heb een
rugtas van stof, neem ik altijd mee naar de yoga op de fiets, en daar zit een gat in zie ik nu, terugkomende van Best Buy. Alles viel er op de trap thuis zojuist uit: portemonnee,
Iphone, bril… Pooh, bijna mijn hele leven kwijt. Zou het schelen dat er zo’n Chinees gelukspoppetje in zit onderin, dat ik vanavond aan dat dochtertje van Lindsay wil geven? Ook dat is er niet
uitgevallen…
China cont’d
Zondag in Shanghai hebben we voor onszelf. En omdat we s’avonds op de Bund gaan eten (Grote verlichte flaneerboulevard zal ik maar zeggen), samen met Piet's
neef Marco ( de zoon van de broer van Netty) en zijn vrouw Dagmar, en ik de volgende dag samen met Dagmar een beetje Shanghai ga doen en we dus al een paar highlights van Shanghai gaan zien,
besluiten we om naar The Ancient Town Zhujiajiao, ook wel Watertown genoemd, te gaan. Dat ligt ongeveer een uur rijden met de taxi van ons hotel. Daar kunnen we dan mooi een dag van
maken.
We nemen een taxi en de chauffeur belt een vriend, geeft dan de telefoon aan mij. Die vriend spreekt goed Engels en stelt voor dat de chauffeur ons naar de
Ancient Town brengt, daar een aantal uren wacht tot wij het gezien hebben en ons dan weer terugbrengt naar het hotel. Omdat er blijkbaar moeilijk taxis te krijgen zijn in Zhujiajiao.
De man stelt een redelijke prijs voor, we rekenen om dat het voor een hele dag op nog geen 30 Euri komt… Dus we doen het maar. We zien wel.
Op de plaats van bestemming aangekomen kun je kaartjes kopen voor verschillende tours (zelf lopen door de stad en dan mag je met kaartjes de bijzondere
plekken in), het “duurste” is er eentje inclusief een tochtje met een Sampan. Doen natuurlijk.
Wij zijn er rond 11 uur. We gaan eerst een stukje lopen. Dan kom je langs allerlei attracties zeg maar. Een tempel, een apotheek, een postkantoor,
allemaal uit de verre oudheid China. Op het kaartje wat je krijgt staat alles genummerd in volgorde van lopen. Bij nr. 4 bedenken we dat we eerst het bootje doen en dan de route weer oppakken.
Maar dat mag niet! van de bootjesmeneer. Bij elke attractie scheuren ze een kaartje uit je boekje en het bootje is nr. 6 en wij moeten eerst nr. 5 doen!
Echt een hele leuke dag gehad. Veel winkeltjes ook. Een kunstenaar die met zo’n piepklein schaartje de mooiste figuren uitknipt. Ik heb ons Chinees
geboorteteken laten doen. Piet een haan en ik een varken. Wat een priegelwerk!
Hij maakt ook hele grote prenten en laat ons wel 10 keer zien dat hij kampioen van China is knipwerk (oorkonde hangt aan de muur) Echt knap! Toen hij
onze haan en varken deed, knipte hij er meteen 10 tegelijk. Das wel slim voor de verkoop. Haan en Varken zitten nu samen in een geplastificeerd mapje, net als wij zelf zeg maar :-)
De taxi chauffeur stond bij de uitgang, thee te leuten met wat mensen, die heeft ook een goeie zondag gehad.
We gaan vanavond uitgebreid uit eten dus we snacken een kleinigheidje (We hadden ook een goed ontbijt gescoord - eieren met spek - om er even tegen te
kunnen).
Supergezellige avond gehad. Marco had ik al eens ontmoet maar Dagmar kende ik niet. Het klikte hartstikke goed. Heerlijk gegeten in
een hardstikke leuk Chinees restaurant op de Bund.
De volgende dag - maandag - ga ik met Dagmar Shanghai in. Piet gaat met een aantal mensen van DSV China, diverse plekken in de buurt van Shanghai af waar ze
Warehouses hebben.
Gelukkig houden Dagmar en ik allebei van een stad ontdekken te voet en niet van (extreem) shoppen. Zij komt mij ’s-morgens ophalen in het hotel en dan
gaan we met de metro verder, zomaar een beetje het echte Shanghai in. Ik heb echt geluk gehad dat zij dat met mij wil doen. Want ik had daar zo niet precies geweten waar ik naartoe moest.
Shanghai is veel meer een loopstad dan Hong Kong en als je gaat lopen zie je dus echt heel veel meer. Maar ik heb natuurlijk een Directional Challenge, zoals ze de dat hier in de US noemen, en of
ik dan! weer op tijd terug was gekomen voor het vliegtuig….
De highlight van de looptour was voor mij toch wel Fu Xing Park: Als je in London geweest bent: Denk Hyde Park, maar dan anders. Heel veel Shanghai bewoners
die met pensioen zijn, komen daar elke dag: Stijldansen op straat in een groep, badmintonnen, sambaballengroepen (?!), karaoke, kaartspel, theeleuten, Tai Chi, vliegeren, kunststukjes met diabolo
(heb ik ook nog gedaan, ik hield hem nog heel aardig in het touwtjes - is toch weer een hele tijd geleden. Verleer je niet net als fietsen. Er was ook een hele leuke meneer die de tango
deed. Hij deed het heel aardig, en met enorme overgave. Wij klappen, vraag tie ons! Dat! heb ik niet gedaan. Durfde ik niet.
Was echt geweldig, hier zou ik zo een hele dag kunnen doorbrengen.
Daarna naar een ander deel van de stad, vlakbij waar Marco en Dagmar wonen in het voormalige zogenaamde. French Concession deel. (Shanghai was vroeger
verdeeld in stukken - concessions - en in de French Concession mochten de Fransen zaken doen - moet je maar eens nalezen op het Internet als je geĂŻnteresseerd bent). Allemaall kleine
steegjes en winkeltjes. Leuk!
We moeten op tijd gaan lunchen want Dagmar moet om 2.30 met de bus verder China in waar zij een bouwproject leidt voor de Stichting Habitat. Zij is
bouwkundig ingenieur, kan niet officieel haar werk uitoefenen in China, maar heeft hier duidelijk haar ding gevonden, waar ze haar deskundigheid en enthousiasme in kwijtkan en dan ook nog
mensen enorm mee helpt! Chapeau!
Ik ben zelf nog zoekende. Ik ben een paar weken geleden gaan kijken het plaatselijke dierenasiel in Rancho waar ze ook vrijwilligers nodig hebben. Ik ga het
niet doen. Want ik neem het mee naar huis in mijn kop of ik neem beestjes mee naar huis. Beide gaat niet bijdragen aan mijn welbevinden.
Habitat, de organisatie waar Dagmar bij zit, zit hier ook. Ik ga daar binnenkort eens kijken of er ook voor een niet bouwkundig geschoold persoon iets te
doen is. Of andere mogelijkheid, iets ranger ondersteunend-achtigs bij de natuurparken hier in de buurt. Lijkt me ook wel leuk.
Nou, het verhaal is rond, ik sta op de taxi te wachten voor het hotel in Shanghai, en de rest is history…
Groetjes!
Volgende keer:
Aloha Honeymoon!
PS: Iemand zei net bij de Supermarkt dat ik lijk op ene Laverne uit de serie Laverne & Shirley. Net opgezocht; is een TV show uit de jaren '60 hier in de
US. Laverne lijkt idd op de foto van mijn moeder in haar jonge jaren die bij ons op de kast staat maar dan zonder bril. Dus het zal wel kloppen.
Nog heel gezellig gegeten van het weekend hier thuis met een collega van Piet uit Nederland, (zelf gekookt) de avond daarna met het Sales Team bij
Rosa's en gisteravond weer met met een andere collega gegeten bij Yard House in Victoria Garden. Piet had het Sales Team van Air & Sea bij hem op bezoek. Hardstikke goed gegaan. Nou is
hij 2 dagen aan de East Coast, Ik ga 2 dagen sla eten, met niks :-)
PS2: Wij zijn geen sportkijkers normaal op TV maar de grote vraag is nu: Gaan we wel of niet kijken naar de SUPERBOWL!! a.s. Zaterdag? Gratis Popcorn &
Crisps bij de Supermarkt als je een yell doet bij de kassa... You gotta love this country. Really!
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!