conny-en-piet-usa.reismee.nl

MONSTER STORM

Toen ik met deze blog begon, een aantal weken geleden, kwam er ongelooflijk slecht weer aan aan de Oostkust, hadden wij een storm vlinders nog tegoed in Mexico en Een Monster Storm is hier er natuurlijk ook in de politiek aan de gang. Ik volg alle debatten want ik wil er wel over mee kunnen praten. Maar soms denk ik echt wel dat de wereld helemaal hartstikke gek is geworden. We kunnen altijd nog naar Canada natuurlijk. Want die hebben nou toch wel een hartstikke, sympathieke, slimme premier. Obama mag hem ook graag, dan krijgt zo’n man van mij meteen extra punten. Ben nu bezig om een trip naar Washington te regelen met een rondleiding door het Witte Huis erbij, daar kom je nog zomaar niet in (logisch natuurlijk). Je moet dat regelen via je Congres Person. Nou heb ik die toevallig op Facebook, dus we gaan eens kijken of dat gaat lukken.

———

Ik wil het eens even hebben over de Amerikaanse gewoonte van re-gifting (herschenken van cadeaus) en het gemak waarmee je gekochte zaken hier kunt retourneren.

Kerstmis is hier natuurlijk een enorm ding. Cadeaus vliegen de winkel uit, van kleine dingetjes tot diamanten. En mocht je dat wat je gekregen hebt het niet zo leuk vinden, dan zijn er diverse mogelijkheden: Als je een cadeautje voor iemand koopt; krijg je 2 bonnetjes. 1 met de prijs erop voor jezelf en eentje voor de ontvanger, zonder prijs, dan kan die ontvanger het makkelijk ruilen in de winkel van aankoop. Ik wist dit niet, tot ik ooit eens een kadootje kocht voor iemand, die mij naderhand opbelde waar dat ruilbonnetje was. Ik had beide bonnetjes bij me gehouden - dat doe je toch normaal ook??? - en niemand had me dit ooit verteld, dat je zo’n bonnetje kreeg en dat erbij moet stoppen. Zij wilde het ruilen omdat de maat niet goed was. Aaah, weer wat geleerd na bijna 2 jaar. Dat kun je dus doen. Je kunt het bij sommige bedrijven ook terugsturen en geld terugkrijgen (Ja van een cadeautje dus he!) Dus voor de duidelijkheid, je krijgt iets van iemand, jij stuurt het terug en jijzelf krijgt ook het geld… Bizar. Bij amazon.com hebben ze na de kerst een heel warehouse in gebruik speciaal voor teruggestuurde kerstkadoos.

En dan kun je het gekregene ook re-giften — doorgeven aan een ander, moet je natuurlijk wel goed opletten dat je het niet aan de gever terug”schenkt”. Kelly, van Kelly & Michael (ochtendshow op de TV), heeft dus een kadootje wat ze zelf geschonken had teruggekregen. Einde vriendschap, vertelde ze :-)

Ik heb al een paar keer iets geretourneerd hier en heb nog steeds de Nederlandse neiging om uitgebreid te gaan staan uitleggen over het hoe en waarom van de teruggave. Dat hoeft niet hier! Bespaar je de moeite. Bijvoorbeeld een box met alle Star Wars DVD’s. Die box was in de aanbieding bij warenhuis Target en goedkoper dan als je hem via On Demand zou aanschaffen.(binnenhalen via de TV, met je credit card, weet niet of dat er al is in NL in ieder geval niet op de Vlietdijk).Ook kan je zo’n box fysiek meenemen, want je weet maar nooit waar je volgende TV staat en On Demand aanschaffingen staan in je TV Cloud zeg maar. Goed; DVD 3 haperde en hield het voor gezien. Op naar nr 4, zelfde verhaal. Als ik dus ergens een bloedhekel aan heb! Meteen de hele zooi op On Demand aangeschaft, want we zaten er net in met een chipje en een drankje erbij op een regenachtige zondag, en dan wil je door natuurlijk.

Volgende dag ik naar de winkel met die Box. Die natuurlijk open was en duidelijk gebruikt; in dit geval bekeken. Dus ik al een heel verhaal klaar, en volkomen bereid om ze achter te laten zodat iemand de DVD’s kon bekijken en de hapering kon meemaken. En! de bankuitdraai mee van onze Credit card betaling voor de serie die we op zondag via het web hebben aangeschaft.

Niet! Nodig!. Ik kwam niet eens voorbij de eerste uitlegzin. Aanpakken en geld wordt direkt teruggestort. ONGELOOFLIJK! Dan loop ik helemaal een beetje soort van onwerkelijk de winkel uit. Maar wel makkelijk. Vorige week nieuwe kussentjes gekocht. Kleine kleurverandering op de bank. We stonden beetje te dubben welke kleur. Ach gewoon meenemen en als je na een dag gezien hebt welke de leukste is breng je de andere gewoon terug. (Als je de labeltjes er maar aan laat zitten).

Staan wij bij de Target (is echt een hele grote winkel), Piet gaat eigenlijk nooit mee, dus ik spreek nooit Nederlands in de Target. Nu wel. Draait een mevrouw zich om en begint ook in het Nederlands. T’is wat! Ik ben nog nooit een Nederlander tegengekomen in Rancho in al die tijd dat we er wonen. Aan de praat, blijkt toch dat ze ook in Del Mar woont! Paar blokken verderop. Grappig!

Om terug te komen op retourneren. Nog zo wat meer van die dingen. Je moet! hier overal op afdingen. Zelfs op medicijnen en je moet ook rondshoppen. Het ene medicijn kan bij de ene apotheek een heel andere prijs hebben dan bij de andere. Voorbeeldje: Ik heb oogdruppels nodig. Die zijn best duur. Komen op recept en op mijn eerste recept stond 2 x per 24 uur druppel in rechteroog. Nou omdat mijn rechteroog het meeste last gaf stond ik daar niet bij stil. Het is nl. een nieuw soort medicijn dat na een tijdje meer traanvocht laat ontstaan. Dus ik dacht eigenlijk dat die oogarts waar ik geweest was, eerst het ene oog wilde uitproberen. Ga ik na een maand het herhalingsrecept halen staat daar op : druppelen in beide ogen. Ik informeer bij de apotheker die zegt; ja hadden wij niet goed gelezen, moest vanaf het begin in beide ogen. Nou was er medisch gezien geen man overboord. Maar je mag zo’n pipetje maar 1 x gebruiken, dus ik had de helft van het medicijn weggegooid. Zonde! Kreeg wel mooi zonder moeite de helft van het geld van het eerste doosje terug. (was toch 100 Dollar). Ik had ook rondgeshopped en dit medicijn was het goedkoopst bij de apotheek van Rite Aid.

Als je iets koopt op het web; bijvoorbeeld bij amazon.com. Laat het dan een paar dagen in je virtuele web-karretje zitten. Meestal krijg je na een dag of 3 een reminder dat je iets vergeten bent te kopen, of je het nog wilt en heel vaak zeggen ze dan dat je er nog 5 of 10% af kan halen als je het nu toch maar alsjeblieft koopt… En je krijgt ook vaak een enquete over een gekocht dingetje. Vul je die in, dan krijg je weer 5 dollar korting op een volgende aanschaf. Zo hou je de economie wel aan de gang hier.

Credit Card ratings. Niet te begrijpen. Volgens mij is het simpel gezegd: Hoe meer schuld je maakt, met zoveel mogelijk credit cards, als je maar regelmatig een stukje betaling doet, hoe beter je credit rating wordt en hoe meer schuld je mag maken. Mwah; niet verstandig. Zo is de crisis ontstaan natuurlijk. Maar zo leven veel mensen hier toch wel.

Terug naar het weer: vrijdag 22 januari

Nou is het ook niet fijn als je ’s morgens om 8 uur in het zwembad springt en je komt erachter dat de pool niet warm is zoals normaal… want het is toch best fris ’s nachts en het beton rond het zwembad is steenkoud (in de zomer kan je er echt niet op zonder slippers, dan staan de blaren op je voetzolen. Maar als je nu TV zit te kijken naar het enorme slechte weer wat er aankomt in het Oosten des US lands… pooh pooh, nou nou. Dat gaat niet misselijk worden. Verkeer uit voorzorg al lamgelegd, vliegverkeer wordt een drama, scholen dicht. Ik kijk alweer uit naar de berichtgeving van Rob Marciano. Dat is een weerman bij de zender ABC en die wordt altijd ingezet bij slecht / bijzonder weer. Je ziet die jongen (die er overigens zelf niet slecht uitziet en immer vrolijk de wereld inblikt) altijd in beeld met: Lieslaarzen, poolkleren, vastgebonden aan een hek of zo tegen het wegwaaien. Geweldig! Ik denk wel dat hij gevarengeld krijgt van de zender en ook kleedgeld hopelijk. Maar goed, zoals reeds eens gemeld op FB: Heel fijn om het weer op het nieuws te zien vanuit California. Of naar Groningen te kijken op de computer via een Facebookvriendin die daar woont.

Bij Piet z’n warehouse in Edison lag 1.5 meter sneeuw voor de deur. Heel New York plat. Maar een kennis aldaar ging lekker skiën in Central Park op Zondag. Das toch wel weer erg leuk. Net als schaatsen op de weg in Grunningen.

Maar, het zwembad was ook koud hoor! Zeker die eerste onverwachte keer. Ik kon maar net 40 baantjes volmaken ipv mijn gebruikelijke 60. Na opdroging en aankleding even m’n beklag gaan doen bij de Front office. Ze zouden erop letten, maar een week later weer koud. Bleek dat de verwarming goed kaduuk is en ze moeten een nieuwe aanjager aanschaffen en installeren. Duurt een week. Toch nog 3 x gezwommen. Je frist er wel lekker van op en ik begrijp dat Julia Roberts dit ook doet en dat het helpt tegen optrekkende rimpels. Verder heb ik me ingeschreven voor een zogenaamde Polar Plunge op 5 maart in Big Bear Lake (ten bate van de Special Olympics). En BB lake is in de zomer al freezing koud! Goeie oefening dus. (Note op 11 maart ; ik heb afgehaakt hiervoor want ik was nog steeds verkouden).

Gisteren hebben ze de boel gemaakt bij het zwembad en vanmorgen was het weer zalig lauw, dus daar kan ik weer lekker in.

3 uur vrijdagmiddag: Nieuws. Die storm wordt toch wel heel erg hoor. Noodtoestand in 6 staten en Washington DC. 10:000 vluchten afgelast. Ik heb er geen last van Piet ook niet. Die zit in Shanghai. Ook koud en een beetje (natte) sneeuw. Maar hij heeft zijn - nog immer van pas komende - leren lammy jack aan met muts, en handschoenen in de binnenzak. Ha! hij wou dat jack niet kopen 2 jaar geleden voor 3 x niks! Weet je nog wel? I looooove being right! :-)

De storm zal op z’n hoogtepunt zijn om 9 uur vanavond Eastern Time. Dus ik zal morgenochtend horen hoe erg het was.

Gisteren met een vriendin uit Florida afgesproken hier in Ontario. Ik heb haar leren kennen op de vlucht van LA naar Miami vorig jaar toen ik bij Don & Judy en Kristi en JL op bezoek ging. Wij hadden vanaf de eerste minuut tot landing echt een supergezellige vlucht. T’is altijd afwachten wat je naast je krijgt. Als iemand meteen de koptelefoon opzet is er weinig te kletsen. Maar ik heb eigenlijk nog nooit echt vervelende mensen naast me gehad. 1 x iemand die baalde dat ik er uitwilde om naar het toilet te gaan. Maar dat was dan jammer want dat was op die vlucht waar ik zo’n eind moest rennen om de volgende vlucht te halen, dus hoe minder ballast hoe beter.

Met Cheryl was het gezellig toeven in het vliegtuig destijds en we zijn meteen vrienden op FB geworden. In de tussentijd heeft zij een mooie quilt voor mij gemaakt. Dat is haar hobby en business. En! deze week is ze in Ontario California op een Quilt beurs / cursus. Ze belde en vroeg of Ontario bij mij in de buurt was. Ja, om de hoek zeg maar, dus gezellig bijgekletst. Hartstikke leuk!

Moet ik ook nog even tussendoor melden dat ik weliswaar geen Bucket list heb, maar dat als ik die zou hebben zou daarop staan dat ik ooit eens een Oxygen bar zou willen bezoeken. Nou dat kan van het niet bestaande lijstje af. Met de kerst waren wij in Las Vegas. We konden niet naar Nederland, in het appartement is er weinig aan. Iedereen heeft toch z’n familieding en! ik kreeg een leuke aanbieding om voor een lekker prijsje hotel en show te boeken. We hadden een kamer met een in-kamer Jacuzzi, dat is toch wel “Vegas” :-)

Ze hebben daar een supergroot winkelcentrum, overdekt en het plafond is helemaal beschilderd als zijnde lucht. Net als dat centrum in Roosendaal maar dan stukkie groter.

Enniewee daar was dus zo’n Oxygenbar, wij dat gedaan. Een combi met een watermassage. Zo gewoon in de mall, en plein public. Die massage was echt superlekker. Je gaat in een soort tunnel - aangekleed - hoofd naar beneden, dan gaat die tunnel dicht, je hoofd blijft buitenboord, boven je zit een waterdicht (hoop je) zeil, waar dan sterke watermassagestralen op komen. Een soort van autowasstraatidee. Je hoopt dus echt dat dat zeil geen scheurtje heeft / krijgt, want dan ben je de natte pisang. Dat gebeurde niet en het was echt heel erg lekker. Het komt binnenkort ook in Rancho. De oxygenbar Mwah… dat viel me weer tegen. Je krijgt een slangetje in je neus en daar komt dan zuurstof doorheen in met door jezelf te kiezen geuren. Pepermunt, Lavendel, Sinaasappel, enz enz. Het schijnt tegen van alles te helpen, zoals bv. katers en zo (wel handig in Las Vegas), maar wij hadden die nog niet. Dat zou ik niet nog eens doen. Die wasstraat wel!

Ook nog in het hoogste Ferris Wheel ter wereld geweest. De hoogste was die in London, maar deze - pas geopende - in Vegas is net effe hoger. Dat werd dus ook overal zeer Amerikaans vermeld natuurlijk. Leuk om te doen altijd, maar die van London is toch leuker, want daar is meer in te zien. De omgeving van Vegas is een beetje saai, alleen maar woestijn. Maar goed Been There, Done That. Laatst was er op het nieuws dat een stel “HET” gedaan had in zo’n Ferris Wheel bak (is een soort van grote glascabine). Dat mocht niet blijkbaar… maar dat is weer betwistbaar aangezien het niet op het bord stond bij de ingang :-). Tja. Die zijn zeker lid van de Mile High Club (die moet je even googelen). sometimes what happens in Vegas, doesn't stay in Vegas... ;-)

Met Oud en Nieuw waren we gewoon in Rancho. Hebben we sowieso niet zoveel mee. Dus filmpje kijken, snackje erbij, beetje muziek en gewoon op tijd naar bed. Volgens mij hebben we niet eens 12 uur gehaald.

Ik moest maar weer eens gaan bloggen vond men met name om even te melden dat Piet weer okay is. Althans 90%. Die kwam uit South Carolina terug met - wat wij dachten - een blindedarmontsteking. Lang verhaal kort: naar de ER - Eerste Hulp - opgenomen, aan de antibiotica want het was niet de blindedarm. Maar wat het dan wel was? Nou daar zijn we nou eindelijk (dinsdag 16 februari) achter. Het is een ontsteking van de beschermlaag die rond je organen zit. Zelfde symptomen als blindedarm. Iedereen kan dat zomaar krijgen en ze weten niet waar het precies vandaan komt. Genaamd IFFY. Het gaat vanzelf weer over na een week of twee en kan behandeld worden met pijnstillers. Nou dat was het dan weer. Nog even spannend want a.s. vrijdag gaan we naar Mexico. Donderdag moet Piet nog even langs de arts of het okay is om te gaan. Wordt een weekje vakantie gecombineerd met een business trip voor Piet. DSV heeft een groot bedrijf overgenomen met nogal wat plekken in de US en Mexico. Piet is er al een aantal afgeweest om kennis te maken (daarom zat hij in South Carolina). In Mexico zitten ook 3 vestigingen en aangezien wij daar persoonlijk ook iets geplanned hebben, meteen maar slimme planning gemaakt. Scheelt weer geld en tijd. Wij gaan samen heen. Naar Mexico City en dan blijft Piet aan het eind nog wat langer en vlieg ik alleen terug naar LA.

Je hoort…

Vrijdag 19 februari, nog even naar de yoga voordat we naar Mexico gaan. Kijken of mijn verkoudheid loskomt. Daar kon je natuurlijk op wachten met ziekenhuizen, eerste hulp waar iedereen zit te snotteren en zo. Maar goed. T’is niet anders. Heb ik in ieder geval een excuus als ik bergop loop te hijgen dat het aan de verkoudheid ligt en niet aan de conditie.

Lekker geyogaad, ze hadden het lekker op 30 graden gestookt binnen dus de boel trok wel open. Ook een leuke opmerking van de lerares: om een bepaalde pose goed te doen zei ze: je moet dat deel van je schouders voelen op de mat waar je zonnebrand oploopt als je weer voor het eerst naar het strand bent geweest in Februari. Tja; de California Way zullen we maar zeggen :-) (Wij zijn overigens inderdaad al 1x naar het strand geweest in Februari). Nu wordt het ook lekker bij jullie geloof ik. Wij schieten zometeen direct de 9 maanden hittegolf in.

Buiten ziekenhuisopname Piet was het verder ook nogal een heftige week met het verlies van onze vriend Leo in Nederland op 18 februari en een zware operatie die Piet z’n broer moest ondergaan. Ik ben hartstikke blij met Facetime en al dat andere technische spul. Anders ken je toch helemaal niks.

Vroeg erin vanavond want we moeten bij nacht en ontij op om de vlucht naar Mexico City te halen. Parkeer ik deze blog even en pakken we hem weer op met onze ervaringen aldaar.

MEXICOOOOHOOOO!!! (wie kent haar nog, zij Zonder Naam :-)

Zaterdag 20 februari:

Om 4 uur op, want onze vlucht vertrekt om 7 uur ’s morgens. Vroeg op maar voordeel is wel weer dat er niet zoveel verkeer is rond die tijd. Alhoewel dat ook allemaal weer relatief is.

Want het is natuurlijk grappig dat je, toen je uit Dinteloord kwam, Rancho wel erg druk vond, LA verkeer is altijd een crime, maar dan rij je in een leasecar door NY en dan gaat dat ook en dan kom je nou weer een overtreffende trap tegen in Mexico City (25 miljoen mensen wonen daar…) Verkeer staat daar dus gewoon en masse stil. Afgelopen zondag (onze laatste dag in Mexico - althans samen, want Piet is nou door op business trip naar Monterrey en Guadalajara), zondag 28/2 was de laatste zondag van de maand en dan zetten ze een stuk Mexico City af voor autoverkeer en dan kun je daar fietsen, rollerskaten en hardlopen. Was leuk om te zien, gaf meteen een heel ander stadsbeeld. Er kwam van alles voorbij, lekker op een bankie in het zonnetje alles aan ons voorbij laten komen. Snelle fietsers, langzame fietsers, tandemfietsers, kindertjes op 3wielertjes onder begeleiding van pa of ma, een man op een velociped, zo’n franse weet je wel, 1 wiel. Superleuk om te zien. Ze doen er overigens wel het een en ander aan om het autoverkeer in MC te beperken. Stickers op de auto met kleuren die aangeven dat je bv. op maandag niet mag rijden met die auto. (Mensen kopen dan een tweede auto die die dag wel mag rijden :-). Overal staan ook Ecobikes, van die fietsen, die je op een plek huurt en dan weer op een andere plek in de stad achter kunt laten.

Gisteren - maandag 29 februari - ben ik teruggevlogen naar LA. Wij hadden 2 van die baalzakken meegenomen naar Mexico. Voor allebei eentje en ik nam ze allebei mee terug, want voor Piet hadden we nog een apart klein koffertje met zakenkleren gepakt wat we aan het begin van de trip in het eerste hotel hebben achtergelaten, want in dat hotel kwamen we aan het eind weer terug.

De Reis, de Vlinders…

Zaterdag 20 februari vertrek van LA naar Mexico city. De reisorganisatie waarbij we deze trip hebben geboekt (Natural Habitat), had ons aangeraden om - als het kon - een dag eerder in Mexico City te arriveren, zodat je al een klein beetje kon wennen aan de hoogte. Je kon dan ook via de organisatie voor zondag een tour boeken naar de Piramides van Teotihuacan, die op een half uurtje rijden van Mexico City liggen. Dus zo aangeraden, zo gedaan. (We hadden ook het advies gekregen om een medicijn tegen hoogteziekte mee te nemen, maar dat hebben we gelukkig niet nodig gehad). Bezoek aan de piramides was hartstikke interessant. Er waren al een paar mensen van de uiteindelijke groep die er ook al op zondag waren en ook deze tour deden.

We hadden een zeer kundige gids (Andres), hij wist heel veel, maar hij was een beetje autoritair aangelegd. Maar goed, we “hadden” hem maar 1 dag, dus dat was te overleven. De gidsen van NatHab die we tijdens de rest van de trip hadden, Astrid en Melissa, waren in 1 woord; GEWELDIG!

Aan de trip naar de piramiden heb ik een kapotte knie overgehouden en dat was min of meer de schuld van de gids. Bij aankomst wilde hij dat wij eerst de piramide gingen beklimmen, want op zondag mogen de locale mensen gratis de site op en hij zei - waar hij overigens ook gelijk in had - dat het binnen een uur nadat wij aankwamen superdruk zou worden. Maar ik moest bij aankomst eigenlijk al een toiletgelegenheid bezoeken en ik wist niet waar dat was (vrij groot terrein). We hadden doorgekregen dat je veel (water) moest drinken vanwege de hoogte, dus dat doe je dan ook) We moesten van Andres eerst de piramide op en na afdaling ging hij het pas vertellen waar de WC was. Het ging nog wel naar boven, maar toen ik bijna beneden was wilde ik toch wel erg graag en daardoor mistte ik een piramidetreetje. Kapotte knie en gebutst ego.Ik kreeg van Bill uit Mississippi een pleister met Spiderman erop. In een hotel verderop in de week in Villa de Brava zag ik een opstaprandje niet bij de lobby en kwam ik met een snoekduik naar binnenvallen. Andere knie kapot en geschaafde elleboog. Iedereen schrok zich rot. Komt de man van achter de receptie naar me toe rennen en vraagt of ik Alcohol wil. JA! roep ik enthousiast (Ik dacht dat ik een gratis Marguarita kreeg voor de schrik), maar hij bedoelde alcohol om knie te desinfecteren. Heel de groep lag meteen in een deuk natuurlijk. Ook deze keer geen blijvende schade. Wel jammer dat het nu net lekker zwembadweer aan het worden is, lig je weer met van die kinderknotsknieën aan de pool.

Hartstikke gezellige mensen in de groep. 12 totaal incl. Piet en ik. Waren echt stuk voor stuk leuke mensen en! 6 daarvan stemmen op Bernie Sanders, net als ik zou doen als ik hier mocht stemmen (van de rest weet ik het niet, want ik heb niet met iedereen politieke discussies gehad), maar ben vrijwel zeker dat die in ieder geval ook op een weldenkende kandidaat gaan stemmen. Als je het hier nu meemaakt en die gekken op TV hoort.

Die eerste zondagavond hebben we een welkomstdiner met de inmiddels voltallige groep. Gezellig en lekker. Mensen, wat! een lekker eten in Mexico. Bijna zonder uitzondering is alles goed be- en gevallen. Sprinkhanen, miere-eitjes, cactussalade, tacos en tortilla’s (zelf gemaakt) met de heerlijkste vullingen… De schade valt mee, want ’s morgens nam ik altijd vers fruit en we hebben heel wat miles de bergen op moeten sjouwen, want de mooiste dingen in het leven krijg je niet voor niets.

Maandag gaan we vroeg weg uit Mexico City, met de bus naar Angangueo. Het plaatsje waar het eerste Monarch Vlinder Reservaat is. Angangueo ligt heel hoog en de vlinders zitten nog hoger.

Leuk hotel, geen verwarming en omdat het ’s nachts koud was, kregen we elke avond een kruik mee naar bed :-)

Maandagmiddag meteen naar het reservaat. Eerst in een open truck naar boven en dan… per paard nog verder naar boven…Ik had de week voordat we gingen een “paardrijles” geboekt in de omgeving van Rancho. Niet zozeer om te leren paardrijden, maar om te leren op- en afstappen, zodat ik niet als een totale debiel eropgehesen moest worden cq aan de andere kant paard er weer af zou pletteren. Je hebt hier in de US een site genaamd Thumbtack. Je voert in die site in wat je wilt; Spaanse les, Quiltles, Reiki behandeling, Paardrij opstap les, ik noem maar een paar dwarsstraten, en dan krijg je van mensen die daar expert in zijn, prijsopgave en informatie en kun je kiezen wat je denkt dat aan jouw eisen en beurs voldoet. Ik had dus 1 les geboekt bij Marshall Canyon Horseback Riding in La Verne en gezegd wat ik ermee wilde bereiken. (Een paardrijdende vriendin alhier was ook bereid mee te gaan :-). Maar omdat Piet het ziekenhuis in draaide kon ik die les niet doen. Nou hadden ze van de reisleiding gezegd dat als je perse niet op een paard wilde je ook kon lopen. Ja, dat was dus niet helemaal waar. Je kon wel lopen / hiken, maar dan had je er minimaal 5 uur over gedaan plus dat het allemaal steil omhoog was en! in hele ijle lucht, zodat je - als je het al gehaald had - je voor pampus tussen de vlinders had gelegen en daar maar 30 seconden kon blijven. Je mag nl. maar een bepaalde tijd in het reservaat zijn.

Dus… te paard! Doodeng! er liep wel een Mexicaanse paardenman mee die gewoon fluitend die berg opliep, maar zo’n paard doet natuurlijk wat ie wil in mijn gedachten. Ik vind het niks. Maar… ik heb het wel 4 x gedaan, en ben er niet afgevallen. Ik gaf de begeleider elke keer 50 pesos vantevoren en beloofde 50 pesos achteraf bij veilige aankomst :-) En het paard in kwestie een appeltje cq stuk gezondheidsreep.

Mijn leukste paard was Chico (alhoewel Chico wel een keer een onverwachte, ongeplande wending nam en een nabij heuveltje opspurtte, Mexicaanse paardenmeneer was er ook door verrast en moest toch ff rennen om mij te redden). Piet zijn leukste paard was Zombie :-) Na de eerste dag had ik ’s avonds zo’n ontzettende pijn in mijn armen, dat kwam omdat ik me zo ongelooflijk stevig aan dat zadel had vastgegrepen. Helpt niks natuurlijk, als hij gaat dan gaat tie zo’n paard. Yoga helpt wel: Denk: Core!(recht zitten) en Breathe In, Breathe Out tegen de angsthyperventilatie. Enniewee, gedaan, trots op, maar mijn transportmiddel gaat het niet worden. Alhoewel er op het fietspad alhier in Rancho ook knoppen bij de zebrapadpalen zitten op paardhoogte, met een bordje Paard erbij, dus het kan wel en zou wel stoer staan. Ik heb hier overigens nog nooit een paard gezien op het fietspad en ik kom er toch vrij regelmatig. Weer een van de US / CA mysteries.

En dan, Dan, kom je na paardenrit en hike van een uur in het vlinderreservaat…Ik heb een videootje op Facebook gezet, we hebben 1000 foto’s gemaakt. Maar je kunt het niet overbrengen. Google maar eens Kingdom of the Monarchs, daar kun je er meer van zien en erover lezen. Maar de ervaring krijgt niemand overgebracht. Je loopt daar tussen miljoenen echt niet gelogen waar, MILJOENEN vlinders. Iedereen is muisstil en je hoort de vleugels massaal ruisen. Het is absoluut onwerkelijk en echt iedereen werd emotioneel de eerste keer (en alle andere keren ook trouwens). Ongekend, Ongehoord, Ongelooflijk, Onwerkelijk!

Gidsen gaven ook veel uitleg. Presentatie over de migratie van de Monarchs in het hotel en zo. Echt veel geleerd en opgestoken en een stukje rijker geworden in onze ziel.

Donderdag 25 augustus weer terug naar Mexico City. Naar hetzelfde hotel als in heb begin van de trip, waar Piet’s koffertje staat. De anderen in de groep gaan de volgende dag naar hun thuisbasis. Wij blijven nog 3 dagen, omdat Piet maandag doormoet voor zaken. Mexico City doorgelopen, en doorgebust. Door het Chapultepec park, waar o.m. een botanische tuin is. Dat park is 10 x zo groot als Central Park in New York, nou dan snap je het wel. Overal tentjes met eten en spullekes. En opmerkelijk weinig toeristen. Wij vielen echt op. Er is ons ook wel 100x verteld voorzichtig te zijn en met name vooral geen taxi op straat te pakken maar altijd een zogenaamde veilige / secure taxi die bij de grote hotels staan. En ook niet ’s avonds op je eentje op pad te gaan. Overdag voelde het niet onveilig hoor. Veel vriendelijke mensen, net als overal. Toevallig zagen we een poster waarop stond dat het Ballet Folklorico de Mexico (Opgericht door Amalia Hernandez) dat weekend optrad in het Museo des Belles Arts. Dat leek me wel wat. Kaartjes gekocht via Ticketmaster. Die moesten we nog even ophalen, dus op zaterdag vast even langsgegaan. Maar dat lukte niet. Na 4 loketten gehad te hebben in mijn beste Spaans, hebben we het maar opgegeven en de volgende morgen iets vroeger vertrokken. De voorstelling begon op Zondag om 09:30 ’s morgens. Aparte tijd wel. En gelukkig, nu waren onze kaartjes er wel.

In 1 woord: GEWELDIG! 2 uur lang dans- en zang/muziekgeweld van een sublieme kwaliteit. Meteen DVD aangeschaft. Mocht je ooit eens de kans krijgen om dit ensemble live te gaan zien en beleven… Pak hem!

(PS; voor de liefhebber, PENTATONIX begint volgende week aan een World Tour, zal Europe ook wel bij zitten)

Als Piet weer thuis is donderdag, maken we even de selectie foto’s af en zullen die weer de wereld ingooien.

EVERY BUTTERFLY IS A SOUL AND EVERY SOUL IS A BUTTERFLY…

(Rij ik net naar huis over Foothill Boulevard, komt er een man voorbij op een skateboard in een Rokkostuum… Only in California, komt zeker terug van de Oscars… :-)

En ook een leuke omdat ik aan de Oscars denk nu: Ik was afgelopen zondag bij een -roze-Babyshower. Een vriendin van de yoga. (Piet ging niet mee…:-) Het was van 10 -2 in een sjieke golfclub. Hele dure boel. Ik had mij daartoe wel gekleed, maar was toch een weinig underdressed, want iedereen incl. de moeder in spe, was gekleed alsof ze naar de Oscars gingen. Heb mijn ogen uitgekeken. En een lekker buffet! Mimosa’s (Champagne met Jus) , uitgebreid ontbijt/brunch van alles en desserts…. Aardbeien zo groot als mijn hand, supersappig uit CA, gehuld in donkere chocola. Yummie! En het betreft hier een yogalerares… dus die kanen alles naar binnen en blijven er ook nog gewoon uitzien als Naomi Campbell :-)

PS Piet is weer thuis uit Mexico, was daarna naar New Jersey, is vandaag thuis, vanmiddag gaan we naar Kungfu Panda 3 en morgen gaat hij kort naar Nederland.

We gebruiken vandaag om de april/mei/juni in te plannen qua reizen. Dus ik hoop binnenkort te kunnen melden dat ik (een aantal) van jullie weer eens live kan ontmoeten)

PS2: Foto's zal ik morgen oploaden. We gaan nu eerst naar de film.

Reacties

Reacties

Cisca

Wat een heerlijke manier om de dag te beginnen. Een prachtige update van Conny. Je reist helemaal mee, met veel lachbuien tussendoor. Mijn dag kan niet meer stuk!!

Hedwig

Het is hier vandaag zonnig, met jouw soms hilarische reisverslag voelt het alsof ik erbij ben, daar op de piramide en tussen de vlinders, en het hier dus al zomer is :-)

Tonneke

Zit hier lekker op de bank in Frankrijk na een dans clinic met een grote glimlach je verhaal te lezen ik kan me er ook wel wat beelden en geluid bij voorstellen :-)) zeker op dat paard maar wat een prachtig zicht al die vlinders. Weer een mooie ervaring erbij. Dank dat wij ervan mogen meegenieten. Veel lieve groetjes

Lous Walder

Zo Conny wat een genot om je verhaal weer te lezen .
En die foto's geweldig.
Om jou nog eens op een paard te zien zitten.
Je leek wel een met de boom en de vlinders.
Ik heb er nog nooit zoveel gezien.
Kom je ooit nog terug ???
Geniet en dikke kus ????????????

Helen

Weer genoten van je verslag.
En die vlinders geweldig!!

groetjes Henk en Helen Groenendijk

Jeannette

Prachtig het was weer genieten! en...
EVERY BUTTERFLY IS A SOUL AND EVERY SOUL IS A BUTTERFLY, dit is zo waar , het raakt me!

Ine Roeken

Enniewee......
hilarisch, humoristisch, treffend. Dus, heerlijk om meegenomen te worden in jouw/jullie belevenissen c.q. wereld!

Anita

Zo, ik ben weer bijgelezen, zo leuk!! Piet op een paard Zombie, Con met opstaples en kinderknotsknieën en nog wel meer, zo grappig... X

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!